Kimse beni senin kadar sevmedi... Çocukluğum geliyordu aklıma... Hiç yaşayamadığım çocukluğum... Sevilmemek geliyordu aklıma... Kimse beni senin kadar sevmedi... Bir anne vedası gibiydi bana her seslenişin... Bana her seslenişindeki heyecandı beni diri kılan... İsmime aşık oluyordum âdeta... O seslenişindeki masumluktu beni delirten... Kimse beni senin kadar sevmedi... Huzura gülümsüyen bir güneş gibiydi sözlerin... Gece güneşi beklerdi güneş geceyi... Sevdalara şahitti yıldızlar... Sevda aşktan daha mı büyüktü? Aşk hevesin yetene kadar demiştin, Aşk mıydı bizi yerli bir eden? Sevda nefesimiz yetene kadar demiştin, Sevda mıydı bizi birbirimize düşüren? Son nefesime kadar sevecektim oysaki seni... Sen ikimizin yerine de sevmiştin ama beni... Kimse beni senin kadar sevmedi... Sevda bahçesinde unutulan bir gül gibiydim... Sen gördün o solan gülü, Suladın her gün solmasın diye... Kimse beni senin kadar sevmedi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
