ℂℍ𝔸ℙ𝕋𝔼ℝ ②

Začít od začátku
                                    

Nag hila sya ng upuan, at umupo dito. "Kuya marami na tayong utang, ano kaya kung tumigil muna ako sa pag aaral, at mag trabaho para-" Napa tigil sya sa pag sasagestyon ng, maka rinig sya ng malakas na pag kalabog.

"Walang titigil! Kaya ko pa, wag kang gagaya sa akin na hindi naka pag tapos ng pag aaral." Inis na wika ng kanyang kuya, at isinalin sa malamim na mangkok ang niluto nitong adovong kangkong.

"Eh kuya gusto lang naman kitang tulungan." Wika nya, pero pinukol lang sya ng masamang tingin ng kanyang kuya, kaya itinikom nalang nya ang kanyang bibig.

"Kumain ka na, at mamaya ihahatid na kita sa iskwela mo." Wika nito.

Wala silang imik, tahimik silang kumakain ng basahin ng kanyang kuya ang katahimikan.

"Malapit ng mag 7 AM bilisan mo at male-late kana." Wika nito kaya, binilisan nya ang pag lantak ng kanyang almusal.

"Kuya tapos nako, Tara na"  Wika nya, at akmang kukunin na Ang bag nya para maka alis na sila ng mag salita ito.

"Anong tapos na, uminom ka muna baka mabilaukan ka." Wika nito, na bagay na sinunod nya.

Pag katapos ay hinatid sya ng kanyang kuya sa kanyang iskwelahan, gamit ang tricycle nito.

"Oh saan ka pupunta? Oh eto 100 baon mo." Wika nito at ini-abot sa kanya ang 100 pesos.

"Kuya okay lang kahit 50 may natira pa naman sa baon ko kahapon." Wika nya, ngunit umiling-iling lang ang kanyang kuya.

" Hindi baka may babayaran ka, mag kulang pa yan." Wika nito kaya Wala na syang nagawa kundi tanggapin ito.

Araw araw 100 ang baon nya, kasama na Ang tanghalian nya, at mga binabayaran nya sa school. Nang maka-pasok sya sa kanilang school room, ay kaagad na bumungad sa kayang ang magulong mga kaklase nya.

"Beh! Bella!" Tili ng kaibigan nyang si Francine, halos masira eardrum nyan sa lakas ng boses nito.

She hugged her, at kalaunan ay kumalas din. "Oi saan ka nag punta kagabi huh? Alam mo ba kung gaano kami kaaala sayo? Uy nakaka takot kaya kuya mo kagabi, Galit na galit kase hindi ka pa daw umuwi. Alam mo na di ko alam isasagot ko?" Sunod-sunod na tanong nito.

"Paupuin mo muna ako beh." Wika ko dito, na tumango naman ito.

Nang maka upo at di naman ako pina- lagpas nito at kaagad na muling nag tanong, buti nalang dumating na ang subject teacher namin. Pero nang matapos na at nasa canteen na kami para umorder ng tanghalian namin, ay Wala pa din syang tigil sa pag tatanong.

"Eh Ikaw bakit mo ako iniwan don?" Inis kong tanong na ikinanguso nito.

"Eh, hehehe may mga gwapo kase dun tyaka ang sayang maki-sayaw." Wika nito, kaya napa buntong hininga nalang ako.

At umupo na kami sa bakanteng upuan, at lamesa. " May nangyari lang kaya hindi ako naka uwi." Wika ko dito

I hope kung sino kaman sana hindi na tayo mag kita pa......

Napa dako ang tinign ko sa pag kain nito, sunod ay sa braso nyang may mga pasa na halatang pinalo ng walis tingting.

" Bakit isang lumpia, at isang order lang ng kanin inorder mo diba malakas kang kumain?" Tanong ko dito, at sunod na hinablot ang kanyang dalang braso, at sinuri ang kanyang mga pasa.

" Tyka bakit ka may pasa beh? Sabihin mo nga ano nanaman bang ginawa sayo ng hud@s mong tiyahin?"Sunod-sunod Kong tanong dito, bumuntong hinga naman ito.

"A-ammm..... Ano kase si Tita sapilitan nyang kinuha yung sweldo ko kanina, para may pang sugal daw sya." Malungkot na wika nito.

" Black sheep talaga yang tita mo!" Inis kong wika dito.

"Pabayaan nalang natin, baka pwede pa syang mag ba-" Akmang pag tatakpan nanaman nya ang kanyang tita.

"Anong mag babago aber? Tignan mo nga ginawa nya sayo? " Sunod-sunod Kong tanong dito.

Nakakainis talaga ang tita nya, simula ng inampon sya nito, at parang ginawa syang katulong nito, at minamaltrato ang sya! Bakit ba kase may mga ganitong tao pa?! Kay lalaking tao Wala naman kwenta, pasanin pa!

"Kumain nalang tayo, para may laman utak naten mamaya." Pag iiba nito ng usapan kaya sinunod ko nalang ito.

"Ano dito kanalang? Tara samin ka muna ni Kuya." Pag aaya ko dito, habang nag lalakad kami pa pauwi.

Akmang sibubuka nya ang kanyang bibig para mag salita, ng makita namin ang ambulansya sa tapat ng amin bahay. At halos manlambot ang tuhod ko ng makita ko ang kuya ko na naka sakay sa ambulance. Kaagad akong tumakbo papalapit dito.

"Kuya! Kuya!" Sigaw ko at kaagad sumpa sa ambulance, at niyakap ito.

"Beh kalma, kumalma ka muna..." Pag aalo sa akin ni Francine.

Patuloy lang akong umiiyak habang hawak hawak ang kamay ng kuya ko, at isinugod namin sya sa hospital.

"Ma'am hanggang dito nalang po kayo." Wika nito.

Pero nag pupumilit pa din ako. "A-ate sige na sasamahan ko lang kuya ko....." I begged but it's no works at all.

"Beh umupo muna tayo, at hintayin ang doctor." Pag aalo sa akin ni Francine, at inalalayan akong umupo sa bakanteng upuan.

"A-ang kuya ko ..... Di ko kakayanin kung pati s-sya mawala sa akin." I cried and cried a lot's, she hugged me at hinugod- hugod ang likod ko.

"Shhhh..... Magiging okay din ang lahat." Pag aalo nito sa akin.

Maya-maya pa ay bumukas ang pinto, at iniluwa ang Isang lalaking doctor. " Nasan po ang kamag anak ng pasyente?" He asked kaya kaagad akong pumunta sa gawi nito.

"A-ako po ang kapatid nya." Wika ko dito.

"Okay na iha nahimatay ang kuya mo ng dahil sa sobrang pagod."Wika nang doctor na ikinapanatag ko.

"Heto iha bilhin mo ang mga gamot na ito, medyo may kamahalan pero makaka tulong upang mapabuti ang lagay ng kuya mo." Wika nito at ini-abot sa akin ang reseta, and I nooded.

"Beh kailangan mo ba nang pera? May nakita ako sa Fb na nag hahanap sila ng kasambahay. Pero ayaw ng kuya mo ng mag trabaho ka ng maaga Diba? " Kumento nito.

" Na screenshot mo ba?"  I asked, and she nooded.

" Send mo saakin pupunta ako at mag a-apply dyan ngayon din." Final Kong wika dito.

"Paki bantayan muna si kuya." Wika ko dito, and she nooded.

Umuwi muna ako sa bahay para kunin ang printed Birth Certificate ko, at tinahak ang lugar ng mansyon na nag hahanap ng isa pang kasambahay. 

"Kuya eto po bayad ko." Wika ko ng maka baba ako, at ini-abot ang bayad ko.

" Iha mag ingat ka." Wika nito, kaya ngumiti nalang ako.

Sinuri Kong mabuti ang naka sulat sa Gate.

MANSION OF SEDRICK AZRIEL NICKLORSON

WRITTEN: FEBRUARY 25, 2023
WORD'S: 1,677
WATTPAD: ItzYourCrazyGirlHere
FB P@GE: Itzyourcrazygirlhere

Run If You Can #S3:I'm In love With Señorito Kde žijí příběhy. Začni objevovat