Lucas(Düzenleniyor)

Benim vicdanım sana

Hikaye..

Yerde Yağızın kanlar içinde bedeni vardı.

Şiddetli çığlık atmıştım.

Bodrumun karanlık tarafından gelen Lucasa baktım.

Kanlar içindeydi.Muhtemelen üzerindeki kan ona ait bile değildi.

"Sen.. ne yaptın?" korkudan titriyordum.

"Yapılması gerekeni." O kadar sakindi ki anlatamam.Bir insanın canına kıymak bu kadar kolay mıydı?.

"Canisin." yere yığılarak saçlarımı elimin arasına aldım.

"Canisin.." durmadan tekrarlıyordum.Vücudum tirtir titriyordu.

"Zavallı." lafıyla ona karşı döndüm.Bana bakarak lafına devam etti.

"Tam bir zavallısın Lidya.Sana yapılan hiçbir şeyden haberin yok!" bağırarak sonlandırdığı lafını attığım tokatla cevapladım.

Yana kayan kafasını bana taraf çevirdi.

"Vicdansız!" çok sert çıkmıştı sesim.

"Siktiğim vicdanıda ne!. Sana yaptıkları onca şeyden sonra oturupta vicdan dinleyemem!. Anladın mı!"

"Benim vicdanım sana!. Siktiğim piçlerine değil!" yüksek sesle bağırıyordu.

"Bana yaptıkları?" bana ne yaptı ki Yağız?.Tabii terketmesini saymazsak..

"Arkadaşım diye herkesle tanıştırdığın kız nişanlınla yatıyor!" sanki o an tüm dünya başıma yıkılmış gibiydi.

Melek.. yağızlamı birlikteydi?.

"Nerden biliyorsun? Bunu nerden biliyorsun?!"bağırarak sorduğum sorumu oldukça sakin cevaplamıştı.

"Senin bilmediğin o kadar şey var ki Lidya."

"Onu bu sebepten öldüremezsin" Yağız için hâlâ üzülüyor muydum?.Nasıl başarıyorum bunu.

"Zavallısın."

"Bana zavallı demeği kes Lucas!" sinirli bir şekilde bağırdım, belkide haketmiyordu,ama sinirliydim.

Elleriyle belimden tutup kendine çekti.

Ne yapıyordu bu?.

Gözleriyle dudaklarıma bakıyordu.

Sakın yanlış bir şey yapmaya kalkma Lucas..