"မမ...မမ..."
"ရႉးတိုးတိုးအငယ္ေလးရဲ႕...မင္းအမအိပ္ေနတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမရယ္...
အမယ္... ေမေမကိုမေတြ႕ရတာၾကာလို႔လားမသိဘူး
အရမ္းေတြလွေနတယ္ေနာ္"
"ျမႇောက္မေနပါနဲ႕သားရယ္...အေမကဒီတိုင္းပါပဲ...
သားအမကိုျပဳစုေနရတာနဲ႕ပဲ့အေမလည္းမလွနိုင္ပါဘူး"
"ဟုတ္ပါၿပီေမေမရယ္..."
"ေဟာ...ဒါနဲ႕သားအကိုနဲ႕သားအေဖေရာ"
"ေဖေဖနဲ႕ကိုကိုကအိမ္ကိုျပန္ၿပီး
အထုပ္ေတြခ်ေနတယ္..."
"ဒါနဲ႕..ဟိုမွာသားတို႔ေနရတာအဆင္ေျပရဲ႕လား"
"အဆင္ေျပပါတယ္ေမေမရယ္...နာမည္ေတာင္းေျပာင္းေနရတာ..."
"အိမ္ကနာမည္က ဘာလို႔လဲသားရဲ႕. +"
"အဟီးသားတို႔ကဟိုမွာရွမ္းတိုင္း
ရင္းသားလိုေနတာေလ"
"သားနာမည္ကနန္းယုံခမ္းနဲ႕ကိုကိုနာမည္ကစိုင္းခမ္းယုံ"
"ဒါေပမဲ့ဒီေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့အိမ္နာမည္ပဲေခၚေတာ့မွာေနာ္...ခမ္းနဲ႕ခို..ပဲေနာ္"
"ဟုပါပီ ေမေမရယ္...သားတို႔မေတြရတဲ့ႏွစ္အတြင္းအလြမ္းသယ္ပရေစအုန္း.... မမသာဒီလိုမျဖစ္ခဲ့ရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ ပါတယ္သားရယ္အေမမေကာင္းခဲ့လို႔ျဖစ္ရတာပါ"
ဪဒါနဲ႕မမနာမည္က ႏြယ္ေခတၱာခမ္း တဲ့ သူကိုေတာ့
သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ခမ္းလို႔ေခၚၾကတယ္ မမက
သူရည္းစားနဲ႕လမ္းခြဲၿပီးအျပန္မွာကားတိုက္ခံရၿပီး ကိုမာ
ဝင္သြားရတာေပါ့...မမရည္းစားကေတာ့ေသၿပီလို႔ပဲသိရတယ္ ကဲပါဒါေတြေနာက္မွရွင္းျပမယ္....
"ေမေမ မမ...လက္လူပ္လာၿပီးမမနိုးၿပီလားမသိဘူး..
မမ...မမ"
"ဟင္...ေမာင္ေလးေရာက္လာၿပီလား..."
"ဟုတ္မမ...ကြၽန္ေတာ္ေရာက္လာၿပီမမ..."
"ခမ္း...မမ...
ကိုေလသူမုန္းသြားၿပီလားမသိဘူးခမ္းရယ္"
"မမရယ္မမုန္းေလာက္ပါဘူး...
မမစိတ္ထဲမထားပါနဲ႕အဓိက ေတာ့မမျပန္ၿပီးက်န္းမာလာဖို႔ပဲ့..."
JE LEEST
" ချစ်လှစွာသောရန်သူတော် "
Romantiek" အင်းလယ်ကရွေကြာပန်း " " ကြာပန်းလေးနှစ်ပွင့်ဆိုင် " " ခူးမယ်လို့ကိုင်... မပိုင်တဲ့မောင်မို့ " " အင်းလယ်ကရွေကြာပန်း " " မကြီးရယ် လှမ်းလို့မရ " အချစ်မှာမျက်စိမရှိဘူးဆိုပေမဲ့မင်းဘဝမှန်ကိုငါသိလိုက်ရတော့မင်းကိုငါမုန်းတယ်
