တစ်လမ်းကျော်မှာအချစ်ရှိတယ်(s 2)တစ္လမ္းေက်ာ္မွာအခ်စ္ရိွတယ္(s2)completed

9

ကိုယ္လုပ္သၫ့္အရာသည္ေပၚခံစားခ်က္ထားမရပါ
ရန္သူရဲ့သမီးဟာမိမိအတြက္ေအးခ်မ္းရာျဖစ္ေနျခင္းဟာ
မျဖစ္သင့္ေသာအရာျဖစ္သည္
ထို႔ေၾကာင့္ဘယ္သူမွမသိေအာင္တိတ္တိတ္ကေလးထိုခံစားခ်က္ကိုသိမ္းထားလိုက္သည္၊
ဒီကေလးမနဲ႔ေနာက္ထပ္ဘယ္ေတာ့မွထပ္မဆံုေစရဟုအဓိဌာန္ခ်လိုက္သည္
အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္
သက္ျပင္းတခ်ခ်ႏွင့္ျဖစ္ေနသၫ့္မာန္ေသြးခက္ေရ႔ွကို
ေနသူရိန္ေရာက္လာသည္၊
'မနက္ျဖန္၊သူအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ေနရာကိုသြား၊ပန္းစည္းရယ္၊ေခ်ာကလက္ရယ္ဝယ္ၿပီးဖြင့္ေျပာလိုက္၊'
'ကြၽန္ေတာါဘယ္လိုေျပာရမွာလဲ'
'ဘာလဲငါကကဗ်ာစီေပးရမွာလား'
'တီေလး၊ရပ္လိုက္ပါေတာ့လား၊ေဒၚဂေရစ့္လည္းတီေလးကိုရႈံးသြားၿပီပဲ'
'အဲ့ေတာ့ငါ့အကိုျပန္ရွင္လာသလား!ေနသူရိန္ေမာင္!ေျပာစမ္း!ငါအကိုျပန္ရွင္လာသလား!'
'တီေလးအခုလိုလုပ္လို႔ေကာအေဖကျပန္ရွင္လာမွာလား´
'ဒါေပ့မဲ့နင္အေမကေတာ့အသက္ေပ်ာက္ႏိုင္တယ္!၊ငါလူမသတ္ခ်င္ဘူး၊ေနသူရိန္ေမာင္၊ေမမီမီေမာင္ဆိုတဲ့နင္အေမသာဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္ဆီမသြားခဲ့ရင္နင္အေဖမေသေသးဘူး၊´
'တီေလးလက္ထဲကလႊတ္ဖို႔ကြၽန္ေတာ္မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး´
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္အိမ္ထဲကထြက္လာသည္၊
ထိုအိမ္နဲ႔အေဝးဆံုးကိုကားနဲ႔ေမာင္းထြက္လာလိုက္သည္၊
ေဒါသတႀကီးႏွင့္ကားကိုအရိွန္တင္ရန္ျပက္ေနခ်ိန္
အဖြားတစ္ေယာက္ကိုလက္တြဲကာကားေရ႔ွကိုျဖတ္ေလ်ွာက္တဲ့ေကာင္ေလးကိုျမင္ဖူးေနသည္၊
အဖြားၾကၫ့္ရတာလန႔္သြားပံုျပင္ေဘးကအဖြားကိုေမးျမန္းၿပီးမိမိဘက္ကိုလွၫ့္လာကာလက္ခလယ္ေထာင္ျပၿပီး
'လူလိုမေမာင္းဘူးလား၊သူေတာင္းစားရ!´
ျမင္ဖူးေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုေတြ့ေတာ့ရင္ထဲကအပူေတြေရနဲ႔ပက္ခ်လိုက္သလိုပင္ေအးခ်မ္းသြားသည္၊
ေနသူရိန္ေမာင္ကားေပၚကဆင္းကာတဖက္ကားလမ္းကိုလိုက္သြားသည္
'ခ်ာတိတ္၊ေဆာရီးကြာ´
'ေၾသာ္ခင္ဗ်ားကို´
'အဖြားအဆင္ေျပရဲ့လားခင္ဗ်ာ´
'အခုမွၿပီးအဆင္ေျပလာေမးမေနနဲ႔၊ကားကိုလူလိုမေမာင္းဘူး၊´
'မင္းကလည္းကားလမ္းကၾကၫ့္ကူးေလ´
'ေျမးတို႔ရယ္၊အဖြားအဆင္ေျပတာမို႔ရန္မျဖစ္ၾကပါနဲ႔၊ေျမးေလးမိုးသစ္ေတာေသခ်ာျပန္ေနာ္´
'ဟုတ္အဖြား၊သားအိမ္ထိလိုက္မပို႔ေတာ့ဘူးေနာ္´
'ေအးေအး´
အဖြားျပန္သြားေတာ့မွႏွာေခါင္းရႈံကာမွတ္တိုင္ဘက္လမ္းေလ်ွာက္သြားသည္၊
'ေနပါဉီးကြာ၊မင္းကရွားေလာ့သူငယ္ခ်င္းမလား´
'ဟုတ္တယ္၊အဲ့ေတာ့လုပ္မလို႔လဲ´
'ဘယ္ျပန္မွာလဲ၊ကိုယ္လိုက္ပို႔မယ္ေလ´
'ရပါတယ္၊မလိုပါဘူး၊ကြၽန္ေတာ္ဘာသာYBSစီးျပန္မယ္´
'လာပါကြာ´
လက္ကိုအတင္းဆြဲကာကားလမ္းကူးလိုက္သည္
'ေဟ့လူခင္ဗ်ားလႊတ္!ကားထြက္ေတာ့မယ္၊ေဟ့လူ´
တဖက္လမ္းကမိမိကားေရ႔ွေရာက္မွလက္ကိုလႊတ္လိုက္သည္
'လိုက္ပို႔ေပးမယ္၊ကားေပၚတက္´
'က်ဳပ္ကားလြတ္သြားၿပီး!´
'အဲ့တာေၾကာင့္ကိုယ္လိုက္ပို႔မယ္လို႔´
ေတာက္ေခါက္ကာကားေပၚတက္သြားၿပီးကားတံခါးကိုေဆာင့္ေအာင့္ကာပိတ္လိုက္သည္၊
ဆူပုတ္ေနသည္ေကာင္ေလးကိုၾကၫ့္ကာရယ္ခ်င္လာသည္
'ခ်ာတိတ္နာမည္ကမိုးသစ္ေတာလား´
'နာမည္သိေနရင္လည္းနာမည္ေခၚေလ၊ခ်ာတိတ္ခ်ာတိတ္နဲ႔က်ဳပ္အသက္၂၀ျပၫ့္ေတာ့မယ္ဗ်´
'ေၾသာ္ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ၊ဒါနဲ႔အလပ်ၾကျပန္လာတာလား´
'ထမင္းခ်ိဳင့္ရယ္၊ရံုးဝတ္စံုရယ္ေတြ့နဲ႔ေတာင္မဟုတ္ဘူး!အသုဘကျပန္လာတာ´
ရြဲ႔ႏိုင္လြန္းေသာလူသားေလးေၾကာင့္ရယ္ေနမိသည္၊
မ်က္ေစာင္းကေလးထိုးၿပီးၾကၫ့္ရင္ကိုယ့္မွာမေၾကာက္တတ္ပဲေၾကာက္ျပရေသးသည္၊
တလမ္းလံုးရြဲ႔ေစာင္းကာေျပာေနသူကိုအိမ္အထိလိုက္ပို႔ႏိုင္ခဲ့သည္
'မင္းအိမ္က´
'မေျပာပါဘူး၊´
'ဧၫ့္သၫ့္ကိုအိမ္ထဲမေခၚဘူးလား´
မ်က္ေစာင္းထိုးကာတိုက္ေပၚတက္သြားသည္၊
မိုးသစ္ေတာဆိုတဲ့ေကာင္ငယ္ေလးေၾကာင့္မိမိမွာအပူေတြမရိွေတာ့သလိုပင္
ေနာက္ေန့ေရာက္ေသာ္
'ကိုေနသူရိန္ဘာကိစၥမ်ားရိွလို႔လဲခင္ဗ်´
'ဟိုေလ၊ရွားေလာ့ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္သူျဖစ္ေပးပါလားခင္ဗ်´
ေဘးနားကျဖတ္သြားတဲ့လူမ်ားပင္လွၫ့္ၾကၫ့္ကုန္သည္
'ကိုေနသူရိန္အခ်ိန္ရလားဟင္´
'ဟုတ္ရပါတယ္´
'ေနာက္၄၅မိနစ္ေနရင္ရွားေလာ့အလုပ္သိမ္းၿပီးၿပီေလ၊အဲ့တာေၾကာင့္ခဏေလာက္မ်ားေစာင့္ေပးပါလား၊စကားကထင္ထားတာထက္ပိုရွည္မွာမို႔ပါ´
'ဟုတ္ရပါတယ္ခင္ဗ်´
'ေက်းဇူးပါအကို´
၄၅မိနစ္ၾကာၿပီးေသာအခါ
'နားနဲ႔မနာ၊ဖဝါးနဲ႔သာနာပါေတာ့အကို၊ရွားေလာ့အကိုအခ်စ္ကိုလက္ခံဖို႔မျဖစ္ပါဘူး´
'ဘာလို႔လဲခင္ဗ်၊ျဖစ္ႏိုင္ရင္မျငင္းပါနဲ႔ဗ်ာ၊ကြၽန္ေတာ္အတြက္အေရးႀကီးလို႔ပါ´
'ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့အကိုအေဒၚကိုရွားေလာ့ခ်စ္ေနမိလို႔ပါ´
'ဗ်ာ!´
'ေဆာရီးပါ၊အကို၊ရွားေလာ့ကေလအကိုအေဒၚကိုသေဘာက်ေနတာပါ´
တိတ္ဆိတ္သြားသၫ့္အခါႏွစ္ေယာက္သားေနရခက္ကုန္သည္
'အကိုကိုရွားေလာ့accအပ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းအကိုကိုရွားေလာ့အန္တီအေၾကာင္းပဲေမးေနခဲ့တာ၊အကိုရွားေလာ့ကိုသတိထားမိမယ္လို႔ထင္တာ´
'ေၾသာ္၊အဲ့တာေၾကာင့္ကို´
'ဟုတ္...´
ထပ္မံတိတ္ဆိတ္သြားျပန္ေတာ့
'အကိုတခုခုေသာက္ပါလား၊ရွားေလာ့တိုက္ပါ့မယ္၊´
'ရပါတယ္ခင္ဗ်´
'အကိုခ်စ္သူျဖစ္ဖို႔ဘာလို႔အဲ့သေလာက္ေတာင္အေရးႀကီးေနရတာလဲဟင္´
'ဒီတိုင္းပါပဲခင္ဗ်´
'ဟုတ္၊ရွားေလာ့အကိုခ်စ္သူျဖစ္ေပးပါ့မယ္၊ဒါေပ့မဲ့ရွားေလာ့ကိုအန္တီနဲ႔နီးစပ္ေအာင္လုပ္ေပးရမယ္၊´
'ဘယ္လို´
'အကိုခ်စ္သူအေနနဲ႔ရွားေလာ့ေနေပးမယ္၊ဒါေပ့မဲ့တခ်ိန္တည္းမွာပဲအကိုရွားေလာ့ကိုအန္တီနဲ႔ေအာင္သြယ္ေပးရမယ္´
'ဘာလိူ႔အဲ့လိုေျပာတာလဲ´
'အကိုကရွားေလာ့ကိုခ်စ္လို႔မွဟုတ္တာ၊အကိုမ်က္လံုးေတြသိရင္သိသာပါတယ္၊၊အကိုေျပာျပလို႔မရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းတခုခုေၾကာင့္သာရွားေလာ့ကိုခ်စ္သူျဖစ္ခြင့္ေတာင္းေနတာေလဟုတ္ဘူးလား´
'ဒီလိုမ်ိဳးနားလည္ေပးတဲ့အတြက္ရွားေလာ့ကိုအကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ရွားေလာ့ေျပာတာကိုအကိုလက္ခံပါတယ္၊´
ထိုသို႔ျဖင့္ရွားေလာ့အသံျဖင့္ခ်စ္ပါသည္ဟုေျပာထားသၫ့္အသံဖိုင္ကိုေဒၚမာန္ေသြးခက္ဆီျပန္ျပရသည္၊
'အဲ့ေတာ့နင္တို႔ကတကယ္အတည္ျဖစ္သြားၿပီေပါ့´
'တီေလးပဲအတည္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခိုင္းတာမဟုတ္ဘူးလား´
'ေၾသာ္ေအး´
'တီေလးမ်က္ႏွာကဘာလို႔မႈန္သုန္ေနတာလဲ´
'ငါကိစၥနဲ႔ငါဟာ၊သြားေတာ့၊ဒါနဲ႔နင္ေကာင္မေလးကိုရံုးေခၚလာခဲ့ဉီး၊ငါမယံုေသးဘူး´
'သေဘာ၊အခုေခၚျပမယ္´
ေနသူရိန္ဖုန္းကိုထုတ္ကာ
'ဟယ္လို၊ရွားေလာ့ေလးလား´
'ဟုတ္ပါတယ္ရွင္၊ကိုဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္´
'ဒီမွာတီေလးကကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာင္ကိုမယံုဘူးျဖစ္ေနတယ္ေလ၊အဲ့တာမနက္ျဖန္ရွားေလာ့ေလးအလုပ္မသြားခင္ကိုယ့္ဆီဝင္ခဲ့ပါလားကြာ´
'ရတာေပါ့ကိုရယ္၊´
'ထားပါ၊ကိုပဲလာေခၚလိုက္မယ္ေနာ္၊´
'ဟုတ္၊ကို၊ရွားေလာ့ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္´
'အိုေက၊ကေလးေလး´
ကေလးေလးဟုေခၚလိုက္သည္ကိုတီေလးကမိက္ေစာင္းႀကီးထိုးကာအစိမ္းလိုက္ဝါးစားေတာ့မလိုၾကၫ့္ေနသည္
ဖုန္းခ်သြားသၫ့္ႏွင့္မိမိကိုစကားပင္မေျပာပဲရံုးခန္းထဲကထြက္လာသည္
ဆိုင္သိမ္းကာအိမ္ျပန္လာတဲ့မိခင္မ်ားကိုဝိုင္းဝန္းကူသယ္ကာမိခင္ႏွစ္ဉီးအားအေမာေျဖေစသည္၊
'မာမီတို႔ေမာေနေရာေပါ့၊ရတုရံုးဆင္းရင္းအသီးေတြေတြ့လို႔ဝယ္လာတယ္လွီးထားၿပီးၿပီ၊သြားယူေပးမယ္ေနာ္´
'ေအးေအးသမီး´
ရွားေလာ့တို႔ေတာ့ဂေရစ့္ကိုအတင္းဖက္ကာ
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာခြၽဲပါေတာ့သည္
'မာမီ၊ပင္ပန္းေနၿပီလား´
'မပင္ပန္းပါဘူးသမီးရယ္၊သမီးေလးတို႔မ်က္ႏွာကမာမီကိုအ​ေျပေစပါတယ္´
'မာမားကိုက်မေမးဘူးေပါ့ဟုတ္လား၊´
'ဟုတ္ပါဘူး၊မားမားရယ္၊မားမားရယ္၊ဘာေသာက္မလဲ၊သမီးအခုသြားယူေပးမယ္´
'ငလည္မေလး´
ႏွာေခါင္းေလးကိုညစ္ကာဆြဲလိုက္ၿပီးသမီးျဖစ္သူကိုေရႊရုပ္လႊာၾကည္စယ္ေနသည္၊
ထိုအခ်ိန္ဂေရစ့္ထံဖုန္းဝင္လာေတာ့
'သမီးခဏေလာက္ဖယ္ဉီး၊မာမီဖုန္းသြားေျပာရဉီးမယ္´
ေရႊရုပ္လႊာသံသယမကင္းျဖစ္လာသည္၊
ဂေရစ့္ဖုန္းေျပာေနသၫ့္ေနရာကိုတိတ္တဆိတ္နားေထာင္ရာ
'ဟယ္လို၊ေျပာ၊မိၿပီလား၊စစ္သာေမးထားလိုက္မနက္ျဖန္က်ကြၽန္မလာခဲ့မယ္၊ေက်းဇူးပါ´
ေရႊရုပ္လႊာခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္လာကာေနရာမွာျပန္ထိုင္ေနလိုက္သည္၊
ဘာမွမသိသလို​သာေနလိုက္သည္၊
ေနာက္ေန့မနက္ေရာက္ေသာ္ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္မွာရွားေလာ့ေစာင့္ေနၿပီးခဏအၾကာေနသူရိန္ကားႏွင့္ေရာက္လာသည္၊
ကားေပၚမွာေျပာရမယ့္အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုအကြက္ခ်ကာ
ကစားပြဲကိုစလိုက္သည္၊
ရံုးထဲဝင္လာသည္ႏွင့္လူတိုင္းကဝိုင္းၾကၫ့္ၾကသည္
ခဏအၾကာေဒၚမာန္ေသြးခက္ေရာက္လာသည္၊
အရိွန္အဝါအျပၫ့္နဲ႔သူမကိုေငးၾကည္ရံုမွတပါးမတတ္ႏိုင္
'ေရာက္ေနၾကၿပီကို၊လာရံုးခန္းထဲပဲလိုက္ခဲ့ၾက´
'ဟုတ္တီေလး၊ရွားေလာ့လာ´
မိမိတိူ႔လက္တြဲထားတာကိုဝါးစားမတက္ၾကၫ့္ေနတဲ့တီေလးကိုသတိထားမိပါသည္၊
ရံုးခန္းထဲေရာက္ေတာ့
'ေနသူရိန္သြား၊အေသးေလးအတြက္bubble tea´
'ဟုတ္သားပဲ၊ရွားေလာ့ေလးအတြက္´
'ဟာ၊ကိုကေတာ္လိုက္တာ၊´
bubble teaရလို႔ေနသူရိန္ကိုၿပံဳးၾကၫ့္ေနတဲ့ကေလးမကိုၿပံဳးကာၾကၫ့္ေနမိသည္၊
'ကဲ၊သြားသူရိန္၊မေန့ကမၿပီးေသးတဲ့ဖိုင္ေတြသြားယူ၊´
'ဟုတ္တီေလး၊´
ႏွစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ေတာ့အေသးေလးကေဘးဘီေလ်ွာက္ၾကၫ့္ကာbubble teaကိုတၿမံဳၿမံဳေသာက္ေနသည္
'သူရိန္ကမင္းကိုဘယ္လိုဖြင့္ေျပာတာလဲ´
'ခ်စ္သူျဖစ္ပါရေစတဲ့၊ကိုကရိုးရိုးကေလးပဲေျပာတာပါ´
'အဲ့တာနဲ႔ပဲလက္ခံတယ္ေပါ့´
'အခ်စ္ကဆန္းၾကယ္တယ္ေလ၊မထင္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္ကိုမထင္ထားတဲ့လူကိုခ်စ္တတ္မိမွာပဲေလေနာ္၊´
'အင္း´
'အန္တီအခ်စ္ကိုယံုလား´
'အခ်စ္ကိုယံုတယ္´
'ဘယ္လိုယံုတာလဲဟင္´
'လူတစ္ေယာက္ကိုေပ်ာညံ့ေစတဲ့အရာလို႔ယံုထားတယ္´
'အခ်စ္ကအဲ့လိုဟုတ္ပါဘူးအန္တီရဲ့၊အခ်စ္ကသိမ္ေမြ့ေစရံုပါပဲ´
ဟုတ္တာေပါ့၊ဒီကေလးမမ်က္ႏွာျမင္တိုင္းအရာအားလံုးကိုေမ့ၿပီးလူဟာခက္ထန္မႈေတြကင္းမဲ့သြားသလိုပင္
ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္အိမ္ကထြက္သြားသည္ႏွင့္ေရႊရုပ္လႊာေနာက္ကလိုက္သြားသည္၊
ၿမိဳ႔ျပင္အေက်ာ္ကဂိုေထာင္ႀကီးထဲကိုဂေရစ့္ဝင္သြားေတာ့ေရႊရုပ္လႊာထင္ထားတာပိုမိုေသခ်ာသြားသည္၊
ဂိုေထာင္ထဲတိတ္တဆိတ္ဖြင့္ထားသၫ့္ေနာက္ကတံခါးကေနဝင္လာလိုက္သည္၊
ဉီးေအာင္ခိုင္ရဲ့လူေတြနဲ႔စကားေျပာေနသၫ့္ကေလးမကိုျမင္ေတာ့ေဒါသပိုျဖစ္မိသည္၊
'သိပ္ကိုသတၲိေတြသိပ္ရိွေနတယ္ေပါ့၊ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္´
ဂေရစ့္ခ်က္ခ်င္းေနာက္ကိုလွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ရာ
'လူဆိုးမႀကီးသိပ္ျဖစ္ေနတယ္ေပါ့၊ကေလးမ၊ေထာင္ထဲဝင္မလားဟမ္!´
ေရႊရုပ္လႊာရဲ့အသံဟာဂိုေထာင္ထဲဟိန္းထြက္သြားသည္၊
ဂေရစ့္ေအာင္ခိုင္ေရႊရုပ္လႊာရဲ့အသံေၾကာင့္တုန္တက္သြားသည္