Gönderen: Jeon Jeongguk Alıcı: Kim Taehyung Tarih: 27/08/1921
Sevgili eşim, Kim Taehyung...
Zihnim bulanık, kelimeler yetersiz. Sona yaklaşıyoruz Taehyung. Yavaş yavaş son geliyor sevgilim. Hayır, yavaş yavaş değil süratle geliyor sonumuz, yaklaşıyor bize doğru.
Sanırım artık güzel şeylerden bahsetmeliyim öyle değil mi? Beni güzel hatırlamalısın, beni düşününce dudaklarında gülümseme belirmeli değil mi sevgilim? Ama sen beni hep güzel hatırlarsın. Ne olursa olsun, ne şekilde ayrılmış olursak olalım. Zihnine benim yüzüm düşerse gülümsersin. Elinde olmadan kıvrılır o güzel dudakların.
Taehyung, bugün babam odama geldi. Tekrar beni dövecek zannettim ama hayır dövmedi. Kırıklarla dolu yatağıma göz atıp yorganla beraber yere attı ve yatağıma oturdu. Şaşırdım Taehyung, ilk defa babam bu denli sakindi bana karşı.
Yatağıma oturduktan sonra yerde oturan beni şöyle bir süzdü. İlk önce moraran ve kesilen bacaklarıma, daha sonra kollarıma, ardından da ağlamaktan ve açlıktan çökmüş yüzüme baktı.
Tekrar şaşırdım Taehyung, kaşlarım çatık bir şekilde onu izledim. Ne o konuştu ne ben. Öylece durduk. Benden iğreniyor gibiydi ama bir yandan da ölmemi istemiyor gibiydi.
Dedim ya, bir süre sadece durduk ve izledik. Birbirimizi gözlemledik. Kalbim yerinden çıkacaktı sevgilim. Kalbim duracaktı. Babamın bana bu denli yakın durması heyecanlanmama neden olmuştu.
Ellerini dizlerinin üzerine koyup boğazını temizledi. Az önce bahsettiğim gibi zihnim bulanık ama her bir dediğini hatırlıyorum. Unutmam, unutamam!
Gözlerini gözlerime değdirmeden konuştu. "Bu iğrençlikten vazgeçersen, tövbe edersen affedeceğiz seni." dedi utanmadan. Bizim aşkımıza iğrenç dedi Taehyung. Bize iğrenç dedi sevgilim. Vazgeçmemi istedi benden, bizden vazgeçmemi istedi.
Yerimden kalktığımı hatırlıyorum. Tanrı'm... Yazarken bile sinirleniyorum sevgilim.
Karşısına dikilip dediğim tek şey, "Defolup git buradan." oldu. Korkmadım, çekinmedim. Senin çok sevdiğin saygım bir anda yok oldu Taehyung. Saygımı bile herkese karşı yitirdim. Ama şimdi karşıma geçsen önünde diz çöker ibadet ederdim güzelliğine.
Babam ilk önce sinirle yerinden kalktı. Daha sonra kömür karası olan gözleriyle gözlerime nefret edercesine son kez baktı. O bakışı hala unutamıyorum Taehyung. Babam aylar sonra ilk defa gözlerimin içine baktı, nefret ederek baktı. İğrenerek baktı. Senin bakmaya bile kıyamadığın gözlerime iğrenerek baktı.
Daha sonrasında tahmin ettiğimden daha az bir tepkiyle karşılaştım. Bana sadece bir tokat attı ve odadan çıktı.
Şimdi sen kızıyorsundur bana. "Nasıl sana dokunur? Nasıl o güzel tenine dokunur." diyorsundur. Ama sevgilim ben bir tek senin için kıymetliyim. Bir tek sen beni bu denli seviyorsun, bir tek sen bana bu denli aşıksın.
O gittikten sonra düşündüm, çok düşündüm. Buradan gitmem gerektiğini düşündüm. Kaçmam gerektiğini, en azından kendi kendime ölmem gerektiğini düşündüm. Ama yapamadım Taehyung. Sana yemin ederim ki gözlerimi açıp kapatmaya dahi halim yok. Değil yerimden kalkmak, nefes almak bile zor geliyor.
Sana yazabiliyorum, sana yazma düşüncesi bile bana güç veriyor. Elim kendiliğinden hareket ediyor. Sanki bir iple düşüncelerime bağlanmış gibi düşüncelerimi okuyup hareket ediyor. Bana güç veriyorsun sevgilim. Varlığın, bunu okuma ihtimalin, gülümseme ihtimalin veya benim için ağlama ihtimalin bana güç veriyor.
Kendinize iyi bakın Bay Taehyung...
~
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
