Mr. Sungit and His Little Girl

CHAPTER FOURTEEN

Jenny POV

Nakatayo ako sa may gate para hintayin si kuya kakausapin ko siya kung ano problema..

Feeling ko kasi iniiwasan niya ako pero di ako sure kaya hinintay ko siya para tanungin kung iniwasan niya ba talaga ako.

Napangiti ako ng mahagilap na siya. Kaya tinakbo at huminto ako sa harap niya.

“Miss you” Sabay yakap kobsa kanya.

Pero hindi siya nag hug back..kaya ako nalang humakbang paatras

“May problema ba?” malungkot kung sabi na nakakatitig lang sa kanya

“Sorry Jenny but I'm super busy lately kaya di na kita na bigyan ng pansin” paliwanag nito sakin.

“iniiwasan mo ba ako?” tanong ko at saka yumuko

“Jenny..” hinawakan niya baba ko sa pinatingin sa mga mata niya.“babawi ako sayo soon no worries ok?” nakangiting sabi nito.

Pero alam ko na may problema siya.
Huminga ako ng malalim at mag salita na sana ng may babaeng yumakap sa braso niya.

“Hi babe” nakangiting sabi ni Mercy na yung dati niyang kasintahan at saka sabay halik din nito sa pisngi niya

“Na-nag kab-balikan na kayo?” nauutal kung sabi sabay turo sa kanilang dalawa.

“Yes Jenny at sinabi kuna rin sa kanya na nag panggap lang tayong dalawa para pa selosin siya at now gumana naman thank you bunso” paliwanag niya saka hinawakan yung ulo ko saka ningitian.

“I'm so happy both of you” nakangiting sabi ko pero gystong gusto kuna umiyak.

“Babe lets go I have something to show you” na excite na sabi ni Mercy sa kanya saka naman siya hinila nito.

“Cge Jenny” sigaw ni kuya sakin pero di ko sila nilingon.

Yumuko ako para patakpan ang mukha ko sa buhok ko saka don tumulo na yung luha ko at umuyak..

“Bakit ganon ang sakit? Bakit may kumirot” tanong ng isip ko.

Huminga ako ng malalim saka tumakbo patungo sa restroom.

Nang makapasok ako don kuna nilabas ang lahat at humahagolhol sa iyak.
Ang sakit sobra..wala naman akong sugat at ito yung una kung pag kakataon na naramdaman ang subra sakit na ganito.

“Uyyy Jenny tama na yan nag panggap lang kayong dalawa walang kayo magkapatid lang kayo kapatid lang turingan niyo sa isat walang kayo tandaan mo yan at ngayon tapos na yung mission mo na magpanggap ok kaya wala kang karapatang masaktan kasi walang kayo..   Wala kayo Jenny wala”

Sabi ko sa sarili ko habang hakarap ang salamin sa CR. Pilit ko tinatak sa puso ko na wag masaktan kasi walang karapatan wala naman totoo panggap panggap lang lahat ng yun..

Panggap panggap pero sakit parang maslalong sumakit ng pinilit ko sarili ko sa sabihing hindi niya ako gusto at walang kami wang totoo sa lahat.

Pinahid ko ang luha ko sa mga mata at pilit na dina lumuha..
Naka isang oras at muntik ng makakalahating oras ako sa cr sa kaka iyak.

Huminga ako ng malalim saka lumabas sa CR.

Wala akong sarili ng maglakad sa compuse patungo sa aming silid o room parang walang lakas yung tipong lasing maglakad.

“Jenny?” tawag sakin ni Tristan na nasa harap ko.
“Anong nangyari sayo ok kalang ba?” nilapitan at hiwakan dalawa kung balikat saka pinatingin sa kanya.
“Ok Kalang ba?” inulit nito ang tanong at kita sa mga mata ang boung pag alala nito sakin.