Sürekli aynı şeyi düşünmek bunaltır insanı. Sıkılır bir süre sonra zihin. Ama bu Chifuyu için geçerli değildi. Yorulmuş ve sıkılmıştı fakat bazı düşüncelerine karşı çıkamıyordu, çıkmak istemiyordu.
Lütfen acımasın...
Belki de tek kaçış yolu buydu gördüğü zorbalıklardan. Belki de başka bir evrende mutlu olabilirdi.
Bir bileğindeki noktalı virgül dövmesine, bir de elindeki jilete baktı. Hazır mıydı ondan bile emin değildi ama emin olduğu bir şey varsa o da bu dünyanın fazla acımasız olduğuydu.
Düşündü. Son kez düşündü Bajiyi.
Seviyordu evet, kötü bir şey değildi sevmek. Bunu milyonlarca kez haykırmak istiyordu.
Seviyorum, seviyorum, seviyorum...
Ve düşüncelerinin suçluluğuyla beraber bir çizik attı bileğine.
Kanlar, aynı gözyaşları gibi akmaya başlamıştı. Ama gözyaşlarını sildiği gibi silemeyecekti bu izi, farkındaydı.
Bazı insanlar mutsuz sonlu filmleri izlerdi, ağlardı sonunda. Bu sonu mutsuz olan film Chifuyu'nun hayatı, izleyen kişi ise Chifuyuydu.
Ve bu filmin biletini aldığına lanet ederek attı ikinci çiziği.
Aklında cevabını bilemediği sorular vardı. En başta da, diğer tarafta Bajiyi görebilecek miyim?
YOU ARE READING
grave - bajifuyu
Teen Fiction"Bir katil olmak kötü hissettiriyor, sana soruyorum ölü olmak nasıl hissettiriyor?"
