KAN BAĞI

6.BÖLÜM• YILDIZ

"Dikiş izi gibi duruyor. Çok küçük ve yakından bakılmadıkça da farkedilmiyor. " Lema'nın belinde ki iz, hepsinin aklına binbir türlü şey getirirken Reha dehşetle fısıldadı.

"Omzunda ve göğsünün altında da var. Bunlar da ne?"

"Gerçekten zor farkediliyorlar."dedi Berge de şaşkınlıkla. Pars, Lema'yı biraz daha doğrulttuğunda sinirle söylendi. "Sırtında da var." Deha," İki bacağında da var." dediğinde Pars yutkunarak devam etti. "Ensesinde de iki tane var."

Eflah'ın yüzü bembeyaz kesilirken farkettiği şeyi dile getirdi. "Toplam 8 tane." Diğerleri Eflah'a birden ne olduğunu anlamazken Deha da farkettiği detayla sinirle konuştu.

"Baba, Lema yetimhane de 8 yaşına kadar kalmamış mıydı?"

Odada herkes olduğu yerde donup kalırken Agâh bey öfkeyle fısıldadı. "Evet."

"Yankı bu izlerden hiç bahsetmedi. Onun zihninde de böyle bir şey görmedim. Lema bunu da ondan saklamış olmalı."dedi Agâh bey sıkıntıyla. "Gerçi Lema, Yankı'ya ne söylemiş ki? Yıllarca her şeyi kendinde saklamış."

Agâh bey, Pars ve Eflah'ın yardımıyla Lema'nın eteğini de çıkarıp pijama altını giydirdiğinde Lema'nın en ufak bir uyanma belirtisi göstermemesine şaşırmadan edemiyordu.

"Onun gücü,"dedi Berge düz bir sesle."Normal değildi." Gözleri Lema da olsada çok daha uzaklara dalmış gibiydi. "O sıvı her neyse temas ettiği şeyleri tamamen özümsüyor ama garip olan tarafı yetenekleri avlaması. Bu nasıl mümkün olabilir?" Hâlâ buna inanamıyormuş gibi kafasını iki yana salladığında Agâh bey derin bir iç çekti. Düşünmesi ve yapması gereken o kadar fazla şey vardı ki...

"Bu duyulursa Lema'nın peşine düşerler. Bunu bizden başka kimse bilmeyecek!" Agâh bey'in söylediğine kimse karşı çıkmazken hepsi onunla aynı fikirdeydi zaten. Bu sır, sadece onların ailesinde kalmalıydı.

Deha, Lema'nın üstünü örterken Reha da Lema'nın başının altında ki yastığı düzeltiyordu. Bu sevgi dolu yaklaşımlarıyla diğerleri tebessüm etse de daha önce onları hiç böyle görmemeleri şaşırmalarına sebep oluyordu. Ardından hepsi sessizce odadan çıkarken Agâh bey kızına son bir kez daha bakarak odanın ışığını kapattı.

♠️

"Baba, yarın da okula gitmeyelim. Lema'yı yalnız bırakmak istemiyoruz." Reha'nın söyledikleriyle Agâh beyden sert bir yanıt geldi.

"Hayır!"derken fikrinin değişmeyeceği ortadaydı. "Daha fazla eğitiminizi aksatmanıza müsamaha göstermeyeceğim. Yarın hepiniz okulunuza, işinize gidiyorsunuz. Pars, sen hariç."

Akel huysuzca, hoşnut olmayan bakışlarını Pars'a dikti. "Neden sadece o kalıyormuş Lema'nın yanında?"

"Çünkü şirkette onun açığını ben kapatabilirim. Ama üniversite de senin yerine ben derse giremem öyle değil mi Akel?" Agâh beyin sinirli sesiyle Akel yanıtsız kalırken öfkeyle Pars'a orta parmak çekti.

"Akel!" Pars öfkeyle gürlerken Akel keyifle sırıttı."Senin canın aslanlara yem mi olmak istiyor?!" Akel'in yüzü anında düşerken ıslık çalarak bakışlarını ondan kaçırdı. Çünkü Pars'ın onu daha önce aslanların önüne atmışlığı vardı. Eğer gücünü kullanmasa kesinlikle ölmüştü.

"Ortalığı bu kadar başı boş bırakırsak akbabalar üstümüze üşüşmek için fırsat kollar. Kendinize gelin. Daha da güçlü olun ki kardeşinizi koruyabilin. O bize Eva'nın emaneti. Sakın ola ki bir daha zarar görmesine müsaade etmeyin!" Agâh beyin sözleriyle ortam ciddileşmiş, herkesin bakışları annelerinin ismini duyunca daha da koyulaşmıştı.