"ပါးတော့ထပ်မရိုက်ပါနဲ့ကွာ။ငါကမင်းကိုအသည်းယားလို့နမ်းတာကို..."
"မပြောနဲ့!!"
"ပြောမှာပဲ!"
"မင်း!"
"အင်း...ဘာဖြစ်လဲ။"
သူ့ကိုမထီတထီအပြောတွေနဲ့ ပြောပြီးအပေါ်ကအခုထိမဖယ်ပေးသော ကိုယ်လုံးထွားထွားကြီးရယ်ပါ။အသက်ကသာသူ့ထက်ငယ်တာ ဒီအယုတ်တမာလေးရဲ့ကိုယ်လုံးက သူ့နှစ်ဆလောက်ထွားနေသည်။
အပြင်က အမေလာနှိုးတဲ့အသံကြားမှ ဒင်းကအပေါ်ကဖယ်ပေးသည်။
"ကဲ...ယောက်ျားရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတာနဲ့ရေချိုးပြီးကျောင်းလိုက်ဖို့ပြင်ဆင်ရမယ်နော်။ကျောင်းအများကြီးပျက်တာ ဒီကယောက်ျားကမကြိုက်ဘူး။နားလည်ပြီလား..."
"လဲသေလိုက်!"
"မသေပါရစေနဲ့ဦး မင်းနဲ့လုပ်...."
"ဖယ်တော့!!"
သူ့နဖူးကိုတစ်ချက်နမ်းပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်။သူလည်းဒီနေ့တော့ ကျောင်းသွားရမည်ဖြစ်သည်။ကျောင်းပျက်တာများနေပြီမလား။
~~~~~
ဂျောင်ဂုနဲ့နှစ်ယောက်သားကျောင်းသွားရသည်။ဒယ်ဒီကရုံးသွားရင်း သူတို့ကိုတစ်ခါတည်းဝင်ပို့ပေးတာကြောင့် ထယ်ယောင်းမှာမငြင်းသာပဲ အတူတူလိုက်ခဲ့ရသည်။ဒီအပတ်ပိတ်ရက်ကျရင်သူတို့စေ့စပ်ရမှာမလား။ကျောင်းပြီးဖို့ကလည်း သိပ်မလိုတာမို့ 1st year ပြီးတာနဲ့သေချာပေါက်လက်ထပ်ရဦးမည်။
"ဘာသံညာသံငါမကြားချင်ဘူးနော် ယောင်း~"
ဘေးနားကနေ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ပြောနေသောသူကြောင့် ထယ်ယောင်းကားတစ်ဖက်ခြမ်းကိုသာ ကပ်နေလိုက်သည်။ပြန်ပြောနေရင် ထိုအယုတ်တမာလေးက ဒယ်ဒီ့ရှေ့လည်းရှောင်မှာမဟုတ်ဘဲ သူထင်ရာကိုသူလုပ်မှာလေ။
ဟူး...ရှေ့လျှောက် နှစ်ယောက်ဘယ်လိုနှစ်ပါးသွားရမလဲတောင်မသိတော့ပါဘူး။
ကျောင်းထဲဝင်လာတော့ ဘေးနာကနေတစ်ဖဝါးမခွာလိုက်လာသည်။ထယ်ယောင်း သူလည်းစိတ်ရှုပ်တာမို့ ဘာမှမပြောဘဲကိုယ့်အတန်းကိုသာသွားရန်ထွက်လာခဲ့သည်။အတန်းရှေ့ရောက်တော့ လက်ကိုဆတ်ခနဲဆွဲလှည့်လိုက်သည်။
chapter-11
Start from the beginning
![Be You, For Me [completed]](https://img.wattpad.com/cover/327700012-64-k229877.jpg)