Döngü - Peter Parker

you are not good.. Peter

"Peter..."

Peter elindeki ilaçları masaya bıraktı ve Gina'ya döndü.

"Sorun ne bebeğim?" diye sordu Peter ilgiyle.

Gina kesik nefesler alırken Peter korkuyla Gina'nın yattığı yatakta ki boşluğa oturdu.

"Gina..? Sorun ne?" diye birkaç kez sordu Gina kesik nefesler alırken, "Peter.." dedi.

"Buradayım bebeğim, güzelim... Söyle ne oldu? Kabus mu?"

Gina başıyla red etti ve, "Peter.." diye mırıldandı. Sadece Peter diye mırıldanıyordu.

"Söyle aşkım.." dedi yalvarır şekilde Peter.

"Ben, iyi değilim."

Peter'ın hafifçe gözleri dolmuştu. Başıyla red etti. "Hayır, sen iyisin, çok iyisin."

"Değilim." dedi zar zor Gina, "Bu çok zor." diye devam etti.

"Beraber bunu aşarız bebeğim, ben yanındayım."

"Hayır, Peter. Sen benim yanımda değilsin. Sen burada değilsin."

Peter şaşkınca Gina'ya baktı. "Ne..?"

"Ben yokum."

<><><><><><><><><><>

Peter kanter içinde yataktan kalktı. Yanına baktığında yanında uyuyan Gina'yı gördü. Derin bir nefes bıraktı.

"Sadece bir kabus." diye mırıldandı.

<><><><><><><><><><>

Peter alnında ki dudaklar ile gözlerimi açtı.

"Günaydınnn!" diye heyecan ile konuştu Gina.

Peter mutluluk ile gözlerini açtı ve gördüğü yüz ile, "Günaydın aşkım.." dedi.

Gina gülümsedi. "Kahvaltı hazır, bir sen eksiksin."

"Tamam geliyorum." dedi Peter ve yataktan kalkıp hazırlanmaya başladı.

Gina ve Peter güzel bir kahvaltı yaptılar ve beraber evden ayrılıp doktora gitti.

"İyiye gidiyor." cümlesi ile günleri daha da iyi geçmişti ve beraber gezmiş, yeni kıyafetler almışlardı.

<><><><><><><><><><>

Akşam olmuştu. Peter ve Gina birbirine sarılmış yatakta yatarken, "Peter..." dedi Gina.

Peter gözleri kapalı hmm.. diye mırıldandı.

"Ben iyiye gidiyorum, değil mi?" diye sordu mutluluk ile Gina.

"Evet, bebeğim. Sen çok iyisin dedim ya."

Gina gülümserken bir anda yüzü düştü, "Ama..." dedi ve yutkundu.

"Ama?"

"Sen iyi değilsin.. Peter."

Peter bir anda gözlerini açtı.

<><><><><><><><><><>