Zwevend in gedachten

Tikkertje

Een groep kinderen
Alles lijkt zo vredig
Mooi
Wat een schatten
Tot je hun woorden hoort
En hun achter elkaar aan lopen
Geen tikkertje blijkt
Het lijkt niets
Maar een ingreep
Verandert niets
De woorden worden niet zachter
De spelletjes
Niet minder gemeen
En niemand die het ziet
Dat die paar schrammen
Die er te zien zijn
Gisteren
Vandaag
Morgen
Niet zullen helen
Als een schaafwond
Maar littekens zullen vormen
Als een steekwond
Want alles lijkt oké
Zal wel over gaan
Maar niets is minder waar
Geen last zwaarder
Dan dat kind alleen
En er werd toch ingegrepen
Een keer
Op de zovelen
Alsof een zacht bevel
Nog het meest klinkend
Als lieve vraag
De pijlen stoppen zal
Rollend over hun tong
Het verscheurde hart doorborend