KÜÇÜK BİR KARIŞIKLIK || GERÇEK AİLE

22✨

Selam

╞═════𖠁𓆉𖠁═════╡

Aden mila arkasına döndü ve direk rüzgarla göz teması kurdu Dalga geçer bir ses tonu ile "ne demek daha bitmedi daha ne olmuş olabilir ki" dedi.

Rüzgar hiç istifini bozmadan yerine oturdu ve net bir sesle "geç otur " dedi.

Aden mila daha duyduklarını sindiremeden yeni şeyler öğrenmek istemiyordu . Ama rüzgarı ikiletmeden geçip geri yerine oturdu .

Aden Mila "Söyle hadi dinliyorum " dedi.

"Babaannem ölmeden önce tüm mal varlığını sana bıraktı devir işlemleri için sana bir dosya vereceğim onu imzala " dedi.

Rüzgarın söyledikleri de söyleme tarzı da aden milanın hiç hoşuna gitmemişti aden mila ilk kaşlarını çattı ardından da mimiklerine kıyasla sakin bir ses tonuyla konuşmaya başladı ve konuşurken direk rüzgarın gözlerine baktı ve göz temasını kesmeden " ilk olarak uslu uslubuna dikkat et sen bana emir veremezsin ikinci olarak hayatımda  müjgan erdemin olan hiç bir şeyi istemiyorum buna ailesi de dahil ve son olarak bir şeylere karar vermeden o karardan etkilenecek  insanlardan da onay al " dedi

Rüzgar bu tutumundan rahatsız olsa da aynı aden milanın az önce yaptığı gibi yüzüne küçümseyici bir ifade yerleştirdi ve aşağılayıcı bir ses ile " demek hayatında müjgan erdeme dair hiçbir şey istemiyorsun öyle mi peki sana küçük bir soru bu hayatta sana ait olan ne var arkadaşların mı hah onlar seni unutalı çok oldu şu sözde deden mi sana üzücü bir gerçeği söyleyeyim mi o seni babaannemi bitirmek için kullandı eski ailen desen onların seni isteyeceğini hiç sanmıyorum ki isteseler Bile onları da sana müjgan erdem verdi. Peki başka neyin var kimin var söylesene  hani atar gider yapıyorsun ya bu hayatta sana ait hiç bir şey yok ve sen hala bize atar yapıyorsun hıh komikmiş " dedi.

Aden Mila bunu hiç beklemiyordu o tüm bu gerçeklerden kaçarken gerçekler şimdi yüzüne adeta bir tokat gibi çarpmıştı kaçışı yoktu artık yüzleşmek zorundaydı "haklısın bu hayatta hem her şeyim elimden alındı hem de herşeyimi elime verdiler beni yaşamam gereken hayattan çalıp hiç hak etmediğim aslında hiç yaşamamam gereken bir hayatın ortasına koydular ve şimdi de bana her şeylerini  bırakıyor .

Arkadaşların dedin değil mi ? Ben hep dışlanan kişi oldum ailemde arkadaş ortamında ve hayatta her yerde baksana bu ailede bile müjgan erdem en büyük kötülükleri hep bana yapmış ben hep dışlanan hor görülen oldum .

Deden dedin değil mi ? Bana bu hayatta çoğu şeyi o öğretti sırf bunun için bile ona sonsuz bir minnet borcum var ve bana öğrettiği en önemli şey ise hayatımıza giren herkes bizimle bir sebepten dolayı yakınlaşır ve sebep ortadan kaktıktan sonra gider bana bunu söylediği o gün ona 'sen de mi' dediğimde bana 'herkes' dedi.

Eski ailem aslına bakarsan dört yaşıma kadar benim gerçekten ailemdiler ama müjgan erdem için beni bayılana kadar dövdüğü gün benim ailem 2. Kez öldü ve sen bana hala atar gider yapıyorsun mu diyorsun?

bana bak rüzgar erdem iyice bak yarattığınız enkaza iyice bakın ben daha dört yaşında bayılana kadar dayak yerken siz ne yapıyordunuz ? "

Sonra selin hanım ve Serkan beye döndü "siz güya benim annem ve babamsınız değil mi ? Değilsiniz benim bildiğim Anne ve babalar çocukları için her şeyi yapar siz kendiniz için beni ölüme terk ettiniz lan! Ve hala gelip yüzüme bakabiliyorsunuz valla tebrik ederim " dedi

Bakışlarını odanın içinde gezdirdi ve yine selin hanımda durdurdu "yemin ederim ben de mutlu olmak isterdim ben de beni seven bir annem olsun isterdim ben de parmağımı kesince keşke bileğini kesseydin diyen bir anne yerine yaralarımı saran bir anne isterdim bak en çok da  beni kendi huzuru için bir hiçliğe terk eden değil de beni sarıp sarmalayan her türlü kötülükten koruyan bir anne isterdim ama olmadı benim annem diğer evlatlarını korumak için beni feda etti benim annem kocasıyla saadeti  bozulmasın diye beni gözden çıkardı . " dedi bunları söylerken gözleri doldu ama tek damla göz yaşı düşmedi .