Korkuyorum+18

32.8K 786 156
                                    

Yorumlarda fikir belirtmeyi unutmayalım, ha birde yıldıza basmayı!

İyi okumalar..

Beni zorla yukarıya çıkardıktan sonra giymem için kıyafet veren hizmetli abla odadan çıktıktan sonra üzerimi hemen değiştirmiştim. Odanın kapısından vermiş, bir adım atmamıştı. Odaya girmeden geri çıkmış ve hemen aşağıya inmişti. Islak kıyafetlerimi alarak çalan odanın kapısını açmıştım.

"Islakları alayım ben." Elimdekileri uzatarak kadının gidişini izledikten sonra içeriye tekrar girerek camın önüne oturmuştum. Alnımı cama yaslayarak dışarıya bakıyordum.

"Hasta olacaksın küçük hanım." Yanıma gelerek önümdeki saçlarımı toplamış ve havlu ile ıslağını almaya başlamıştı. Nefesim ile buharlaşan camdaki görüntü bozulunca doğrulmuştum.

"Olmam." Büyük bir ciddiyetle saçlarımı kurulamaya devam etmişti. Peki bunu neden yapıyordu, madem borcu vardı, borç yüzünden kaçırdığı birisine neden böyle davranıyordu?

"Olacaksın belkide." Ona doğru dönerek azar azar bıraktığı saçlarıma bakmıştım. Kurguladığı kısımları tutam tutam bırakıyor ve hızla diğerlerini kurutmaya çalışıyordu.

"Daha ne kadar tutacaksın beni burada, bir işe yaramıyorum ki, ne çıkarın olacak." Gülerek saçlarımı toplamış ve havluyu omuzlarıma bırakmıştı. Önümdeki kısa saçlarımı işaret parmağı ve orta parmağının arasına alarak kulağımın arkasına itelemişti.

"Benim her zaman çıkarım vardır küçük hanım. Bunu unutma." Yutkunarak kafamı kaldırmış ve gözlerine bakmıştım, mavi hareleri ile karşılaşmak afallatmıştı beni.

"Bana böyle davranmandaki çıkar neydi mesela?" Acaba ne söyleyecekti, çok merak etmiştim bu sorunun cevabını. Allah aşkına kim kaçırdığı birisinin saçını kurulardı bu ne kadar saçmaydı.

"Yanlış şeylerde çıkar arıyorsun." Dediğinden hiç bir şey anlamıyordum. O kadar kasıntıydı ve gergindi ki şaşırıyordum her seferinde.

"Ne yani iyi davranarak senden korkmamı mı engelleyeceksin?" Alayla sorduğum soru onu bozmuş olmalı ki susuyordu. Yüz ifadesi değişmişti anında.

"Korkuyorsun yani?" Kafamı olumlu anlamda sallamıştım. "Bunun için, ne yaparsam yapayım sonuç hep aynı olacak, hadi yatağa." Göz altlarına bakarak iyice süzmüştüm. Uyuması gereken o gibiydi

"Bence sen uyu, baksana haline, göz altların renk değişmiş" Bir zamanlar alkol bağımlısıydım ve bu görüntü bendede vardı, iğrenç duruyordu bende. Ama onda öyle değildi, yakışıyordu garip bir şekilde yüzüne, genetik olabilirdi.

"Belkide madde bağımlısıyım, nereden biliyorsun?" Gülerek kafamı sallamıştım, madde kullansa bile bu kadar kötü bir durumda olacağını sanmazdım, göz altları uykusuzluktan diye bağırıyordu resmen. Ve genetik olamayacak kadar kötüydü.

"Biliyorum, çünkü canım çok fazla," dudaklarımı ısırarak yutkunmuştum. "Şarap çekiyor." Ayağa kalkarak yukarıdan bana bakmıştı. Bağımlı gibi davranmama mı takılmıştı?

"Bağımlı gibi bir halin yok." Bende ayağa kalkarak son bir kez dışarıya bakmıştım. Yeşillik vardı sadece aslında ama hoş bir görüntüydü.

"Öncesini bilemezsin." Kafasını sallayarak beni onayladıktan sonra oda dışarıya bakmıştı.

"Kırmızı, beyaz?" Anlamazlık içinde dudak büzmüştüm. Mesela bunu neden yapıyordu? Benden yararlanmak gibi bir düşüncesi mi vardı? Ama ihtiyaç içinde tutuşuyordum.

Beyaz Şarap +18 |DÜZENLENİYOR|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin