Κεφ. 3

23 1 0
                                    

Περιμένω με ανυπομονησία και αγωνία την απάντηση του παππού.

- Όχι, μου απαντάει ξερά.

- Γιατί; τον ρωτάω με ένα εξαγριωμένο βλέμμα.

- Γιατί η τέχνη του Κουνγκ Φου δεν είναι για να παίρνει κάποιος εκδίκηση αλλά για αυτοάμυνα! μου απαντάει με ένα αυστηρό ύφος.

- Παππού δεν καταλαβαίνεις! Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κάνει κακό μόνο στη μητέρα μου αλλά και σε πολλούς άλλους ανθρώπους. Είναι άνθρωποι που πρέπει κατά κάποιο τρόπο να τιμωρηθούν για τις πράξεις τους!

- Είπα όχι. Δεν θα σου διδάξω Κουνγκ Φου ώσπου να σταματήσεις να έχεις κακές προθέσεις και δίψα για εκδίκηση.

- Καλώς! Εάν εσύ δεν είσαι πρόθυμος να με διδάξεις θα βρω άλλο δάσκαλο, του λέω φεύγοντας οργισμένη από το σπίτι του.

Περπατώντας στον δρόμο σκοντάφτω για δεύτερη φορά σήμερα. Και μαντέψτε σε ποιον πέφτω πάλι; Στον Κάι.

- Πάλι εσύ; του λέω κοιτάζοντάς τον προβληματισμένη.

- Μάλλον εγώ θα έπρεπε να κάνω αυτή την ερώτηση πριγκίπισσα, μου απαντάει πάλι με το ίδιο σαχλό του χαμόγελο. Αλλά για κάποιον λόγο δεν μπορώ να του θυμώσω. Δεν μου φτάει σε κάτι.

- Με συγχωρείς και πάλι αλλά δεν είχα και την πιο ευχάριστη μέρα. Και μην με αποκαλείς πριγκίπισσα.

Φεύγω και πρωτού να το καταλάβω μου κρατάει το χέρι.

- Τι ζόρι τραβάς; Άσε με να φύγω!

- Φαίνεσαι προβληματισμένη. Μίλησε μου.

- Δεν σε ξέρω καν και περιμένεις να σου μιλήσω;

- Όλοι από κάπου ξεκινάνε.

- Εντάξει αφού επιμένεις τόσο πολύ.

Με τον Κάι περπατήσαμε για αρκετή ώρα και του μίλησα σχετικά με τον παππού μου και πως δεν δέχεται να με διδάξει Κουνγκ Φου.

- Έχει δίκιο. Το Κουνγκ Φου δεν πρέπει ποτέ να ασκείται λόγω επιθυμίας για εκδίκηση.

- Και εσύ πώς το ξέρεις;

- Γιατί ξέρω Κουνγκ Φου. Είμαι μαθητευόμενος από το δημοτικό.

- Άρα μπορείς να μου μάθεις;

- Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι είμαι πρόθυμος;

- Ααα κόψε τις μαλακίες.

- Κοίτα, με τα χαράς θα σε βοηθούσα αλλά δυστυχώς είμαι ακόμα μαθητευόμενος και δεν έχω αρκετή εμπειρία έτσι ώστε να σε διδάξω. Αλλά μπορώ να σε βοηθήσω να πείσεις τον παππού σου.

- Πώς σκοπεύεις να τον πείσεις;

- Πρώτα όμως πρέπει να μου πεις τον λόγο για τον οποίο θες να μάθεις Κουνγκ Φου.

- Δεν σε αφορά.

- Εντάξει. Αφού δεν θες να απαντήσεις την κάνω από εδώ.

- Στάσου!

- Άλλαξες γνώμη κιόλας;

- Βούλωσε το και άκου. Η μητέρα μου πέθανε και θέλω να πάρω εκδίκηση από τους μπάσταρδους που την σκότωσαν. Ορίστε! Ικανοποιήθηκες;

Ο Κάι φαινόταν σκεπτικός. Το χαμόγελό του ξεθώριασε και φαινόταν θλιμμένος.

- Τι έγινε; τον ρωτάω με περιέργεια.

Μετά από μερικά δευτερόλεπτα σιωπής μου απαντάει.

-Έχασα τον πατέρα μου κατά τον ίδιο τρόπο. Όταν ήμουν μικρός δολοφονήθηκε από κάτι εγκληματίες που ήθελαν να κλέψουν την περιουσία του. Η μητέρα μου με ανάγκασε να παρακολουθήσω μαθήματα Κουνγκ Φου για να είμαι σε θέση να προστατεύω τον εαυτό μου, διότι δεν θα το άντεχε αν κάτι συνέβαινε και σε εμένα.

- Πραγματικά λυπάμαι. Μπορώ να καταλάβω τον πόνο σου.

Εκείνη την στιγμή δεν ήξερα πως να τον παρηγορήσω οπότε έβαλα το χέρι μου στον ώμο του και το βλέμμα του στράφηκε προς εμένα.

Ήταν λες και ο χρόνος είχε σταματήσει. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα. Είχα χαθεί τελείως στα μάτια του και δεν μπορούσα να κοιτάξω πουθενά αλλού. Μετά από λίγη ώρα άρχισα να κοιτάω προς μια άλλη κατεύθυνση γιατί είχα αρχίσει να αισθάνομαι άβολα.

Περπατήσαμε για λίγη ώρα ακόμα ώσπου έφτασα στο σπίτι μου. Ανταλλάξαμε αριθμούς με τον Κάι και αποχαιρετήσαμε ο ένας τον άλλον.

Μπαίνω στο σπίτι, αγκαλιάζω τον πατέρα μου και κάθομαι μαζί με τον Όστιν στο τραπέζι για να φάμε το βραδινό μας.

Αφού φάγαμε, καληνυχτήσαμε ο ένας τον άλλον και πήγαμε να κοιμηθούμε.

Όταν ξάπλωσα σκεφτόμουν τρόπους για να πείσω τον παππού να με εκπαιδεύσει μέχρι που αποκοιμήθηκα.

Εγώ & Εσύ Εναντίον Όλων Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα