Zwevend in gedachten

Berg van ijs

Een berg van ijs
Koud
Kil
Niets anders
Dan wit
En gure wind
Die aan mijn kleren trekt
Mijn kleren
Ik
Een zwart puntje
In dit hemelse spiegelrijk
Stap
Kraak
Stap
Kraak
Stap
Glij
Terug
En nog veel verder
Achteruit
Moedeloos
Starend naar de top
Het onbereikbare kantelpunt
Daarachter ligt de zon
Daarachter ligt de wereld
Hier ben ik
Ik
Ik
En nog eens ik
Overal verschijnt mijn spiegelbeeld
Wordt mijn echo weerkaatst
Stap
Kraak
Straks begeeft het ijs
Onder mijn voeten
Dan wordt deze uitzichtloze situatie
Beëindigd
Nee
Nee zo mag ik niet denken
Er is maar één uitweg
En die is verder gaan
Voorzichtig
Langzaam
Moeizaam
Maar hij is het waard
Klimmen
Voorzichtig stijgen
In onbewandelbaar gebied
Want daar is de top
En daarna
Is afdalen ook nog een klus
Afdalen vooraleer ik
Echt terug onder de mensen ben
Maar die afdaling kan ik wel aan
Want daar
Daar schijnt de zon
Brandt het vuur
Weerklinken de zangen
Hier
Is het eindeloos
Slopend
Weerklinkt mijn echo
Als enige
Zie ik mijn spiegelbeeld
Als enige
Ben ik mijn vijand
Als enige
Maar ik ga door
Het krakende ijs vergetend
Het wegglijden negerend
Mijn doel
Is de top
En ik laat me niet afleiden
Van gedachten veranderen
De berg afglijden
Op dit ijs
Ging veel te vlot
Ging o zo snel
Nu komt de uitdaging
Het terugkeren
Naar de werkelijkheid
Het ijs inruilen
Voor het met zon beschenen gras
Van de andere kant
Om deze kilte
Eenzaamheid
Pijn
Voor eens en voor altijd
In te ruilen
Voor warmte
Liefde