"ဒီမှာနေတာလိုက်တာပဲ ပ်ိုကောင်းလိမ့်မယ်....."
မင်းကြီး နန်းပြင်ထွက်လို့ ဘယ်ဖြစ်မှာလဲ.....ဘယ်လုံခြုံပါ့မလဲ......မင်းကြီးကို ရင်းဂေါင်စံအိမ်ဆီဘယ်နည်းနဲ့မှ ပို့လိုက်လို့မဖြစ်ပေ......
ရှဲ့ဟယ်ကတော့ ယန်ရှန်းပြောသမျှကို လျစ်လျူထားပြီး .......
" အိမ်ပြန်မှဖြစ်မယ်....အိမ်မပြန်ရင် မေမေစိတ်ပူနေလိမ့်မယ်....."
ချန်ချုံက ညီငယ်သေဆုံးခဲ့ရတဲ့အပြင် အမေဖြစ်သူကပါ သားစိတ်နဲ့ ဆုံးပါးသွားခဲ့ရတဲ့အတွက် ရှဲ့ဟယ်ကို အရိုးစွဲသည်အထိ မုန်းတီးနေတယ်.....
ချူရှင်းမှာ ရွေးချယ်စရာမရှိပေမယ့် ယန်ရှန်းတားနေတာကလည်း မှန်နေပြန်တယ်.....
" မင်းဒီကိုရောက်နေမှန်း ဒေါ်လေးသိပါတယ်...ရက်ပိုင်းလောက်တော့ ဒီမှာနေလိုက်ဉီး...ပြီးမှ အိမ်ပြန်ပို့ပေးမယ်နော်......"
မင်းကြီး ရက်ပိုင်းလောက်အတွင်းမှာ သူ့ကိုယ်သူ ချန်ယန်မဟုတ်မှန်း နားလည်လာမှာပါ......
"ဒါ...ဒါဆို ကျွန်တော်ဘာလို့ ဒီရောက်နေတာလဲဟင်.....ကျွန်တော် မမှတ်မိတော့ဘူး.... "
" မင်းက မင်းကြီးကိုယ်တိုင် အထူးဖိတ်ကြားထားတဲ့ အထူးဧည့်သည်တော်အဖြစ် ဒီကိုရောက်နေတာ....."
" အော်....အဲ့လိုလား....ဒါဆို ဘာလို့ မင်းကြီး
နဲ့မတွေ့ရသေးတာလဲဟင်....."
" မင်းကြီးက နေမကောင်းလို့ အနားယူနေရတယ်.....သက်သာလာမှပဲ တွေ့ခွင့်ရမှာပေါ့....."
ထိုအခါမှသာ ရှဲ့ဟယ်က နားလည်သွားဟန်နဲ့.....
"ကောင်းပါပြီ....ချူတကော...ကျွန်တော် ဒီမှာ တစ်ယောက်တည်းမနေရဲဘူး...ချူတကော ကျွန်တော်နဲ့အတူ နေပေးပါလား"
"အင်းပါ...."
ရှဲ့ဟယ်ရဲ့ အပြုံးတွေ သိပ်ကိုတောက်ပနေခဲ့ပါတယ်.....
[ 444: Hostတာ့တာ့ ကျွန်တော်တော့ နားမလည်နိုင်တော့ဘူး.... ချန်ယန်အဖြစ် သရုပ်ဆောင်ဖို့ လိုလို့လား....]
[ရှဲ့ဟယ်:ဘေဘီ...မင်း အမှန်တရားကို သိချင်လား...ဆင်ခြေပေးတာနားထောင်ချင်လား တစ်ခုရွေးလိုက်....]
YOU ARE READING
ငါးဆားနူအထက်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကိုဖြားယောင်းခြင်းနည်းဗျူဟာ
General Fictionဝင်ဖတ်ကြည့်ပါ။အားမနာတမ်းဝေဖန်ပေးပါ။
CH 68
Start from the beginning
