Chapter Twenty Nine :)

Start from the beginning
                                    


Nang makita ko sya ay hinampas ko sya sabay bitaw sa kahoy at takbo palayo. Napatigil ako sa pagtakbo ng marinig ko syang magsalita.


"Aray!" nilingon ko sya at nakita ko si Adam.


"What the hell?" tumakbo ulit ao papalapit pero tiningnan ako ng masama ni Adam. "Hindi ko alam okay? Malay ko bang ikaw yun? Bakit mo ba kasi ako sinusundan?" hinawakan ko ang balikat nya na natamaan ng palo ko.


"Hindi kita sinusundan! Hinahanap kita kasi inutusan ako ni Ice! Aray!"


"Parehas na din yun! Akala ko ba, tulog ka?" inalalayan ko sya sa may malapit na puno ng niyog.


"Oo. Himbing na himbing ako sa tulog ko ng bulabugin ako ng magaling kong kapatid. Sige na, pumunta ka na dun."


"Saan ako pupunta?" I asked.


"Basta! Deretso lang ang lakad." masungit nyang sagot.


"Ayoko! Baka mamaya kung ano pang meron dun ano?"


"Sige na. Pumunta ka na dun. Pag walang tao dun ako pagalitan mo." Adam said trying to convince me.


"Fine! I'm going!"


Malayo na nilalakad ko ay wala pa din akong nakikita na tao. Niloloko lang ata ako ni Adam ah? Lagot sakin yun.


Babalik na sana ako sa pwesto kung saan ko iniwan si Adam ng makita ko si Ice. Biglang kumulo ang dugo ko pagkakita ko sa kanya.


"What are you doing here?" singkit mata kong tanong.


"Kakausapin ka?"


"So? As if naman gusto kitang kausapin?" pagtataray ko. Naglakad ako lampas sa kanya pero pinigilan nya ako.


Ngumiti sya sakin. "Hey! tigilan mo nga yang kakangiti mo sakin! Di e-effect yan! Kaines. Kala mo madadaan mo ko sa smile smile mo, manigas ka dyan." tinanggal ko ang pagkakahawak nya sakin sabay lakad ulit.


"Okay. My charm is not working. Maybe this will." tumingin ako sa kanya at nakita ko si Sky na nag abot ng gitara. Tinono nya iyon saka nagsalita. "Sorry na baby."


He started playing the guitar and sang the perfect song. Damn! He just know what to sing! And I'm melting.


Shock, horror, I'm down,

Lost, you're not around

There's a lump in my chest

That sends cold through my head, and

My mind shuts sound out

I'm on auto-pilot,

And my tongue's gone silent

Just switch it off and lay it down,

Lay it down next to me.


I don't know when I lost my mind

Maybe when I made you mine, whoa-oh-oh-oh

I don't know when I lost my mind

Maybe it was every time

That you said, you said, you said

That I miss you and I miss you


These words mean nothing to me

I'm just sitting on a fence of how it used to be

These three words are aching,

Constrict them- suffocating

My mind is racing

With the picture I'm painting

And my belly's sick to it's stomach

When I remember all the times he was with you when you laid it down

You lay down next to me.


I don't know when I lost my mind

Maybe when I made you mine, whoa-oh-oh-oh

I don't know when I lost my mind

Maybe it was every time

That you said, you said, you said

That I miss you

More than I let on

I kissed you

Far too long

I'll let go as soon as you do

See I know we're not through


I don't know when I lost my mind

Maybe when I made you mine, whoa-oh-oh-oh

I don't know when I lost my mind

Maybe it was every time

That you said, you said, you said

That I miss you, that I miss you, whoa-oh-oh-oh.


I don't know when I lost my mind

Maybe it was every time

That you said, you said, you said

That I miss you.


He smiled after singing. I wanted to keep my poker face but I just cant. Its hard to resist him. Besides, hindi naman ganun kalalim ang kinainis ko sa kanya. I would really understand it if he cant come the other day. Hindi naman close ang isip ko. He's doing it for the family naman. The only thing I dont like is the fact that why does it have to be me na huling nakakaalam? I'm the girlfriend. Im supposed to know everything firsthand before anyone else.


"I miss you baby. Sorry." he said and damped a soft kiss on my lips.


"Nakakainis ka!" umiyak na ako ay hinampas sya sa dibdib. Narinig kong natawa sya.


"Bakit?" natatawa sya habang pinupunasan ang mukha kong may luha.


"Isang kanta lang, okay na ko. Ang unfair!" inabot nya kay Sky ang gitara at niyakap na ako ng tuluyan.


"That's because I will always get you with my voice." he said then laugh. Natawa na din ako. Para akong timang.


"I really miss you. Damn much." bulong nya sabay halik sa ulo ko.



The Coolest Guy (ON GOING)Where stories live. Discover now