KISSES FOR FEB (COMPLETED)

Chapter 19

“Tita Neese, where have you been?”

If it's not because of Ino nga nisugat sa akoa, dili ko kamatngon nga nakauli na diay ko sa among house.

I composed my self before nako gitagaan ug atensyon si Ino nga cute kaayong nag huwat sa akong tubag.

I bend towards him para kargahon s'ya. “Gikan si Tita Neese sa school. How about you Ino? Where have you been nga bulingit man kaayo imong face ug hands?” I asked him back, pointing sa iyang duha ka kamot nga napuno ug chocolates.

Gabie nang dako ga kaon pa nig chocolates bataa?

Ino giggled. “Tito Jae is baking chocolate cake sa kitchen and I grab some chocolates without his knowledge hihi..” he giggled more with matching tabon ug kamot sa iyang baba. Sa iyang gihimo nisamot ug kahugaw iyang nawng tungod sa chocolates.

Nakatawa na lang sab kos iyang gi sulti ug sa iyahang nawng.

I walked in to the kitchen ug didto nako nakita si kuya nga ga baw ug masa sa dough. Like what Ino said, Kuya Jae is baking.

Napansin dayun ko ni kuya and he glance at me.

“Oh, you're here na. I almost thought di na ka mo uli..” he said then gibalik iyang tan aw sa dough.

Nakaingon s'ya ana kay alas dyes na sa kagabhion. Yes, alas dyes na ko nakauli.

Sa akong mga nasaksihan ganina sa skwelahan, nawala kos akong focus to the point nga wa ko kabantayng naa na diay kog 7/11 nag lingkod lingkod didto mga pila ka oras with matching tunganga sa kawalan.

I spend hours spacing out tungod sa nahitabo ganina. Nakig lalis pakos akong huna huna kung unsay akong buhaton. If akoa bang isaba ang akong nakita or mag hilom na lang ko kay dili man ko involve ato.

Dili lage ko involve pero involved s'ya.. involved sila. As someone nga naay care, should I reveal to them what I saw earlier?

“Neese?”

I heard knocks before the door of my room opened. Nidungaw ang ulo ni kuya kasunod ang kay Ino. They looked like naniid usa bago nisulod sa akong kwarto.

Naa na diay kos akong kwarto ron. As expected, ga tulala na pud ko ug wa napud kabantay nga naa nako diri.

Gosh! Why am I overthinking so much about it?

“Neese..”

“Tita Neese?”

Gilingi nako ang duha nga nidung sa akong kama ug nang lingkod. Ino immediately went closer to me ug nilingkod sa akong lap.

“Tita Neese, are you fine?”

I was caught off guard sa iyang pangutana. Nakapangutana pud nuon kos akong sarili.

Am I fine?

Ahmm.. hmmm.. I am.

I'm just.. bothered.

I hugged Ino. “I'm fine. Why man nag ask ka? And why man nga naa mo diri sa akong room? Is there something I need to know?” Gitan'aw nako si kuya.

He smiled at me. “We're just worried nimo. Ino said you looked not-okay daw the moment he saw you nga nisulod sa balay. You we're like a zombie nga nakatulalang ga lakaw..”

Napangiwi ko dayun ni tan aw kay Ino. “I do?” I asked him.

The kid nodded. “I was worried because I thought you became a zombie na. Good thing you said you're fine..” He hugged me. “I'm worried, tita..”

My heart melted. But also, I let out a tiny laugh tungod sa iyang gisulti. My Gosh! Tungod sa sig overthink, na alaan pa hinuon kog zombie sa akong pamangkin.

I assured them nga okay ra ko. Nga na drained ra ko tungod sa quizzes ganina.

Kuya told me I need to rest and both of them gave me a forehead kiss bago sila ni gawas sa kwarto.

I sighed, feeling relieved. Tungod nilang duha, medyo nigaan gaan akong gibati.

It's important jud nga naay tawo nga mo check sa atoa everytime we act strange or we looked not-okay. I am already lucky to have Kuya Jae, then niabot pa jud si Ino, duha na ron ang ga comfort sa akoa. So thankful to have them.

I wonder asa ang isa.

Si Honor.

Wa ko ka kita niya ganina pag abot nako sa balay. Aha na pud kaha to tawhana? Ay bahala s'ya, dako na bitaw s'ya.

Nibarog ko gikan sa akong kama. Dayun nidung kos banyo para mag hilamos bago matulog. I thought dili na nako mahuna hunaan ang nahitabo ganina sa school but right before I fell asleep, I had damgo about it.

Nakamata kog kadlawn tungod sa akong damgo. Mura kog gi hunting sa akong nasaksihan. Diyos ko, when paman nako ni malimtan? Hantod sa akong pag tulog ga sunod sunod sa akoa ang memory nga murag multong nagmumulto.

My Gosh!

»

Despite gikuwang kos tulog ni skwela gihapon ko. Ang ending, giduka ang babayi while naas klase. Good thing dili terror among mga prof karung adlawa.

“Neeeeeese!” I heard a familiar voice shouting my name pag gawas pa lang nako sa classroom. The class just ended and padung ko ron sa next nako nga schedule.

Ga piyong piyong ko nga ni lingi sa nanawag sa akoa. Sleepy na jud ko. Pero ma scared ko matulog kay basin madamgohan nasab nako to.

“Jan..” I called January.

She stopped in front of me and as always, gihangak ang babayi kay nidagan man s'ya ganiha samtang ga tawag sa akong ngalan. Mura syag naay ginadalian- ginadalian nga i-chismis.

Nag abot akong kilay sa iyaha. “Naa lage ka? Wala moy klase?” I asked her.

Gahangak s'ya while nang lingo. “N-naa..” utal niyang tubag tungod kay ga apas syas iyang pag hinga.

“Agoy, naa moy class tapos naa ka diri?” ana nako sabay hinguy'ab. Samtang ga talk ming January, gaka samot ang akong duka.

January sighed three times before ni barog ug tarong sabay hawid niyas akong duha ka abaga. She then revealed something nga nakapawala sa akong duka.

“You need to come with me, Neese. Naa ron sa prefect of discipline sila Aivaan ug Jasmine..”

—
tobecontinued..
—