24Numara

1.Bölüm"Görüşürüz"

İyi okumalarr🫀

Gözlerimi Açtığımda saat on olmuştu,ne!

Hızla ayağa kalktım "Geç kaldım,geç kaldım hatta bu sefer kovuldum!" Hızla banyoya koştum ve elimi yüzümü yıkadım üzerime ne bulduysam geçirdim.Saçlarımı topuz yaptım ve hemen evden çıktım.

Telefonumun çalmasıyla elim ayağıma daha fazla dolaştı "Ya kızım evden çıkarken beni neden uyandırmadın?" Diye sordum.

"Unuttum gerçekten bende geç kalmışım zaten" dedi.

"Neyse dolmuş kalkıyor akşam evde görüşürüz" dedim ve koşarak dolmuşa bindim.

Ağzına kadar dolan dolmuş midemi bulandırıyordu.

Kapı açılıp içeriye başka biri daha girdiğinden arkamda'ki kişi üzerime Çöktü.

"ABİ YETER ALMA ARTIK KİMSEYİ YA!" Diye bağırdım.

"KUCAĞIMIZA MI BİNSİN BU MİLLET ALLAH ALLAH" En nefret ettiğim şey bu olay.

"İn kızım o zaman" dedi.

Sinir daha fazla vücuduma depolanmıştı.

"Durdur şunu o zaman uçarak çıkıcak halim yok ya!" Aralarından geçmeye çalıştım.

"Ay dikkat etsene ya ayağıma bastın" olduğum yerde durdum ve gözlerimi sıkıca yumdum "Bana bak yelloz seni varya yere yatırır üzerine çıkarım Saçını başını yolar eline veririm" dedim öfkeyle.

Dolmuştan kendimi attığım an koşmaya başladım.

Yok yok imkansız benim böyle yetişmem imkansız!

Yoldan geçen arabalara durmaları için elimi salladığımda hiç biri umursamadı.

"Offff durun bir lütfen ya" elimi anlıma koydum.

Kesin kovulmuştum yine ve yine kovulmuştum.

"Biz götürelim sizi isterseniz" kafamı kaldırıp arabanın içindeki adama baktım "Valla mı?" Diye sordum.

"Evet binebilirsiniz" dedi ve kapıyı açtı gülümsedim "Çok teşekkür ederim" dedim ve arabaya bindim.

Arabanın içi resmen saray yavrusunun tekerlekli hâliydi.

Yanımda duran adama bakmamak için direniyordum.

Kafamı biraz çevirip göz ucuyla baktığımda oda bana bakıyordu "Eee şey gidiceğim yeri söylemiştim değil mi?" Gözlerinde'ki gözlüğü çıkarttı "Evet" dedi tok bir sesle.

"Hoy maşallah" dedim.

Ne dedim???

Kaşları havalandı "Yani gözlüğünüz, gözlük, gözler yani aslında köpekler çok tatlı hayvan evet köpekler evet" ne saçmalıyorum ben ya.

Gözlerini kısarak bakmaya başladı "Yaşanmamış sayalım" dedim ve kafamı önüme çevirdim.

Ama gerçekten hoy maşallah yani.

Analar neler doğuruyor be! Taş mübarek adam.

Gözleri kahverengi ama parlayan kahverengi gibi,saçları kumral,teni buğday gibi ama açıkta boyunun uzun olduğu oturduğu yerden belli bir altmış boyumla yanın'da cüce gibi olurdum herhalde.

Deve ve cüce misali.

"Duymuyor musunuz?"

"He?"

"Geldik'de duymadınız sanırım"

"Aaa evet kusura bakmayın dalmışım eee tekrar çok teşekkür ederim size gerçekten teşekkürler" dedim gülümseyerek.

Kafasını salladı arabadan indim ve kapıyı örtmeden "Görüşürüz" dedim.