Sabahın erken saatlerinde odanın penceresine yansıyan güneşin ışığıyla gözlerimi zar zor açabildim.
Yatakta biraz kıvrandıktan sonra dünkü yaşanılanlar aklıma gelince bir an yatakatan firladım, etrafıma bakındıktan sonra hemen üstüme her zaman ki gibi yöresel kıyafetlerimden olan ; zümrüt yeşili tonunda üst tarafları taşlardan yapılmış , kolları neredeyse yere sürünen ve kol dirseğinde biten kıyafetimi üstüme giydikten sonra aynanın karşısına geçip saçlarımı taramaya başladım. O esnada annemden aldığım güzel sesimden bir türkü mırıldandım.
Bahar geldi gül açtı
Bülbül yerinden uçtu
Şu benim deli gönlüm
Başıma bir dert açtı
Yüreğim oldu pare
Aşka bulunmaz çare
Ah yalnız yaşayamam
Gideceğim o yare
Kapımın açılmasıyla dikkatim dağılsa da hemen kimin geldiğine baktım.
" Vejîn, Ağam gelmeden aşağıya kahvaltıya inmeni buyurdu Hanımağam" dedi evde çalışan yardımcı.
Kafamı"Tamam" anlamında salladım.
Hemen takılarımı da taktıktan sonra aşağıya salona geçtim, babam hariç herkes oradaydı. Bir süre bekledikten sonra babam geldiğinde hep beraber sofraya geçtik. Herkes sessizliğini korusa da bu sessizliği bozan babam olmuştu.
" Haftaya Asaf'ımın düğününü yapalım diyorum geç olmadan".
"Münasiptir " dedi annem.
Asaf abimin yüzündeki mutluluk ve heyecanı her yerden belli oluyordu.
Babam , Asaf ,Ali , Devran, Mustafa abimle dışarı çıktılar. Fırat abim ise kendini iyi hissetmediği için onlarla gitmedi.
Annem bir hayli telaşlıydı düğün için.
Ee kolay değildi koskoca Ağa oğlu evleniyordu herşeyin kusursuz olması gerekiyordu. Acaba bende evlenince böyle davranacaklar mıydı ?
İkindiye geliyordu babamlar daha gelmemişlerdi . Bir hayli sıkılmıştım , gözüm masanın üzerinde duran resim albümüne takıldı. Elime alıp yatağın üstüne oturdum ve sayfaları çevirip çocukluğuma geri döndüm. Oysa çocukken ne kadar da masumduk ne kadar temiz...
Reşe'nin olduğu fotoğraflarda takılı kaldım, ne kadar da çok seviyordum onu, beraber Büyümüştük ama şimdi yok o çok sevdiğim atım şimdi yoktu kim bilir belki de öldü. O gün babam bana tek ceza vermemişti ikimize vermişti. Gözyaşım fotoğrafın üstüne damlayıverdiğinde anladım benden bişeylerin kesildiğini...
Yarın benim doğum günümdü . 19 yaşıma girecektim asla çocukluğumu yaşayamadığım bu yaşlarımın tek katilisin baba...
Sevgi görmeden büyüyen çocukların hep bir tarafı eksiktir bu yüzden farklı insanlardan gördüğü sevgilerin doğruluğunu tespit edemezler.
Bölüm sonunu nasıl buldunuz?
YOU ARE READING
DOĞU'DA KADIN OLMAK
General FictionEskilerde Doğu da kadın olmak demek , hiç olmak demekti . Eski töreler ,kadınları önemsemezlerdi ,eski törelere göre kadın sadece bir köleden ibaretti . Ben Ağa kızı Vejin Saygın, aslında bu güne kadar hiç saygı görmedim, töreler ne derse o olu...
