≈Fenêtre≈

Bölüm 9

Benimle dalga mı geçiyorsun?" Harry kendini yatağına attı.

"Hayır, neler olduğunu bilmen gerekiyor." dedi Voldemort, önünde volta atarak.

"Ah, evet, çünkü bir grup Ölüm Yiyen'in önüne çıkmak benim için gayet iyi ve tamamen güvenli olacak. Çoğunun ölmemi istediğini biliyorsun, değil mi? Sadece senin emirlerin yüzünden değil." Harry çarşaflara şikayet etti. Tom sırtını sıvazladı.

"Görünmezsin -"

"Nasıl?"

Voldemort içini çekti. Genişletilebilir cebinden siyah bir pelerin ve altın rengi bir maske çıkardı. Bir Ölüm Yiyen maskesine benziyordu ama daha çok girdap ve göz çevresinde koyu renk çizgiler vardı.

"Deneyeceğim," dedi Harry parmağını uzatarak, "ama beğenmezsem gitmem."

Ne yazık ki Harry bundan hoşlandı. Pelerinin kapşonu, boynunu veya saçını göremediği noktaya kadar daha koyu gölgeler oluşturmak için büyülenmişti. Yüzüne daha fazla eğildi, neredeyse çevre birimlerini kesiyordu. Geri kalanı ayak bileklerine kadar uzanıyordu ve o da akıcıydı.

"Kahretsin." Harry küfretti.

"Her ihtimale karşı altına alelade bir şey giy." Voldemort maskesini çıkararak tavsiyede bulundu.

"İyi. Hem ne zaman?" Harry bornozunu çıkardı ve yatağının üzerine koydu.

"Gece yarısı. 11:30'da seni alırım. Bugün düellodan sonra sana Ölüm Yiyen toplantılarının nasıl çalıştığını öğreteceğim." Voldemort bir an düşündü, "Yap... kendini buna zihinsel olarak hazırla."

Doğru, o hâlâ Voldemort'tu. Crucio-sapan Voldemort.

"Toplantı sırasında hiç konuşacak mıyım?" Harry kendini yatağına attı.

"Doğrudan takipçilerime değil. Seni duymamı sağlayacak bir büyü yapacağım."

Tabii ki, Voldemort her şeyi baştan sona düşündü. Harry homurdandı ama kabul etti.

________

Harry, altın maskesi ve peleriniyle toplantıya hazırdı. Hazır olmak doğru kelime değildi ama her iki şekilde de gidiyordu. Bu kadar çok haçı görmeye hazır olacağından emin değildi. İkinci el acı onun için çok fazla olabilir.

"Al, meleğim." Riddle elinde sarı bir şişeyle maskesini kaldırdı. "Sakinleştirici kuraklık, elflerden bir tane istedi."

"Teşekkürler," Harry kağıdı almak üzereydi ama Riddle onu dudaklarına bastırdı. İksiri hafifçe Harry'nin ağzına döktü ve bir mendille dudaklarını kuruladı.

"Teşekkürler," diye mırıldandı Harry, kırmızı yüzünü gizlemek için maskesini çabucak kapatarak. Göz ucuyla Tom'un yanaklarını ısırdığını görebiliyordu.

Yılan suratlı bir Voldemort ona büyük bir balo salonuna kadar eşlik etti. Geniş bir açık alan yerine, tüm oda boyunca uzanan masalar ve sandalyelerle doluydu. Korku, Harry'nin midesinin derinliklerine oturdu.

Zümrüdüanka Yoldaşlığı'nın yarısı kadar üyesi olsa bile hiç şansı olmazdı.

Ama önceliği gerçekten Tarikat'ın başarısı mıydı?

Onu o cehennem çukuruna atıp çürümeye terk ettiler. Arkadaşlarıyla ve dış dünyayla olan tüm bağlantılarını kes. Bir ay boyunca onu kontrol bile etmediler. Üstüne üstlük, o Voldemort'un hortkuluğuydu. Voldemort'un yenilmesi için o, Tom ve Riddle'ın ölmesi gerekecekti.

Ancak Hermione, Voldemort'un politikalarından zarar görebilirdi. En azından takipçileri, muggle doğumlulardan ve mugglelardan tutkuyla nefret ediyorlardı. Muggle köylerine birkaç baskın yapılmıştı ve muggle doğumlulara karşı işlenen suçlar artmıştı.