The Unexpected Blessing

Chapter 9 : Pregnancy Hormones #1

Kinagabihan...

Ferdinand POV -

Katatapos lang namin lahat na kumain ng dinner, sa ngayon nagpapahinga na yung mga bata, maaga na naming pinatulog, hinatid ko na din si Imelda my wife sa kanyang kwarto sumasakit daw kasi ang balakang niya, after that dumiretso na ako dito sa office 'ko malapit lang naman sa room ni Imelda para in case na she needs me mapupuntahan ko siya kaagad.

Nakita ko yung orasan, it's already 10:35 pm na pala.

So I guess natutulog na 'yun, pati na rin yung mga anak namin. Ako na lang talaga ang nag-iisang gising sa dis-oras ng gabi.

Nagsimula na akong magpirma ng mga documents na kararating lang kaganina mas maganda kung matapos ko ng maaga para bukas wala na akong iintindihin pa.

One Eternity Later...

It's been an hour when I started to signs the papers and now I'm almost done, finally! medyo nakakaramdam na din ako ng antok.

Habang busy ako dito na nagpipirma may kumatok naman sa pinto.

*knock!*knock!*

I wonder if sino ba iyon, baka one of my psg's or maybe sila Manang lang?

"Come in!" I half shouted.

Nang bumukas na yung pinto, bumungad sa akin si Imelda.

Oh my wife! Anong oras na gising pa din pala siya?

"Oh! Sweetheart gising ka pa pala?" I said.

Hindi siya umimik, biglang bumusangot ang mukha.

"Sweetheart,...my back is killing! Hindi ako makatulog ng maayos" she said and sobbed.

Dali-dali ko siyang nilapitan at inaya na maupo muna pansamantala.

"Hanggang ngayon masakit pa din ba?" alala na tanong ko.

Tumango naman siya saka nagpout.

"Hindi mo ba ginamit yung pregnancy pillow mo, sweetheart?" tanong ko ulit sa kanya.

"Ginagamit ko kaya, kahit naman meron nun sumasakit pa din" tugon niya.

Natawa ako ng bahagya, cute talaga mainis ng asawa 'kong 'to.

"Eh syempre your baby bump is getting bigger na kaya ganyan sweetheart, parang hindi mo naranasan 'yan sa mga anak natin ah" pabiro 'kong sabi

"Ah ganon? Kung gusto mo ikaw kaya mag-buntis ng siyam na buwan, para maranasan mo naman kahit papano"

"Nagbibiro lang ako sweetheart, ikaw naman masyadong mainit ang ulo"

"Bahala kana nga dyan, balik na ako ng kwarto ayaw ko na makita 'yang pagmumukha mo naiirita lang ako, Ferdinand!" maingat siyang tumayo saka naglakad paalis

Bago 'yun tinignan muna ako ng masama at tuluyan ng lumabas ng opisina.

Aalalayan ko sana kaso nakatingin sa akin ng masama.

Bad mood si wifey ngayon, oopsie!

Sinilip ko siya sa may pinto, ang punta niya doon sa kanan kung saan yung kusina, eh ang kwarto nandito sa kaliwa, huwag niyang sabihin na?

Ayy talaga naman!

Agad 'ko siyang sinundan, tama nga ako ng hinala pumunta siya ng kusina napansin 'kong parang may iba siyang hinahanap, ang daming pagkain doon sa ref ah wala pa ba siyang mapili dun? Nevermind!..