သီရိမြိုင်

EP-26

'ဟိတ်'

'....'

'ဟိတ်လို့'

'....'

'စိတ်ကောက်နေတာလား'

'....'

'မကောက်ပါနဲ့'

မျက်လုံးကြီးအတင်းမှိတ်ထားတဲ့နှိုင်းကိုကြည့်ကာ ကြိတ်ရယ်မိသည်

'ဟယ် အိပ်သွားပြီလား ဟင်'

နှိုင်းရဲ့ပါးလေးကိုလက်ကလေးနဲ့ထိုးရင်း

'မအိပ်နဲ့ဦးလေ အဟွာပြုရဦးမယ်လေ'

'မသိဘူး လာမပြောနဲ့အိပ်ပြီ'

'အိပ်ပေါ့ မင်းကအိပ် တို့ဘာသာမင်းကိုအဟွာပြုမယ်'

နှိုင်းအပေါ်တက်ခွရင်း နှိုင်းအင်္ကျီကြယ်သီးတို့ကိုဖြုတ်ဖို့လုပ်တဲ့ အန်တီ့လက်တွေကိုဖမ်းထိန်းထားလိုက်သည်

'မရဘူး ပြုချင်းပြု နှိုင်းပဲပြုမှာ'

'မရပါဘူး တို့ကအကြီး တို့ပဲပြုမှာ'

'ဟင့်အင် နှိုင်းပဲအပေါ်မှာနေမှာ'

'တို့ပဲနေမှာ တို့မနေရရင်နော် မင်းတစ်သက်လုံးဘာမှမဘာလိုက်ရပဲနေသွားရမှာ'

'အန်တီကလဲ'

'ကဲ ပြော တို့ကမင်းကိုအဟွာပြုရမှာလား မင်းကတို့အဟွာပြုတာကိုခံမှာလား'

'ဟင် တူတူပဲမဟုတ်ဘူးလား'

'ဖြေမှသာဖြေ မဟုတ်ရင်နော် တစ်သက်မှာတစ်ခါပဲရတဲ့ဒီညမှာဒီတိုင်းအိပ်သွားရမယ်'

'သဘော သဘော အန်တီလူယုတ်မာကြီးရဲ့ သဘော'

ရင်ခွင်ထဲကအိပ်ပျော်နေတဲ့ကြိုးကိုဘယ်တောကြည့်ကြည့် ကြည့်မဝပေ မျက်လုံး မျက်ခုံး အကုန်သူ့အမေအတိုင်းပင်
ကြိုးရဲ့မျက်နှာအစိတ်အပိုင်းများကိုလက်ညှိုးထိပ်လေးများနဲ့ခပ်ဖွဖွထိနေမိတယ်

'ဒေါက် ဒေါက်'

' မြတ် '

အပြင်က မမရဲ့အသံပင် ကြိုးမနိုးအောင်ကုတင်ပေါ်ကထကာအခန်းပြင်ထွက်ခဲ့တယ်

'အောက်မှာ rainရောက်နေတယ် အရေးကြီးနေပုံပဲ'

တော်စုံဆိုအိမ်ကိုမလာတက်တဲ့rain ကလာသည်မို့ တကယ်အရေးကြီးသည့်ပုံပင် မြတ်အောက်ထပ်ကိုအမြန်ဆင်းပြေးလာခဲ့သည်