24Numara

10.Bölüm "Gökyüzü"

İyi okumalar Ay güzellerim 🫀

İyi ki doğdun Ayaz'ın ay güzeli ❤️‍🩹

1Hafta sonra...

Üzerimde ki yorganı çekti "Ya bırak beni ya!" Elinden yorganı almaya çalıştım ama başaramadım.

Ellerini beline yerleştirdi "Yeter kızım artık valla bıktım ya ne bu depresyon halleri" omuz silktim.

"Sal beni sal ben artık işsiz güçsüz fakir biriyim" bakışlarıyla cevabını vermişti.

"Bak hazır ben Yıllık izine ayrılmışken gel tatile gidelim birikimimiz vardı.Kafamızı toplar geri döneriz" dedi.Evet gerçekten böyle bir şeye ihtiyacım vardı.

"Bodrum'a gidelim giyelim mini elbiselerimizi geceler bizim olsun" dediğinde gülümsedim.

Doğru söylüyordu.Neden her seyimi kaybetmiş gibi davranıyordum? Kaybettigin için.

"Olur gidelim varım ben" ellerini çırptı.

"Ama ilk önce ufak bir işim var onu halletmem lazım" dedim ve ayağa kalktım.

"Ne işi?" Diye sordu.

"Önemli bir şey değil ya zaten hemen gelicem sen valizi hazırlamaya başla" dedim.

.....

Ayaz'ın evinin önüne geldiğimde Gerilmiştim.Çok fazla hemde.

Yedek anahtar bende olduğu için kapıyı açıp içeriye girmiştim.

Evde kimse yoktu.Sadece kolyemi alıp çıkıcaktım bu kadar.

Üst kata çıktım ve odasında girdin Komidini aramaya başladım ama yoktu.

Her yere bakmıştım ama hiç bir yerde yoktu. Aşağıya indiğimde Ayaz tam karşımdaydı.

"Hayırdır?"

Karnıma saplanan acıyla gözlerimi kapatmamak için direndim.

"Şey"

"Ney?"

"Kolyem burda kalmış onu almaya geldim ama bulamadım gidiyorum Zaten şimdi" Kolumu tutup gitmemi engelledi.

Teni,tenime değdiği an alev alev yanıyordum.

"Özür dilerim" dedi.Başını öne eğerek.

"Hangisi için?" Diye sordum.

"Hepsi için,sana inanmadığım için özür dilerim sağlıklı düşünemedim sizi öyle görünce yine terk edilicem sandım" dedi.Daha önce yaşadığı güvensizliğin acısını benden çıkarmıştı.

"İyi" dedim ve kolumu çektim.

"Yapma Ayza Sana yemin ederim ki ben seni seviyorum ben öyle biri değilim.Ama işte korktum" dedi.O kadar inandırıcı konuşuyordu ki bir an ağlayacak sandım.

"Neyden korktun?"

"Uyuyamamaktan,Nefes alamamaktan,Evsiz kalmaktan" dedi.

Evi ben miydim?

"Sen evini kendi ellerinle yaktın" kafasını iki yana salladı "Yine eskisi gibi olmaktan korktum Ayza Neden anlamak istemiyorsun" dediğinde gülümsedim.

Onu anlıyordum.

"Seni beni anlamış mıydın? Hayır.Bak Ayaz Gidicem zaten burdan Bir daha görmeyeceksin beni söz veriyorum sana.Yani sana nazaran verdiğim sözleri tutarım ben.O yüzden bunu bize yapma" dedim.

En çok canımı yakan buydu zaten.Söz vermesi.

Söylediğim hiç bir şeyi söylemek istemedim.Lütfen anla Ayaz.