«ធ្វើជាមួយប្រុសដូចឯង ប្រហែលជាមិនខាតបង់ទេ»ជុងហ្គុកទំលាក់រាងតូចទៅលើឡាបូលាងដៃហើយនាយក៏ទាញជើងរាងតូចញែកចេញពីគ្នាដោយនាយឈរនៅប្រឡោះជើងរបៀបច្រកគៀវក្រោយមកនាយក៏អោនទៅថែថើបនៅកញ្ចឹងកររាងតូចពីម្ខាងទៅម្ខាងដៃរវាមក៏ព្យាយាមលូកទៅប្រឡេះលេវអាវរាងតូចចេញតែថេយ៍ក៏រើបម្រាស់ណាស់ដែរ គេមិនព្រមអោយប្រុសដេលមិនស្គាល់មុខគ្នាមកលូកលាន់គេបានតាមចិត្តឡើយ។
«អួយសឺតត៎ លេងយើងណាមិចក៏ខាំសាច់របស់យើងចឹងអាឆ្គួត លេងយើងទៅ »ថេយ៉ុងប្រវេប្រវាយកដៃទៅចាប់រុញរាងកាយនាយ តែភ្លាមនោះជុងហ្គុកក៏លូកដៃទៅចាប់សង្កត់ដៃរាងតូចទាញទៅផ្អឹបជាមួយនិងកញ្ចក់ជាប់ ហើយក៏អោនមកបឺតជញ្ជក់មាត់រាងតូចឈ្លិចខាំសាច់មាត់ថេយ៉ុងខ្លាំងៗដល់ថ្នាក់ជ្រាបចេញឈាម។
«អ្ហា៎!!..អ្ហឹមៗៗ ហ្ហឹកៗៗ...អាឆ្គួតអើយលេងទៅ ឯងឆ្គួតទេហេ៎? ដែលមកបឺតមាត់យើងចឹង លេងយើងទៅ អាមនុស្សឆ្គួតកាម អាមេរោគឆ្លង អាៗ អាមាត់ឆែបលេងយើងណា យើងប្រាប់ថាអោយលេង អា!! អ្ហឹម»រាងតូចរបូតមាត់ភ្លាមក៏ស្រែកជេរយកៗតែម្ដង ដោយខ្លាចថាគេនិងមកលឺទាំងដែលពេលនេះស្ងាត់អោយជ្រាបសោះនោះជុងហ្គុកក៏អោនទៅលេបត្របាក់បំបិតមាត់ប៉ិនជេនោះម្ដងទៀត ថេយ៉ុងក៏បើកភ្នែកធំៗគាំងស្កុបអស់ជាងបីនាទី ជុងហ្គុកឃើញថេយ៍ស្ងាត់បែបនោះនាយថើបលូកអណ្ដាតចូលទៅជ្រលរជ្រលេញបឺតជញ្ជក់លឺសូរជីបៗ ដៃរវាមម្ខាងក៏លូកចូលទៅក្នុងខោរាងតូច។
«យ៉ាងមិចទៅហើយ អស់រិទ្ធហើយហេ៎? ឬពេញចិត្តថ្វីមាត់ការថើបរបស់យើងទៅហើយ ហ្ហឹម? »ជុងហ្គុកឃើញរាងតូចស្ងាត់យូពេកនាយក៏ដក់មាត់ចេញសម្លឹងមើលមុខតូចច្រមិចពេលនេះស្ងួតចែសហើយក៏អោនមុខចុះ គិតថាថេយ៉ុងប្រហែលជាអស់រិទ្ធលេងតបតរ
«នេះនែ៎ ឌឹប...អាឆ្គួតកាម»ថេយ៉ុងឡើងជង្គងអុកម៉ាំងចំអាអូនតូចរបស់ជុងហ្គុកមួយជង្គង់ធ្វើអោយជុងហ្គុកអួលឈឺផ្សាយ៉ាងពន់ពេកនាយក៏យកដៃខ្ទប់អាអូនសម្រូតខ្លួនលុតជង្គង់ចុះផ្ទាល់និងការ៉ូ ថេយ៉ុងឃើញឧកាសល្អហើយក៏ហក់ចុះពីលើឡាបូមកខាងក្រោម រួចក៏ឈ្លៀតថែមធាក់រាងក្រាស់ពីជើងទៀត មួយជើងក៏ចំចង្កេះមួយជើងទៀតក៏ធាក់ជើង
«អូយសឺតត៎ »ជុងហ្គុក
«នេះហើយលទ្ធផលល្មោភកាមមិនមើលពេលវេលា អ៎ាយយ៎...លេងយើងណា»ថេយ៉ុងធាក់នាយក្រាស់រួចក៏ប្រុសរត់ចេញតែជុងហ្គុកក៏ទាញជើងរាងតូចអោយដួលទង្គិចមកលើគេ ក៏ធ្វើអោយថេយ៉ុងក្រឡាច់ចង្កេះពេលនោះតែម្ដង
«យើងកំពុងតែត្រូវថ្នាំសម្រើប មិនមែនយើងស្រេកឃ្លានតណ្ហាមិនមើលពេលវេលាមិនរើសមនុស្សទេ គិតហេ៎ថាយើងលេបប្រុសដូចជាឯងបាននោះ ប្រុសស្អីកាចឆ្នាស់មើលតែជាមនុស្សស្រីទៅកើត អ្ហឹម..
តែពេលនេះយើងក្ដៅពេញខ្លួនហើយ ៗឯងក៏បានទាត់ធាក់យើងទៀត ប្រុងរត់ទៅទាំងចឹងហេ៎? នៀកសឺតត៎ៗៗៗ »ជុងហ្គុកអោបរាងតូចនៅចន្លោះជើងរបស់នាយចប់សឹមអោនថើបថ្ពាល់ប៉ោងៗទាំងសងខាងរបស់ថេយ៉ុង
«អ៎ា!!!...អាឆ្គួតរោគចិត្ត ពេលនេះបើឯងមិនស្លាប់ទេគឺយើងជាអ្នកស្លាប់ ឌឹបៗ...»ថេយ៉ុងស្រែកចាចលាន់សឹងបែកបន្ទប់ទឹក(ចៃដន្យណាស់គ្មានអ្នកមកបន្ទប់ទឹកនេះ ចៃដន្យពិតៗ👍) រួចក៏អុកដៃមួយកែងប៉ះពោះរបស់ជុងហ្គុកលើកនេះនាយក្រាស់លេងមានកម្លាំងតហើយនាយទាល់ផ្អក់របស់ថេយ៉ុងហើយពេលនេះ ថេយ៉ុងអាចក្រោកបានទាំងទប់ចង្កេះព្រោះអំបាញ់មិញគេបានថ្លោះហើយ ថេយ៍ក្រោកបានគេក៏មិនបានបញ្ឈប់ត្រឹមនិងដែរគឺទាត់ធាក់រាងក្រាស់លើសមុនទៅទៀតដល់ថ្នាក់មានរបួស មួយសន្ទុះមនុស្សប្រុសដើរមកចូលបន្ទប់ទឹកហូរហែគេឃើញថេយ៉ុងធាក់ជុងហ្គុកដល់ថ្នាក់នាយក្រាស់មិនអាច
តដៃបានបែបនេះ គេមកជួយឃាត់រាងតូចទាញចេញដើម្បីកុំអោយធាក់នាយបានទៀត។
«បានហើយលោកបានហើយ»ប្រុសម្នាក់នោះមកឈរបាំងពីមុខជុងហ្គុកបំបែកមិនអោយថេយ៍ទាត់ជុងហ្គុកបានទៀត
«វាគ្រាន់តែជាមេរៀនដែលលោកឯងហ៊ានប៉ះពាល់យើង ប៉ុន្នឹងគឺនៅស្ទើរខ្លាំងណាស់ ឆ៉ើស...»ថេយ៍ឈរទះដៃផ្លាប់ៗ របៀបបោះដីចេញរួចក៏ដើរចេញទៅបាត់ទៅ។ ហើយសភាពរបស់ជុងហ្គុកដែលអ្នក
ទាំងអស់គ្នាបានឃើញពេលនេះគឺវាបែបនិង។ មុនពេលដែលនាយអាចទៅជួបដូហ៊ុន គឺនាយក៏បានចូលបន្ទប់ទឹកដើម្បីដោះទាល់សាប់អាល្អិតអោយវាអស់ជាតិថ្នាំបន្តិចសិនទើបនាយខលហៅដូហ៊ុុនអោយមកជួយនាំនាយចេញទៅ។ ចំនែកឯថេយ៍គេគ្រាន់តែគ្រេចចង្កេះតិចតួចដើរមួយៗទៅរកជីមីននៅឯវិធីរួចក៏នាំគ្នាចេញទៅនិងឯង។
ឃើញទេកុំចង់មើលងាយស្រីទន់ខ្សោយ អ៎ាច្រឡំបុរសទន់ខ្សោយអីលូវខ្ចប់បោះកូនឆីអេដមីនមួយ1-0 😂
______________
To Be Continue...
JeonLarisa 🐻🐰
YOU ARE READING
រឿង 🌿ល្បិចល្បួងស្នេហ៍🌿
Romanceគ្រប់យ៉ាងវាគ្រាន់តែជាល្បិចបោកបញ្ឆោតរបស់គេតែប៉ុណ្ណោះ ដែលធ្វើអោយខ្ញុំទៅលុងស្នេហ៍ ហើយចុងក្រោយគេក៏ចាកចេញ ធ្វើអោយបេះដូងរបស់ខ្ញុំរងាដដែល ខ្ញុំក៏ត្រូវមកជួបជាមួយនិងប្រវត្តសាស្រ្តច្រំដែល...។ តើរវាងពួកគេនិងទៅជាយ៉ាងណាបើវាគ្រាន់តែជាល្បិចក្នុងការយកបេះដូងរបស់នាយដ...
Part3:អាមនុស្សឆ្គួតកាម
Start from the beginning
