Şenay-hayat bayram olsa.
*
*
*
Genç adam gözlerini kampüste tararken keremi bulmaya çalışıyordu fakat kampüste kurulan çadırlar ve insan kalabalığında pek başarılı olduğunu söyleyemezdi.
telefonunu çıkartıp keremi arayacaktı ki"beni mi arıyorsun "dedi yanına gelen palyaço kostümü giymiş yüzünde makyaj olan genç çocuğa baktığında kaşlarını kaldırarak dudakları kıvrıldı.
"kostüm yakışmış"dediğinde kerem ona dil çıkarttığında azad gülerek keremin kırmızı burnuna küçük bir fiske vurdu.
"burada ne oluyor ünv. olduğunu zannediyordum burasının "dediğinde "lösemi çocuklar için her bölüm bir panayır kurmaya karar verdik ünv. gençleri olarak maddi durumu olmayan bir sürü aile var "dediğinde başını salladı.
"onun yerine iş adamlarının bağış yapmak için öneriler sunarsanız?"dediğinde azad kerem ona şaşırmış bir ifade ile baktı.
"sen çok zekisin biz bunu nasıl düşünemedik "dediğinde yalandan kaşlarını çattı azad fakat söz konusu bu çocuk olunca bütün tabuları yıkılıyordu.
"denedik fakat küçük bir kesim hariç kimse bize inanmadı hatta bazıları görüşmek bile istemedi "dediğinde başını salladı.
"bu bağış nasıl oluyor ?"diye sorduğunda kerem cebinden çıkarttığı kartı azada uzattı.
"lösemi çocuklarının bulunduğu hastanenin devlete bağlı yardım kuruluşunun sitesinde bağış yapılıyor "dedi "panayırdaki toplanan paralarda gün sonu açılan hesaba gönderiliyor "diye ekledi.
"güvenilir mi "dediğinde başını salladı kerem. "hesabı yöneten profesör doc. saygın alkan hocamız"dediğinde başını salladı azad.
"benim gitmem gerekiyor ben baştan dördüncü çadırda olacağım "dedi azadın yanından ayrılan keremin arkasına bakan genç adam bu çocuğun kalbinin bu kadar güzel olduğunu nasıl fark etmediğini düşünüyordu.
siteye girerek yüklü bir mevla bağışlayan azad panayırın ve kampanyanın daha fazla kişinin duyması için şirket ve yakın çevresindeki bütün arkadaşlarına gönderdikten sonra keremin yanına gittiğinde genç çocuk, çocukları ve gelen ziyaretçileri eğlendiriyordu.
kendini genç çocuğun yaptığı şakrabanlıkları izlerken bulduğunda ilk kez içten bir şekilde gülüyordu.
onu izleyen genç çocuk arada azadın ona bakarak gülmesini gördüğünde içinde tuhaf bir şeyler hissediyordu.
" Şu dünyadaki en mutlu kişi mutluluk verendir
Şu dünyadaki sevilen kişi sevmeyi bilendir
Şu dünyadaki en güçlü kişi güçlükten gelendir
Şu dünyadaki en bilgin kişi kendini bilendirBütün dünya buna inansa
Bir inansa, hayat bayram olsa
İnsanlar el ele tutuşsa
Birlik olsa
Uzansak sonsuzaBütün dünya buna inansa
Bir inansa, hayat bayram olsa
İnsanlar el ele tutuşsa
Birlik olsa
Uzansak sonsuza
Şu dünyadaki en olgun kişi acıya gülendir
Şu dünyadaki en soylu kişi insafa gelendir
Şu dünyadaki en zengin kişi gönül fethedendir
Şu dünyadaki en üstün kişi insanı sevendirBütün dünya buna inansa
Bir inansa, hayat bayram olsa
İnsanlar el ele tutuşsa
Birlik olsa
Uzansak sonsuzaBütün dünya buna inansa
Bir inansa, hayat bayram olsa
İnsanlar el ele tutuşsa
Birlik olsa
Uzansak sonsuza
Bütün dünya buna inansa
Bir inansa, hayat bayram olsa
İnsanlar el ele tutuşsa
Birlik olsa
Uzansak sonsuzaBütün dünya buna inansa
Bir inansa, hayat bayram olsa
İnsanlar el ele tutuşsa
Birlik olsa
Uzansak sonsuza
bütün gün vaktini kerem ile geçiren azad çok eğlenmişti. çocukları eğlendirmiş birlikte eğlenmişlerdi. akşama doğru eve geldiklerinde ışıklarının açık olduğunu gören salona girdiğinde yeldanın ayakta onlara baktığını gördü.
"yelda burada ne yapıyorsun "diye sordu azad. kerem girişte onlara bakıyordu.
"sevgilimin evine gelemez miyim "dedi azada yaklaşarak kollarını genç adamın boynuna doladığında azad kollarını çözerek yeldayı kendinden uzaklaştırdı.
"yelda biz ne konuştuk "dediğinde genç kadın kaşlarını çattı.
"sen konuştun ben senden ayrılmak istemiyorum. neden ilişkimizi bitirmek istiyorsun "dedi girişte onlara bakan kereme baktı genç kadın.
"onun için mi evcilik oynamak mı istedi canın ?"dediğinde azad genç kadının kolunu tutup sıktı.
"hadini aşma yelda yoksa emin ol senin için kötü olur "dediğinde genç kadın hırsla kolunu çekti.
"bu iş daha burada bitmedi "dediğinde hırsla daireden çıktığında kerem arkasını dönüp odasına girdiğinde derin bir nefes verdi azad. yeldayı biraz tanıyorsa bunun acısını çıkartacaktı.
onu durdurması gerekiyordu. bunu da nasıl yapacağını biliyordu.
***********************************************************************************
BEN YAZARKEN ÇOK KEYİF ALDIM UMARIM SİZDE ALIRSINIZ YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.
YOU ARE READING
HERCAİ - BXB
Teen Fiction|TAMAMLANDI | Aşiret kurgusudur. Bir bozkır masalı... Berdel olarak evlendirilen urfa aşiretlerinden bozoğullarının en büyük oğlu Azad bozoğlu istanbuldan memeleketine geldiğinde babasının baskısı ile haşimoğlullarının tek çocuğu annesini kaybetmiş...
