"နန္းယုံ"
"ဟင္...ၿမိဳ႕အုပ္မင္း...ဘာကိစၥနဲ႕ဘုရားကိုေရာက္လာတာလည္းၿမိဳ႕အုပ္မင္းရဲ႕..."
"ဒီလိုပါပဲ...ဦးဇင္းကိုေလွ်ာက္စရာရွိလို႔အဲ့တာ
လာေလွ်ာက္တာ...နန္းယုံ"
"ဪ...ဟုတ္ကဲ့ရွင့္...ဒါနဲ႕ဒါကကြၽန္မသူငယ္ခ်င္းစိုင္းေနာင္တဲ့မေန႕ကမွရန္ကုန္ကျပန္ေရာက္တာ..."
"ညီေလးစိုင္းေနာင္ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ၿမိဳ႕အုပ္မင္းကြၽန္ေတာ္ေရာေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္"
"ဒါနဲ႕...စိုင္းေနာင္နင္ငါ့ကိုေျပာစရာရွိလို႔ဆိုေျပာေလ"
"ၿပီးမွပဲေျပာေတာ့မယ္နန္းယုံေရ..."
"ေအးေအး...စိုင္းေနာင္"
"အဲ့ဆိုနင္တို႔စကားေျပာၾကေလငါသြားေတာ့မယ္"
"ေအးေအးၿပီးရင္ေက်ာင္းမွာျပန္ဆုံမယ္ေနာ္"
"ေအးပါငါသြားၿပီေနာ္....
ၿမိဳ႕အုပ္မင္း ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီ"
"ေကာင္းပါၿပီဗ်..."
စိုင္းေနာင္ထြက္သြားေတာ့...ၿမိဳ႕အုပ္မင္းလည္း
နန္းယုံကိုစကားစကားစေျပာလာေတာ့တယ္
"နန္းယုံ"
"ေျပာေလၿမိဳ႕အုပ္မင္းရဲ႕..."
"ကိုယ့္ကို...ၿမိဳ႕အုပ္မင္းလို႔မေခၚပါနဲ႕....
ကိုယ့္နာမည္ကအာဏာပိုင္..ပါ"
"အဲ့ဆိုဘယ္လိုေခၚရမလည္းေျပာေလ"
"အာဏာလို႔ေခၚရင္ေခၚမေခၚခ်င္ရင္ပိုင္လို႔ေခၚေလ"
"အဲ့ဆိုပိုင္လို႔ေခၚမယ္ေလေနာ္"
"နန္းယုံသေဘာေလ...
ဒါနဲ့နန်းယုဲတို့ကရှမ်းအစစ်လားဟင်"
"ဟုတ္တယ္ၿမိဳ႕အုပ္မင္း...အဲ ပိုင္ရဲ႕ "
တကယ္ေတာ့နန္းယုံခမ္းတို႔မိသားစုကဗမာစစ္စစ္ေတြသာျဖစ္ၾကတယ္သူတို႔မိသားစုအေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္
နာမည္ေတြေကာလူမ်ိဳးေတြေကာေျပာင္း
လိုက္တာျဖစ္တယ္
"နန္းယုံမွာေမြခ်င္းဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ
ကိုယ္သိလို႔ရလား"
"ဟုတ္ရပါတယ္ပိုင္ရဲ႕...ခမ္းမွာအမြာအကိုတေယာက္ရွိေသးတယ္အားလုံးေပါင္း၂ေယာက္ပဲ"
YOU ARE READING
" ချစ်လှစွာသောရန်သူတော် "
Romance" အင်းလယ်ကရွေကြာပန်း " " ကြာပန်းလေးနှစ်ပွင့်ဆိုင် " " ခူးမယ်လို့ကိုင်... မပိုင်တဲ့မောင်မို့ " " အင်းလယ်ကရွေကြာပန်း " " မကြီးရယ် လှမ်းလို့မရ " အချစ်မှာမျက်စိမရှိဘူးဆိုပေမဲ့မင်းဘဝမှန်ကိုငါသိလိုက်ရတော့မင်းကိုငါမုန်းတယ်
