KÜÇÜK GELİN (ARA VERİLDİ)

2. Bölüm " Asker Yarim "

Medya; DİCLE

Yazardan

Dicle " Ya kızım çok uzun sürmez sen beni idare ediver işte bi iki saat kadar ya nolcak hani kardeştik biz"

Asmin " Ya Dicle ben seni nasıl idare ediyim Allah aşkına, ya anamlar Babaannemler seni sorarsa o zaman napçam? Ya birden babamlar abimler falan gelirse nolcak, kızım öldürürler seni ya, sen bide gidicem diyosun"

Kuzeni kendi kendine evham yaparken Diclenin onu taktığı pek söylenemezdi Asmin dediklerinin hepsinde haklıydı hatta çok haklıydı amcaları yada dedesi onu dışarda görse Dicle biterdi, dayağın alasını yerdi hemde, ama Dicle hiçbi zaman kendini korkutmamıştı hep soğukkanlıydı, bu yüzden işi bi kaç kereye mahsus olmak üzere teklemek dışından bişey olmamıştı

Asminse çok korkuyodu, hem Dicle için hem kendi için, aileleri çok kısıtlayıcı insanlardı, Dicleyi dışarda tek görseler çok fazla kızabilirlerdi hatta dedesindende dayak yiyeceği kesindi
Dicle hala hazırlanırken Havinde offlayıp pufffluyodu

Asmin " Ya bide saat dörtte gidiyosun bizimkilerin gelme saatine yakın bi saatte çıkıyosun Dicle ne istiyosun sen kendini öldürtmekmi?"

Dicle gözlerini devirip elindeki Glossu kapattı, masaya koyarken aynadan kuzenine bakıp isyankarca konuştu

Dicle " Asmin Allah aşkına bi iyilik istedim senden ne uzattın bee, yardım etmek istemiyosan etmeyebilirsin ayrıcıda yakalanırsamda ben yakalanıcam yani, onlardan korksaydım çıkmazdım heralde, hem alt tarafı bi dayak yani sanki daha önce yemediğim şeymiş gibi sende yani, tekrar ediyorum yardım edicekmisin etmicekmisin?"

Asmin " Saçmalama be gerizekalı ben senin için konuşuyorum burda, hem ayrıca tabikide yardım edicem yani etmek zorundayım yoksa sen bu gidişle tahtalı köyü boylayacaksın belliki"

Dicle istediğini almıştı, kocaman gülümseyip kuzeninin yanına gitti, kolunu omzuna atıp yanaklarından ısırcasına öptü, Asmin yüzünü buruşturup yanağını sildi

Dicle " Oh miss miss, tenkyu very much bebeğim valla bu aşkın baş kahramanı sen olucaksın, senin sayende buluşuyoruz hep, valla sevenleri kavuşturan olarak cennette gidiceksin biliyomusun?"

Asmin " Ay kes sululuğu be, hadi gidiceksen gitte bari yakalanmadan. Valla dedem erken gelirse idare edebiliceğimi pek sanmıyorum"

Dicle " Ay ay ay ölücek korkudan bi sakin ol be kızım"

Dedi bıkkınlıkla, çantasını koluna takıp son kez saçlarını düzeltti. O sıradada Asmin yarım açık bıraktığı kapıdan dışarıyı kolaçan ediyodu

Asmin " Hee demesi kolay yaşayınca nolucak bakalım"

Dicle " Ya ne yapabilirim, çocuk ayda yılda bi kere askere gidiyo sonuçta, yani sevdiğim çocuğun askerliğede uğurlayamayacaksam ne biçim sevgilyim ben"

Asmin " Ya tamam hadi hadi lütfen gidiceksen git yanında gider hasretini bari yoksa ben kalpten ex olucam bilmiş ol"

Dicle " Tamam" dedi ve ikisi birlikte odadan dikkat ederek çıktılar, avludan geçen iki genç kız aynı hızla merdivenleri inmeye başladılar, Asminin yüreği ağzında atıyodu. Diclede belli etmek istemiyodu ama onunda içinde korkular vardı böyle bi yerde böyle bi kültürde ailede nasıl olmazdıki hem

Kazasız belasız zemin kattaki avluyu geçip dış kapıya vardıklarında ses çıkartmadan Büyük ahşap kapıyıda açıp kapının önüne çıktılar

Dicle " Ben gidiyorum, bir kaç saat sonra gelicem çok uzun sürmez"

Asmin " Tamam ama nolursun dikkatli ol ve kimseye gösterme kendini"