Sen gelmiyorsun, ben gelebilir miyim hyung?
Belki beni bekliyorsundur.
Daha fazla bekletmemeliyim seni.
Bu sefer yuva sana geliyor.
~
Jeongin'in özlemi son bulmuştu.
Cenazesi sessizdi. Dualar okunup herkes dağıldıktan sonra sadece altı beden kalmıştı mezarların başında. Ne kafalarını kaldırabiliyor ne de birbirlerine bakabiliyorlardı. Yalnızca ağlıyorlardı.
Hyunjin'in ardından minikleri de bırakmıştı onları. Hyunjin'in tek hatırası, emanetine sahip çıkamamışlardı. Kalpleri eksik parçaları yüzünden sızlıyordu. Her birinin emin olduğu bir şey varsa o da, bu grubun hiçbir zaman eskisi gibi olamayacağıydı.
Kaldıramamıştı Jeongin büyüğünün, koruyucusunun gitmesine. Toparlayamamıştı kendisini. Abilerinin onu çok sevdiğini biliyordu ama hiç kimse onun yerini dolduramazdı. Vücudunun sıcaklığını kimsede anımsayamamıştı.
Hwang Hyunjin. 8 Şubat 2019'da beyin tümöründen öldü. Jeongin'in en güzel günü cehenneme dönmüştü. Ameliyathanenin önünde beklerlerken miniğin doğum günü pastası eriyordu evde.
Hwang Jeongin. 8 Şubat 2021'de bileklerini keserek intihar etti. Daha zayıfken fark edilen tümöründen kurtulabilirdi. Ama serçesinin sesini, kokusunu anımsayamazken ne onu hayatta tutabilirdi ki? Suçlu hissediyordu onu unuttuğu için. Her geçen saniye ona işkence gibi gelmişti.
★☆★
Once it all was different
Life has grown colder by the time
And it's all confusing up my mind
Is this the road I have to take?
Why won't you come and save me
From this place today?
ShamRain - Raindrops
ŞİMDİ OKUDUĞUN
⨉ my fault ⨠ hyunin
Fanfiction"Sen gelmiyorsun, ben gelebilir miyim hyung?" and I hear sound of raindrops, on the window glass again.. /quotes /angst #010323
