" ကျွန်မသားလေးခင်မျာ ဘာလို့များ ကံဆိုးနေရတာလဲဟင် ။ အညံ့တွေပျောက်အောင်လို့ ယွန်းလေးအတွက် ဝတ်ပြုဆုတောင်းပေးရမယ်ထင်တယ် ။ လိုလိုမယ်မယ် အဆောင်လေးလည်း တောင်းထားရမယ် "
သခင်ကြီးက သခင်မကြီး၏ လက်ကို ခပ်ဖွဖွဆုပ်ကိုင်လာပြီး နှစ်သိမ့်ပေးလာသည် ။
ငါလည်း အဲ့လို ချုံးပွဲချ ငိုလိုက်ချင်တယ် !!!
သခင်ကြီးက ကရုဏာသက်စွာ ဆိုလာသည် ။
" ယွန်းလေး...ဘာကိုမှ မကြောက်နဲ့တော့နော် ။ အခု အဆင်ပြေသွားပြီ ။ သား အသက်ရှင်နေပြီနော် ။ ကောင်းကောင်းလေး အနားယူလိုက်ဦး "
သခင်ကြီးမှာ သားငယ်လေး၏ ညိုးငယ်နေသည့်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း စိတ်မကောင်းဖြစ်လာရသည် ။ ဂန်းလေးနှင့် အစောင့်တပ်သားတွေရဲ့ ပြောကြားချက်အရ ကောင်းကင်ကရွှေရောင်ငှက်ကိုကြည့်ရင်းရေကန်ထဲ ခြေချော်ကျခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ဆိုပေသည် ။ ရွှေရောင်ငှက်ကို သူ့သက်တမ်းတစ်လျှောက်မမြင်ဖူးပါချေ ။ သားငယ်လေးက အမြင်မှားခြင်းသာ ဖြစ်ပေမည် ။
တကယ်ပဲ ကံညံ့နေပါတယ် ထင်ပါရဲ့ ။
သခင်ကြီးမှာ ဘေး၌ တရှုံရှုံငိုနေသည့်ဂန်းလေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည် ။
" ဂန်းလေး သခင်ငယ်လေးကို သေချာဂရုစိုက်ပေးလိုက် "
" စိတ်ချပါ သခင်ကြီး "
တရှုံရှုံအသံဖြင့် ဂန်းလေးက ဆိုလာသည် ။
အခန်းတွင်းရှိ လူတိုင်းမှာ အလိုက်တသိဖြင့် အပြင်သို့ ထွက်ခွာသွားကြလေပြီး အခုထိ တအီအီ ငိုနေသည့်ဂန်းလေးနှင့် သူသာ ကျန်ရှိခဲ့သည် ။
နဂိုကတည်းကမှ စိတ်ညစ်နေသည့်မင်ယွန်းဂီမှာ ထိုငိုသံကို နားမခံနိုင်တော့တာကြောင့် ငုတ်တုတ်ထထိုင်လိုက်ပြီး အော်ငေါက်လိုက်သည် ။
" ငါ သေသွားတာလဲ မဟုတ် ! ဘယ်အချိန်ထိ ငိုနေမှာလဲ ! "
ဂန်းလေးက သူ့ထံသို့ တိုးလာပြီး တအီအီအသံဖြင့် ဆိုလာသည် ။
" အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ သခင်ငယ်လေးရယ် ။ သခင်ငယ်လေး မရှိတော့ရင် ကျွန်တော် ဘယ်သူ့ကို အလုပ်အကျွေးပြုရမှာလဲဗျာ ။ ကျွန်တော် စိတ်မကောင်းလို့ပါဗျာ "
YOU ARE READING
IN THE DARKNESS
Fanfictionဘဝကြီးကို အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာ ဖြတ်သန်းနေခဲ့သည့်သူ...ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျပြီး အသက်အန္တာရာယ်နှင့်ဆိုင်သည့်မတော်တဆမှုတစ်ခုနှင့် ကြုံတွေ့လိုက်ရပြီးနောက်... မတူညီကွဲပြားသည့်ကမ္ဘာသစ်တစ်ခုဆီမှာ ပြန်လည်ဝင်စားသွားခဲ့တယ် ။ နောက်ပြီးတော့ရော... " အရာအာ...
