The Unexpected Blessing

Chapter 17 :

- 3 more months to go Momma

- Malacañang

"Heyyy, kidss ano gawa niyo? Let's go na kain tayo ng miryenda nagpaluto ako kila manang ng biko, tapos may hot chocolate" pag-anunsiyo ni Imelda sa kanyang mga anak, na ngayon ay abalang gumagawa ng kanilang mga takdang aralin.

Hindi naman agad sumagot ang mga ito, kaya't pumasok na siyang tuluyan sa loob ng kwarto.

"Bongbong? Irene? Imee? Pwede siguro na itigil niyo muna yan please? Let's eat miryenda first before that. Dalina" nakapamewang na siyang wika. Sabay simangot ng mukha.

"Uhm, mommy mauna kana po busy pa po kami dito, okay?" may pagkainis na sagot ni imee sa kanyang ina.

"Yeah, don't worry po mommy kapag natapos na po ako dito susunod po ako sayo doon" saad ni Irene.

"Baka mamaya hindi na kayo pumunta niyan, mag-isa na naman akong kakain" saad naman ni imelda, and crossed her arms.

Hindi na ito mga sumagot pa. Muli silang nagfocus sa kanilang mga ginagawa, habang ang kanilang ina ay nakatingin na sa kanila ng diretso.

"Lagi na lang kayong busy. Ganyan na kayo sa akin pero pagdating sa daddy niyo ang bibilis niyong kumilos" halos mangiyak-ngiyak na sabi ni imelda. Wala na siyang magawa kaya't galit niyang sinara yung pinto saka umalis.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Ferdinand POV -

Tahimik ako dito na nagbabasa ng diyaryo, ng biglang malakas na bumukas yung pinto. Halos mabitawan ko ang hawak kong tasa ng tsaa sa gulat! Jusmiyo naman!

At nang nilingon ko naman ito, nakita ko ang aking asawa. My wife Imelda! Agad akong tumayo sa aking kinauupuan para salubungin siya. Mukhang malungkot na naman itong asawa ko, ano kaya ang  nangyari? Haistt.

"Are you alright, honey?" I asked her calmly, iniangat naman niya ng kaunti ang tingin sa akin.

"Mukha ba akong okay, Ferdinand? Sa tingin mo ba okay lang ako? Kung akala mo okay lang ako pwes hindi ako, okay!" bigla tumaas ang kanyang boses kasabay ng tuluyang pag-agos ng kanyang luha.

Napalunok ako ng malalim, parang nagtatanong lang nagagalit agad si misis.

"Alright, I'm sorry...ano ba kasing nangyari darling? You're so cranky today, what's the matter?"

Huminga naman siya ng malalim, saka pinunasan ang kanyang mga luha.

"Cranky ka dyan!...ehh kasi naman sweetheart s-sila...ayaw na nila sa akin, hindi na daw nila ako love...ganun ba yun kapag ayaw na nila ako kasama? Gusto ko lang naman silang yayain kumain ng miryenda...." doon na niya ako tuluyang niyakap, she buried her face in my chest and cried.

Pinipigilan ko na lamang ang aking mga tawa, habang siya'y patuloy sa pag-iyak. My poor wife. Sa kadahilanang hindi lang nasamahan kumain ng miryenda panay na ang iyak, pilit ko naman siyang pinapakalma dahil masama din sa kanya ang iyak ng iyak.

"Tahan na po unang ginang, sige ka baka magalit sayo si baby niyan dahil sa kakaiyak mo, come on stop crying na" kahit papaano ay kumalma na rin siya, at muling tumingin sa akin.

"Basta kakain ka ng miryenda w-with me? Tapos papatikim ko din sayo yung new cravings namin ni baby!" biglang nawala ang lungkot sa kanyang mukha. Parang kaganina lang naiyak pa ito eh.

Bigla akong napakamot noo, HER NEW CRAVINGS? if I'm not mistaken halos masuka suka ako ng matikman ko lahat ng cravings niya sa mga anak namin dati, tapos ngayon eto na naman! Bakit kasi hindi na lang yung mga anak namin ang kasama niya ngayon? Bad timing talaga, hindi naman ako pwede tumanggi dito. No choice Ferdinand!

"Helloooo? Honey, okay ka lang ba? Tulala kana dyan kaganina pa ako dito nagsasalita"

"Uhh no--... I mean yes I'm okay." pilit akong ngumiti sa kanya.

"Kaya love kita ehh, halikana nga, kain na tayo ng miryenda I can't waittt!" excited niyang sabi. At hinawakan ako sa kanang kamay. Ako naman itong hindi excited sa totoo lang kinakabahan ako dahil ano na naman kaya ang cravings nitong aking asawa?.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Meanwhile....

"Manang, pakikuha naman po lahat ng hinanda ko kaganina, thank youuu!"

Isa isa naman nilang inilapag lahat ng pagkain sa mesa. Hindi naman ganun karami sakto lang mukhang hindi agad mauubos.

May biko, tinapay, chopped apples, strawberry shake, m-mayonnaise? Tapos mayroon pang peanut butter, God sake! Sana naman hindi tama ang iniisip ko ngayon.

Pinapanood ko lamang ang aking asawa na ihanda lahat ng pagkain sa mesa, inabutan na niya ako ng isang platong biko na may kasamang hot chocolate.

"There sweetheart, eat well pagkatapos mo niyan meron pang nexttt" may malaki na ngiti sa mukha niyang sabi. Eto na nga ba ang sinasabi ko.

Habang ako'y kumakain, nakita ko na ang paghanda nung new cravings daw kuno nitong aking asawa, na sana ay tanggapin ng aking taste buds. Goodness gracious!

"Tadahh! Here you goo hubby, bread with some chopped apples tapos may peanut butter siya na kasama, I'm sure magugustuhan mo yan" nakabungisngis niyang wika. Inabot niya ito sa akin at kinuha ko naman.

"Ngayon ko na ba talaga kailangan tikman? Hindi na natin hihintayin yung mga anak natin?" pag-iiba ko ko ng usapan, pero still nakangiti parin ako.

"Pinatawag ko na sila kay manang sweetheart, tapos sabi susunod na lang daw sila. So since ikaw na yung nandito, you go first!"

Kumagat ako ng kaunti, and yeah not too bad.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Imelda POV -

"So, how is it sweetheart? Masarap diba?" pagtanong ko sa kanya.  Tumango tango naman siya at napatawa ako ng bahagya.

Halata naman na masusuka na siya sa itsura niya ngayon.

"Masarap siya actually, masarap n-naman..." nakangiti niyang sabi.

At dahil nasubukan na niya lahat ng pagkain, ako naman ngayon ang titikim! Hehe..

Saktong nagdatingan ang mga anak namin, habang kami ay kumakain,

Dali dali ko din silang pinaupo, una kong tinawag si bongbong naupo siya sa aking tabi at yung dalawa sa tabi ni ferdinand.

Ngayon na kumpleto na kami, ipapatikim ko na din sa kanila yung mga hinanda kong pagkain, i hope magustuhan nila.

"Try it na, my only boyyy! Please? Sila nga pumayag eh tapos ikaw naman hindi, dalina please?"

"Ehh mommy, busog na po ako. Mamaya na lang po"

"Promise?"

"Yes po, promise later okay?"

"Owkayyy!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Later on that same Day.

Imee POV -

Ng mabuksan ko yung pintobumungad sa akin si mommy, nagulat lang ako dahil halos hindi ko siya makilala sa sobrang puti ng kanyang mukha. May hawak siyang plato na puno ng mangga at mansanas.

"Goodness gracious! Mom, ano ba yan!" sigaw ko sa gulat. Nginitian niya lamang ako ng malaki.

"Ayy sorryyy, gusto ko lang sana itanong kung nandyan si bongbong? Kaganina ko pa kasi siya hinahanap eh, baka sakaling kasama ninyo"

"Wala po siya dito, kakalabas lang ng kwarto kaganina." tugon ko dito.

"Alam mo ba kung saan siya pwede magpunta?"

"Hindi ko din po alam mommy eh, antayin mo na lang po siguro diyan sa labas, babalik din yun"

"Oww, okay! Thanks anak. Night night!" She smiled, at tuluyan ng umalis.

_______________________
____________

<33 🤍