Cello]] Fyodor Dostoyevsky.

4

Siyah saçlı ve boyu oldukça uzun olan genç adam gözlerini etrafta gezdirdi: Lanet olsun! Etraf çok kalabalıktı, bu kalabalıkta nasıl görecekti onu? Bildiği tek şey -ya da tahmin ettiği - bu kişinin bir kadın olduğu ancak geldiği yer sirk olduğu için pekala bir sürü de yaşıtı kadın vardı. Bu nokta da durum tamamen umutsuz görünüyordu, daha dikkatli bakacaktı ki gösteri başlıyordu bu yüzden bakamazdı.

Fyodor önüne döndüğünde en köşeden ona doğru bakan beyaz saçlı kadın da önüne dönmüştü, kendisini fark etmediği için şanslı idi. Belki de fark etmişti? Bir ara göz göze gelmişlerdi işte o zaman kadının kalbi engel olmadığı bir biçimde hızlandı: Fyodor bilmiyordu, Fyodor görmüyordu fakat kendisi üzerinde ki etkisi aynen böyleydi. Gösteri başladığı zaman bile kadın gözlerini ondan alamadı evet bir gösteri vardı ama kadın için yok gibiydi, onun için sadece Fyodor vardı.

"Gösteri için geldin Victoria, ona odaklan..."  Diye kendi kendini tembihlesede kendi de biliyordu ki buraya gelmesinde ki yegane amaç Fyodor'du. Kendisini bilmeyen Fyodor, insanlığın korktuğu Fyodor, birçok kişinin hatta kendisinin bile belki ölüm meleği Fyodor.

Fyodor bir ara gözlerini o tarafa çevirdi ve işte o an Victoria hemen gözlerini kaçırdı, bir kez daha göz göze gelirlerse kendisini fark edeceğinden korktu, ederdi. Fyodor onu şimdilik fark etmemişti ve ikinci bir şansı olmayacağını biliyordu.

Victoria'nın da Fyodor'un da ortak özelliklerinden birisi sirkte en çok cambazları seviyor olmalarıydı: Cambazlık bir sirkte ki en riskli ve en heyecan verici işti, ucunda ne olacağı belli olmuyordu. Bu ikiliye göre ise farklı yollardan gitseler bile hayatın tadı risk ile çıkıyordu.

Sarı bal gibi gözlerini cambazdan bir an olsun ayrılmadı Victoria, gözleri adeta bir fotoğraf makinesi gibi cambazın her hareketini kaydetti. Belki de bu yapacağı ufak gösterinin fragmanıydı.

Bir şeyler oldu, sahnede ki cambazın olduğu yer buzlarla kaplandı ve cambaz bir buz patencisi gibi o buzda kaymaya başladı: Kalabalık arasında şaşkınlık ve Kıvanç nidaları dolanırken Fyodor sırıttı. Ay ve karın buluşması. Mükemmel.

Victoria izlemeye devam ederken telefonuna gelen bir mesajla gözlerini oradan çekti: Milyonlarca ses vardı nasıl duymuştu ki? Kimse bilmiyor fakat duydu. Telefonun düğmesine basıp açtığında kilit ekranına rağmen şu sözler yazılıydı.

"Buldum seni."