TOMRİS

Anı Defteri: 1

Ben geldim❤️

Nasılsın? Nasıl gidiyor hayat?

Size güzel bir özel bölümle geldim. Bu özel bölüm Turgay karakterinin anlattığı resim karesine ait bir anıdır.

Sizi seviyom iyi okumalar bol bol yorum yapmayı unutmayınn ❤️

Bölüme bir balon bırakınn 🎈

...

Bu sayfa Akyel ailesine ait anı defterinden sadece bir anıdır.

...

"Vay!" diye bağırdım fırından içeriye girerken. Her yer tertemizdi. "Anam babam be, burası resmen bir harika!"

Kollarımı iki yana açıp fırının ortasında, kimsenin olmayışının verdiği rahatlıkla deli dana gibi dönmeye başladığımda, birden kolumdan tutuldum ve "Ayh," diyerek dengemi sağlamaya çalıştım.

Kafamı kaldırdığım an kızıl gözlerle karşılaştım. "Ya Allah!" diye bağırdım. "Ulan, belirme birden! Belirme!"

Toygar'ın gözleri kısıldığında ona ne dediğimi hatırlayıp dudaklarımı ısırdım. Canımın kıymeti yok gibi davranmaya devam! Aynen böyle!

Yutkundum.

"Ulan mı?"

Hayır Tomi, şu an onun benden daha sağlıklı gözüken siyah, kahverengi karışımı saçlarını yolmak istemiyorsun.

CANINI SEVİYORSUN!

"Eee şey ya," dedim suratıma sevimli yüksek emellerle umduğum gülümsemeyi tabiri caizse monteleyerek.

Ay hâlâ sinirli sinirli bakıyor bu bana!

Acaba dönüşse bu fırın yıkılır mıydı? Bir elimi çeneme koyup yere baktım. "Hmm," dedim düşünceli bir tınıyla. Gözlerim taştan fırın olan kısma kaydı. "Bence olmaz bir şey ya-"

"Tomris!"

"Kuzenim yazmış!" Arkamı dönüp mutfağa koştuğumda beni tutmasına izin vermemiştim.

"Saçlarını topla saçlarını! Evde zaten kedi gibi tüy döküyorsun bari burada dökme!"

"Sen benim saçlarıma kurban ol!"

Mutfağa girdiğim gibi onun sözünü dinleyip kızıl saçlarımı ensemde gelişigüzel bir şekilde topladım. Üzerimdeki yarım hırkayı sandalyenin tepesine asıp çay suyu koydum.

Bu iş de amma yorucu ha.

Suyun kaynamasını beklemekten başka işim olmadığından dolayı iki kolumu havaya kaldırdım ve belimle kıçımı kıvırta kıvırta tepinmeye başladım.

"Eeennnnşaaannnttiiikkksss ooooooo!" Zıpladım. "Enchantix! Sihirli güçler!" Başımı savurdum ve kendine etrafımda dönüp kollarımda pullu zıkkımlardan çıkıyormuş gibi hareketler yaptım. "Büyülü tozlar!" Başımı bir sağa bir sola çevirdim! Evet dönüşüyordum! Birazdan kanatlarım çıkacaktı. "Enchantix! Üstün bi' güç!" Tek ayağımın üzerinde döndüm ve Bloom gibi yere çömelerek cenin pozisyonu aldım. Allah'ın kızıl ecnebisi Bloom'da daha estetik durmuş olabilirdi ama Seda Tripkolic dinleyen, Bağcılar kekosu gibi duran bende harika durduğuna emindim! "Büyülü, kuvvetli! Harika bir evren! Harika Enchantix! İnanılmaz şeyler, inanılmaz güçler! Winx! Enchaannttixx!"

Pozumu verip kapıya döndüğümde sanki karşıma Valtor çıksa öldürecekmiş gibi bakıyordum. Ama gördüğüm manzara, gülmemek için kendisini zor tutmuş ve bu yüzden de kıpkırmızı olmuş bir Tolga'ydı.