"ဂျလောက်...ကျွီ...."
တံခါးပွင့်သွားတော့..အခန်းဝမှာရပ်နေသူက..
သူမ...."အခန်းထဲဝင်မလာပဲ..ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ..."
"ရှင်အလုပ်ရူပ်နေတယ်..ထင်လ်ိုပါ.."
"ဝင်လေ..အထဲကို.."
သူအခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့..အသင်ပါလိုက်ဝင်
လာခဲ့သည်။"ကိုယ့်ကိုပြောစရာရှိလို့လား..."
"ရှင်မအိပ်သေးဘူးလား..."
မဆီမဆိုင်စကားနှစ်ခွန်းကနှစ်ယောက်လုံးနူတ်က
ပြိုင်တူထွက်လာခဲ့တော့..သူကအသင့်ကိုကြည့်ပြီး
ရယ်ကာ..."မင်း..ကိုယ့်ကိုပြောစရာရှိလို့ရောက်လာတာ..
မဟုတ်လား...ဘာလဲ..အဖြေကို..ဒီလောက်...
မြန်မြန်ပေးတော့မလို့တော့မဟုတ်ပါဘူးနော်""ဟုတ်တယ်..."
နေ..စသလိုပြောလိုက်ပေမဲ့..မျက်နှာတည်လေးနှင့်
သူမကခေါင်းငြိမ့်လိုက်တော့..နေအံ့ဩသွားခဲ့
ရသည်။အသင်..အသက်ကိုဝအောင်ရူလိုက်ရင်း..လက်သီး
နှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကာ..သူ့ရှေ့ခြေစုံရပ်လိုက်ပြီး..
သူ့မျက်နှာကိုမော့ကြည့်လိုက်သည်။"ရှင်.သေချာနားထောင်ပါနေ...အသင်..ရှင့်မှာ
ပုံစံဘယ်နှစ်မျိုးရှိရှိ..ဂရုမစိုက်ဘူး..ရှင့်ရဲ့အတိတ်က
ဘယ်လိုအကြောင်းအရာမျိုးကိုမှလဲ..ဂရုမစိုက်ဘူး
ဘယ်အချိန်ပဲဖစ်ဖြစ်...ရှင်သာ..အသင့်ဆီလက်ကမ်း
ခဲ့မယ်ဆိုရင်..အသင်အချိန်မရွေးရှင့်လက်ကို..
ဖမ်းဆုပ်ထားမှာပါ...""ချာတိတ်...မင်း..."
နေ..သူမစကားတွေကြောင့်..မှင်သက်သွားရစဉ်
နေ့ရဲ့လက်ကို..သူမကဆွဲယူကာ..လက်ချင်းယှက်၍
ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။"အသင်..ဘယ်လိုကိစ္စတွေနဲ့ပဲကြုံလာရပါစေ..
ရှင့်အနားမှာပဲရှိနေချင်တယ်..."ပြောရင်း..သူမက..ခြေဖျားလေးထောက်ကာ..
နေ့ရဲ့မေးဖျားကိုနူတ်ခမ်းနွေးနွေးလေးတွေနှင့်..
ဖွဖွနမ်းလိုက်ပြီး.....၊
YOU ARE READING
စေတန်ရဲ့သတို့သမီး
Romanceဆာကူရာပန်းလေးတွေက...မင်းနဲ့တူတယ်... သူက...နေရောင်အူံ့မိူင်းပြီးလင်းလင်းထင်းထင်း မရှိတဲ့အချိန်မျိုးတွေကုန်ဆုံးခါနီးမှာပွင့်တတ် တာမို့...ဆာကူရာပန်းလေးတွေက...ကံကောင်းခြင်း အချစ်၊ပျော်ရွှင်မူ့စတာတွေကို...ကိုယ်စားပြုတယ်လို့ ဂျပန်လူမျိုးတွေကယုံကြည်ကြတယ်...
part.37(uni&zawgyi)
Start from the beginning