ဆက်ငိုဖို့ မျက်ရည်မလုံလောက်တော့ဘူး🥀[U/Z]

13-Z

လႊမ္းတစ္ေယာင္ ေလးလံေသာေျခလွမ္းမ်ားႏု႔ အိမ္အေပၚကိုတတ္လာခဲ့တယ္

သူရယ္ေမာင္ရယ္အတူေမခဲ့တဲ့ အခန္းေလးထဲကိုသူဝင္သြားခဲ့တယ္

တံခါးေလာ့ကိုခ်ထားလိုက္တယ္

စာပြဲခုံးအနီးေလၽွာက္လွမ္းလာကာ ခုံေလးတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္ပီး ေျဗာင္ျဖစ္ေနတဲ့စာရႊက္တစ္ရြက္ကိုယူလာ ျဖဴဥေနတဲ့ လက္သြယ္သြယ္ေလးနဲ႔ေဖာင္တန္းကိုကိုင္ကာသူစာ အနည္းငယ္ခ်ေရးလိုက္တယ္......ဒါကသူ႔ေသတမ္းစာတဲ့....."

သူေရခ်ိဳးခန္းထဲက လက္တန္းေဘာင္ေပၚတင္ထားတဲ့ ဘလိတ္ဓားကိုယူလိုက္တယ္

သူစိတ္ထဲမွာေတြးေနမိတယ္

*ငါေသတာ ဒီကမၻာေလာကႀကီးထဲကေနထြက္သြားတညကိုေမာင့္ကို မသိေစခ်င္ဘူး...ေမာင့္ကိုငါ့အိပ္ေပ်ာ္ငြားတယ္လို႔သိေစခ်င္တယ္...ထာဝရအိပ္ေပ်ာ္သြားတာလို႔"

သူကုတင္ေပၚကိုတတ္ကာ လဲေလ်ာင္းလိုက္ပီး ေစာင္ကိုရင္ဘတ္ထိျခဳံလိုက္တယ္

လက္တဖက္က သူ႔ဗိုက္ေလးကိုကိုင္ပီး
"ကေလးရယ္...မင္းနဲ႔ ေဖေဖ့ကိုမင္းဒယ္ဒီကမလိုခ်င္ဘူးတဲ့ ...ေဖေဖတို႔ ဒီကေနအပီးထြက္သြားၾကမယ္ေနာ္..."

ေနာက္လက္တဖက္ကဓားကိုခပ္တင္းတင္းကိုင္ထားလိုက္ပီး

"ငါအရမ္းနာက်င္ခံစား တယ္ ငါ အရမ္းငိုခ်င္မိတယ္...ေမာင့္ေၾကာင့္နဲ႔ငိုခဲရတဲ့အခါေတလဲငါမေရတြက္နိုင္ေတာ့ဘူး...ငါေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ငါ့မ်က္ရည္ေတနဲ႔ေမာင့္ကိုႏူတ္ဆတ္ခ်င္တာ္...ဒါေပမဲ့...ငါ...ဆက္ကိုလို႔မရဘူး...ဒါဟာဆက္ငိုဖို႔မ်က္ရည္မလုံေလာက္ေတာ့ဘူး...မ်က္ရည္ေတကုန္ခမ္းသြားခဲ့တာပဲ...ေမာင့္ေၾကာင့္ငိုခဲ့ရတာေတမ်ားလြန္းလို႔ ငါေနာင္ဆုံးအခ်ိန္မွာေတာင္ "ဆက္ငိုဖို႔မ်က္ရည္မလုံေလာက္ေတာ့ဘူး"...ေမာင္ႏူတ္ဆတ္ပါတယ္...ေမာင္ကငါ့ကိုခ်စ္တယ္ခို႔ တစ္ခါမွမေျပာခဲ့ဘူးဖူးဘဲငါ့ကသာခ်စ္တာ္လို႔ေျပာခဲ့တာ.....ကေလးရယ္ေဖေဖတို႔ သြားခ်ိန္တန္ပီ"

ဒီလိုေျပာကာ လက္ေကာက္ဝတ္ကို ထိုဘလိတ္ဓားနဲ႔အားထည့္ကာ ျဖတ္ပစ္လိုက္တယ္

လက္ေကာက္ဝတ္မွေသြးေတပန္းထြက္လားကာ ကုတင္ေပၚကိုေသြးမ်ားကစိုစြတ္သြားခဲ့တယ္

*ေမာင္....လႊမ္းအရမ္းအိပ့္ခ်င္ေနပီ..ေနာက္ဘဝမွျပန္ဆုံခဲရင္ ေမာင့္ဆႏၵေနကိုျဖည့္ဆည္းနိုင္ပီးေမာင္သိပ္ခ်စ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္မိပါတယ္*

ထိုအခိုက္တြင္လႊမ္းမ်က္လူုံေလူေတဟာ မွိတိက်သြားခဲ့တယ္

ဟုတ္ပါတယ္.....

လႊမ္းနဲ႔ လူေလာကကိုလာခြင့္မရတဲ့ ကေလးေလးတို႔ဟာဒီေလာကႀကီးကို ႏူတ္ဆတ္ထြက္ခြာသြားခဲ့ေလသည္.,....

T-T................💔.....................T-T

မ်က္ရည္ေတနဲ႔မို႔ သၽွစ္သၽွဴးနဲ႔သုတ္ရင္းစာေရးေနသူ🤧
                  က်ဴးလစ္🤧