How to Fall

Kabanata 28

"Edi wag." Sagot ko at bumalik na sa luob. Naririnig ko pang tinawag Niya Ako habang tumatawa.

"Glace!!" Pag tawag niya pa

"What?" Kunot noo ko siyang nilingon ngunit agad ding napawi nang yakapin Niya Ako

"I LOVE YOU!" Shit Hindi ko alam kong ano ba dapat Ang magiging reaksyon ko. P*ta rin tong mga paru-parong nag siliparan sa tiyan ko. Napapadalas na silang ganito..

"Your heartbeat is going to fast, I can feel it." Natatawa niyang Ani kaya kinurot ko Ang tagiliran niya

Inilapit niya Ang kaniyang Mukha sa aking tainga dahilan ng aking paninigas "Wag kang magpahalata na kinikilig"

"N-No I'm not." Nauutal Kong sagot. Naramdaman ko Ang kaniyang pag ngiti kaya kinurot ko siya ulit.

"H-hindi nga Ako kinikilig." Tanggol ko pa sa aking sarili

"Eh bakit ka namumula?" Kumalas siya sa pagkakayakap at tinignan Ang aking itrusa

"Mestiza Ako!!" Singhal ko pa

"Bakit ka nauutal?" Tanong niya ulit

"H-ha? E-eh.. k-kasi.." pautal-utal Kong sagot ngunit tinawanan Niya lang Ako

"Ha...eh..." Panggagaya Niya kaya kinabig ko Ang kaniyang braso sa subrang pagkairita.

"What so funny Teo!!" Pagalit kong natong ngunit tinawanan Niya lang Ako

"Wala naman." Aniya habang tumatawa

"Wala naman" I mock him

"Glace" tawag niya Pagkatapos ng ilang segondong  katahimikan habang nakayakap parin sa isa't Isa..

"Hmmm??" Sagot ko

"Can I kiss you?"kumalas siya at tinignan ang reaction ko and then I nodded. It means na pumayag akong hahalikan Niya. He touch my face dahilan ng aming pagtitigan.

bakit mas lalong gumagwapo si Teo ngayon? Ganon Ang laman ng aking isipan habang hinihintay Ang pagdampi ng kaniyang labi sa aking labi.

Agad Kong naramdaman Ang malambot niyang labi, nakapikit Kong ninam-nam Ang mapusok niyang halik but full of care. Wala ako ibang narinig maliban sa malakas na tibok ng aking puso, I never felt this kind of love before, I can feel that I am floating around the clouds, sumasabay sa agos ng hangin. His breath was like giving some air for my lungs the reason why I can still breath. Hindi ko alam Kong gaano na kami katagal nag hahalikan o sadyang tumigil Ang Oras para sa aming dalawa. He slowly pulls away His lips from mine dahilan ng pagkabitin ko. He rest his forehead on mine while smiling.

Kong makangiti naman ito ay daig pa ang nanalo sa lotto.

"Thank you." Ngumiti Ako nang sabihin niya iyon. Whenever I'm with him or in his harms, I find peace Wala akong masiyadong iniisip kapag Kasama ko siya, everything I feel from him is different than I ever felt for Tyrone. I feel home, peace and satisfy everytime that I'm with him. I barely even think about Tyrone Minsan nga nakalimutan Kong may Tyrone pa Pala kasi yong nararamdaman ko Kay Teo is way way deeper. Whenever I think of him  all I can feel is home,   I feel very comfortable and safe kapag nandiyan siya sa tabi ko kaya mas Lalo akong nahuhulog...

Habang tumatagal mas Lalo Kong napagtanto na Ang pagmamahal ko ni Teo ay 24/7 Hindi natatapos, hindi napapagod dahil habang tumatagal ay mas lalo akong na e-excite.  Habang tumatagal ay papalakas ng papalakas Ang tibok ng puso ko at Lalo ring dumadami Ang mga paru-paro sa kalamnan ko.

Sa sumunod na mga araw ay umalis kami ni Teo upang bumisita na naman sa mga lugar dito na nakalimutan ko Ang pangalan. Ito Ang huling araw Namin sa Baguio kaya sinusulit namin Ang  bawat Oras na magkasama.

"Anong plano mo sa college?" Tanong niya sa akin. Nandito kami ngayon sa may pine trees tinatanaw Ang lawak ng Baguio Hindi nga pala Niya alam Ang pag-alis ko dito sa Pilipinas. Hindi Niya alam na baka hindi Ako dito mag college dahil kukunin na Ako ni papa patungong Spain.

Sasagotin ko sana siya nang tumunog Ang cellphone ko. Tinignan ko siya Bago sinagot Ang tawag.

"Hello?" Umalis Ako ng kaunti para hindi marinig ni Teo Ang kausap ko sa telepono.

"How are you babe?" Bungad ni Tyrone nang masagot ko Ang tawag. Narinig ko Ang kaniyang buntong hininga nang hindi Ako sumagot sa tanong niya. Pansin ko rin Ang matamlay niyang tono habang nag sasalita.

"I miss you" Hindi ko alam Kong bakit Hindi Ako makasagot sa mga pinagsasabi niya. Nabalot Ako ng konsiyense habang pinapakinggan Ang kaniyang boses mula sa ibang linya. Lumingon Ako sa Banda ni Teo at nakita Kong nakatingin lang siya sa akin.

"I heard that you are in Baguio" ramdam ko Ang paglakas ng tibok ng aking puso.. malamig naman dito sa Baguio ngunit pinapawisan Ako, namamasa Ang aking mga kamay habang pinapakinggan ko si Tyrone

"That's why I decided to go too" everything become mute when I heard him saying those words..napaupo Ako habang hinihintay siyang magsalita ulit.

"B-babe!!" Pinilit Kong Hindi mautal ngunit Hindi ko magawa, narinig Kong nagbuntong hininga siya ulit kaya mas pinili Kong manahimik na lang.

"It's been a long time since the last time I seen you smiling that way." Kasabay ng pagsabi niya sa katagang iyon Ang pagkalaglag ng mga luha Kong pilit iniiwasan.

"Y-you seems so H-happy glace" napahagulgol Ako nang marinig ko siyang humikbi. Ang sakit pala.. Ang sakit pala ng ganito, Sabi ko sa sarili ko kagabi na mas matimbang Ang pagmamahal ko ni Teo kumpara Kay Tyrone ngunit bakit nasasaktan Ako ng ganito? Bakit Ang sakit-sakit isipina na mawawala sa akin si Tyrone..

"B-babe let me explain." Ani ko sa ginta ng pag-iyak..

Hindi ko alam Kong ano Ang sasabihin ko, Hindi ko alam Kong paano mag explain, Hindi ko alam kong paano siya kumbinsihin dahil Ang alam ko lang ngayon ay umuwi ng Manila upang mag makaawang Hindi niya ako iwan.

*Sorry for late update 🥺 sana may bumabasa pa dito