Barış Alper Yılmazff
*
" Kim o?"
" Benim desem tanıyacak mısınız?" Gelen yabancı erkek sesiyle istemsizce tedirgin oluyordum.
" Kimsiniz?"
" Açarsanız, söyleyeceğim."
" Belki hırsızsınız? Belki sapıksınız? Kapıyı açınca beni bayıltıp kötü kötü ş...
Masa numarasini söyleyip gelen hesabı, telefonumda yüklü mobil kart ile ödediğim de içim oldukça rahat, Ellerimi yıkayıp geri döndüm.
Barış kasada Bir şeyler konuşuyordu. Beni gören kasada ki adam beni işaret etti.
Barış yavaşça bana döndüğünde hafifçe sırıttım.
" Gelir misin buraya hayatım?" Pıtı pıtı adimlarla yanına gidip uzattığı elini tuttum.
" Yanlışlık var beyefendi, bakın. Ne cüzdanı yanında ne bişe-" Elimde ki telefona kaydı bakışları.
" Yok yok yanlışlık. Kolay gelsin," Elindej tutup sürüklerken ilerde bizi bekleyen Pabloyu ve çantamı alıp hızlı hızlı dışarı çıktım.Her dışarı çıktığımızda aynı muhabbet oluyordu ve ben sıkılmıştım.
Ne fark eder ha o ödemiş ha ben?
" Hoşuma gitmemeye başlıyor bu durum haberin olsun."
Omuz silktim.
" Tamam işte ne fark eder sen ben?"
" O zaman bırak ben halledeyim. Sinirlendiriyorsun beni durduk yere."
Cevap vermeden taş yolda yürümeye devam ettim.
O da arkamdan gelmeye devam ediyordu zaten.
Pablo suratımı yalamaya çalışırken biraz uzaklastirdim kendimden.
" Ay durur musun ya makyajım bozulacak."
Hayıflanmama karşı Pablo kucağımdan çekilmişti.
Barış Pablonun tasmasini eline dolarken kendi kendine söylemekten de geri kalmıyordu.
" Pablo da nasıl güzel anlamıştır şimdi sorma,"
Oflayarak Barışın koluna girdim hala yürürken.
" Niye böyle yapıyorsun şimdi? Trip mi atacaksın cidden?"
" Bir şey yapmıyorum sadece tuhaf geliyor yani. Alışık değilim. Hoşlanmıyorum o yüzden. Daha onxe hep ben öderdim hesapları."
" Daha önce senin paranı yemişler yavrum benim. Ondan o, "
Çarpık gülümsemesiyle yandan baktı.
" O zaman şimdi de ben mi senin paranı yemis oluyorum?" Ufak bir kahkaha atıp yüzümü koluna yasladım.
" Hanım köylüsün sen, " o da gülerken avuçları arasında ki elimi daha sıkı tuttu.
" Şaka Maka hoşlanmıyorum tamam mı?"
" Ya Sen para biriktir, düğün yapacağız daha. Benimkini yiyelim işte senin ki biriksin."
" Oha hemen evlenecek miyiz?"
" Evlenmeyelim mi?"
Tepkisine karşı alaylı sesimi bir kenara bırakıp hafif ciddilestim yalandan.
" Yok yani hani ne bileyim bir anda-"
" Yoksa sen benimle eğleniyor musun?"
Yüzümde ki sahte kızgınlık onu inandırmaya yetecek cinstendi.
Bakışları onun da ciddilesirken cevapsız bırakmadı beni.
" Evet. Yani şey, seninle eğleniyorum derken gerçek mana da eğleniyorum. Güzel vakit manasında."
" Yok yok sen beni baya kandırıyorsun."
Elini bırakıp onu da arkamda bırakırken yürümeye devam ettim.
" Ya ben öyle mi dedim kızım? Allah Allah Nazlı bekler misin? Yavrum dursana. Pablo az hızlı yürü, gidiyor kız. Nazlı'm benim ya,"
Daha fazla dayanamadım ve gülerek ona döndüm yolun ortasında. Kollarımı boynuna dolayıp yüzümü yasladım gömleğinin açıkda bıraktığı göğsüne.
" Şaka yapıyorum sevgilim yaa,"
" Komik mi uani şimdi?" Başımı salladım.
" Tamam doğru komikti birazcık. Ama bu kadarcık bak fazla değil," Elini yüzümün önüne getirip parmaklarıyla biraz işareti yapmasına gülümsedim ve yanağını öptüm.
" Daha erken zaten. Biliyorum merak etme."
Başını salladı yavaşça.
Beni onaylamasına karşı yeniden Elini tutup yanında yürümeye devam ederken sakin bir yer bulup oturmamız gerektiğini hatırladım ve Sıkı bir nefes aldım.
Tamam.
İkimiz de anlayışlı insanlardık.
Bence Barışta olgunlukla karşılayacaktı bu durumu.
Yani, Öyle olacaktır diye düşünüyorum.
Olur herhalde.
..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
