Lucas(Düzenleniyor)

Yeniden Doğuş "2. kitap"

LUCAS"Yeniden Doğuş"

Kendimi huzurlu hissediyordum..

Bembeyaz bir orman ve yalnız başına dolaşan ben..

Tüm duygularım alınmıştı,sadece kalbimi dinliyordum..

Aldığım her nefes,Kendim için..

Kulağımda yankılanan bazı kelimeler vardı..

O geri döndü!..

Duyduklarımı kulak ardı ediyordum..

Ama o sesler ısrarcıydı..

...

Alarmın kulak çınlatan sesiyle uyanmıştım.Bu gün mezuniyet günümdü.Artık sadece kendim için yaşayacaktım,ders stresim olmayacaktı.

Abimlerin kahkahaları odama kadar geliyordu.Neden güldüklerini öğrenmek için yerimden zıpladım ve yanlarına ışınlandım.

"Niye koşuyorsun,ödümü kopardın." Eren,yani abim.Yine gereksiz tepkiler veriyordu.

"Çok yüksek sesle konuşuyorsunuz,bi uyutmadınız."sinirli ama bir o kadar da tatlı tebessümle yemek masasına oturdum.

"Kızım,mezuniyet için hazır mısın?." Annem,beni sıkılmadan dinleyen tek kişi diye bilirim.

"Evet annecim." lafımla tebessüm etti ve sandalyeyi çekip yanıma oturdu.

Yemek yiyorduk,tabi erenin bi lafıyla her şey bozuldu.

"Linda,senin erkek arkadaşın mı var ?!." nerden çıkmıştı şimdi..

"Hayır,nerden çıkardın?."

"Çocuklar,seni ders çıkışı birinin aldığını söyledi."

"Korsan taksiyimi diyorsun?." lafımla tüm aile ferdleri kahkaha attı.

"Korsan taksiye niye biniyorsun sen kızım.." Babam bir yandan gülüyor bir yandan konuşmaya çalışıyordu.

"Taksi gelmeyince ben de korsan taksiye başvurdum artık." Herkes kahkaha atıyordu..

"Sen bu kafayla nasıl mezuna kaldın Linda."

"Zeki olmak çok zor abi,sen bilemezsin."gıcık gülümsememle Erene bakıyordum.

...

Mezuniyet törenim bitmişti.Sonunda kendi işimin müdürü olacaktım.Ama bundan önce bir iş bulmam lazımdı.

Derken elif aramıştı.Elif RubyHoldingde çalışıyordu.Evet benden yaşça büyüktü ama çok iyi anlaşıyorduk.

Hemen gelen çağrıyı cevapladım.

"Naber fıstık."son kelimesi beni garip şekilde,mutlu hissettiyordu.

"İyi,sen badem."mizahtan anlamam.

"Aynı işte."günün nerdeyse her saniyesine kadar çalışan biriydi Elif.Yoruluyordu ama mental olarak.

"Sen de hep aynı diyorsun,biraz aç ama ya."ikimizde minik isyanıma gülmüştük.

"Aynı işte,normal."sesi sonlara doğru kırılıyordu.

"Yine mi kavga ettiniz."Elifin ciddi bir ilişkisi vardı.Ama son zamanlarda sürekli kavga ediyorlardı.Elifin çaresizliği beni param parça ediyordu.Seviyordu,ilişkisini bitiremiyordu.Her kavgada karşı taraf değilde o kırılıyor,üzülüyordu.

Hani bir kişiyi kendini bile sevemezken seversin ya.Asla kopamazsın,istesen de sevmeyi bırakamazsın..İşte Elif öyle seviyordu.

"Ayrıldık." sesi kırılmıştı.Sol gözümden istemsizce yaş süzülmüştü.