|TAMAMLANDI|...
Patronumdan hoşlanıyorum...
.
.
"Bakışlarını çek üzerimden...midemi bulandırıyorsun "
...
Hisler.... gerçek sanıldı...
Yanılgı ...gerçek hislerini kapatamamıştı..
...
"O kadar eziyetten sonra...beni sevdiğini kabul eder misin ? "
...
. . . . Ne kadar saat geçti bilmiyorum ama..ikimiz de durgunlaşmıştık...O kadar sinirliydim ki.... Onu şirkette gördüğün ilk gün ortadan kaldırabilirdim...nefretimin artışı... çoğalıyordu...
"O seni çok seviyor Ulaş...O kadar fazla ki...Seni o kadar sene sonra tekrar görünce....yanıma gelip ağlamıştı...."
Başını arkaya atıp
"Seni gördüğünde ne yapacağını şaşırmış...korkmuş...hiç bu kadar tedirgin hissedeceğini düşünmediğini söylemişti bana..."
Bizzat ağzından duymaktansa bunları bilmem bile onu özlememe yetiyordu....Beni gerçekten seviyor olması şuan içimi dindiren tek şey olabilirdi sanırım...
"Eğer aranızda birşey yoksa... Neden o gün ondan hamile olduğun yalanını söyledin?"
Sorduğum soruyla Yorgun yüzü birden ciddileşti...
"Üvey babam...En başından beridir...zamanında sahip olamadığı sevgiyi kıskanıp Ender'in mutlu ailesine göz dikti... Tabi başta bunun basit kıskançlık olduğu yönünde fakat..işler benim onun elinde oyuncak olarak hareket etmemle sonuçlandı..."
Ne...ne demek oyuncak...
"Nasıl?"
Derin bir nefes alıp
"Babam bana hiç seçme hakkı vermedi...Şunu yapacaksın... şununla olacaksın... Babam'ın planı Ender'i etkileyip sahip olduğu her şeyi sömürmekti...fakat kafasını sadece sana takan ender bir robot olduğu için bu işe yaramadı....Ve bütün uğraşlarım sonucunda pes etmek zorunda kaldım... artık ona engel olmak yerine...desteklemeye karar verdim.... Hapishaneden çıkartmaya yardımcı olduğum gibi..."
"Baban....pisliğin önde gideni....."
Ece hafifçe gülümseyip
"Kısacası Ender'den değilde sevgilimden hamile kaldım...O gün kapısına gelip ağlamamın nedeni de yaptığımız onca planın benim yüzümden altüst olmasıydı...Tabi sonra yanına gidip affettirmek zorunda kaldım....Rol için çok şeyden vazgeçtik biz.... Senin içindi Ulaş...Bende böyle sevilmek istedim bir an için.."
Yani o gün Ece'den hoşlandığı için değilde benim çoğu şeye şahit olduğum için ağlıyordu..yada ben olduğum içindi...
Oysa sürekli onu düşündüğüm için kıskançlıktan delirirlen ....benim varlığım yüzünden darmadağın olmuştu....
"Keşke en başında fikrimi sorsaydınız...görünmez olarak sayıldım...Ne kadar aradığım hakkında bir fikri yoktur bile "
Yani...sadece onun hep yanında olmak istemiştim...
O zaman şuan...Ender'i sakin değilde çıldırmış biri olarak hayal etmem normal miydi...
. . . Ayak sesleri sözlerimizi kesmiş karanlığın içinden öylece bize doğru gelen adamı tanımış...Ece'nin korkuyla baktığı adamın bizzat babası olduğu gerçeğiyle şoka girmiştik...
Yavaşca yanımıza gelip...elini uzattı bellinden çıkardığı silahı...yavaşca sildi...
"Fazlasıyla şey anlatmış gibi görünüyorsun kızım"
Sözünün ardından silahı anlına kaldırıp.....
Tek bir el ateş etti...
Yıkılan bedenine tepkisiz bir şekilde bakarken.... attığım çığlıkların hatri hesabi yoktu gerçekten...
O kadar hızlı oluşmuştu ki her şey... birkaç saniye önce konuştuğum kadının bebeği ile birlikte öldüğü gerçeği.....babası tarafından...
. . .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
