Boyfriend kong BAKLA

Chapter 1

Pia's POV

"HOY!! Bangon na. Malalate ka na. Quarter to 7 na oh. Tapos liligo ka pa. Mag-aral kang mabuti. Alam mo naman na mahirap ang buhay sa panahon ngayon..."

Hay nako, ayan na naman ang mala-armalite na sermon ni Mama. Pero mabait naman yan si Mama. Madaldal lang. -_-

Parang kaibigan ko lang ituring si Mama. Ang bagets niyan. Naglalaro nga yan ng DOTA, LoL, Starcraft, at ewan ko kung ano pa. Puro nga boy games. Boyish kasi si Mama. Nakapagtapos kasi si Mama ng I.T. Nagbaba na ako at kumain.

Aye, Nga pala. I'm Pia Ysobelle Weffton. Taray ng apelyido no? hahaha. My father? Iniwan na kami since I was born. Oh well, Anyway. Nag-aaral ako sa Wolverhampton University. I'm not rich nor poor. Yung tipong katamtaman lang. Scholar ako dun no, tsaka solo kiddo lang naman ako ni Mama kay carry niya akong paaralin sa private school. I'm a N.E.R.D, Grade concious kasi ako. Gaya nga ng sinabi ni Mama. 'Mahirap na ang buhay ngayon' kaya kailangan magsipag sa pag-aral. After several minutes, naligo na ako, nagtooth brush, nagbihis at umalis na. I'm now 2nd year college student. HRM ang kinuha kong course. Buti at di pa naman ako late. Strict pa naman dito.

>>>>

"Uy, bestfriend. Halika, punta tayo sa cafeteria." Yaya ni bestie. Yan si MC. Marie Catherine Cortes, my bestfriend. Hazel eyes with matching curly hair. Maputi kaya nakakainsecure siya minsan. Maputi naman ako pero talagang talbog niya ako sa kaputian. In short di hamak na mas maganda siya kaysa sa akin. Mabait si MC, escandaloso nga lang minsan. Malakas ang fighting spirit nito eh. Noong elementary nga, bago kami naging mag-besfriend, nagkaaway kami eh.

Pumunta na kami sa cafeteria. "Uy alam mo na ba yung rumor??" tanong ni MC.

"Huh? Alin? Yung pumayat na daw si Ate CL?" sagot ko.

"Hindi yun..." Naputol na sinabi ni MC. Bigla kasing may humila sa akin. Sino ba to?

Aray ko! Kung makahila naman to? Close tayo koya?

Di ko masyadong makita ang mukha niya kasi nakatalikod sa akin at ang bilis lumakad. May flight na hinahabol? Tsaka ba't niya ako hinila.

"Aray ano ba! Sino ka ba? Ba't mo ako hinila. Bitawan mo nga ako."

pagpupumiglas ko. Lahat ng madadaanan naming tao tinititigan kami.

Pero feeling ko gwapo naman to. Dark brown ang buhok niya, maputi, may relo, mukhang mayaman to ah. Mukhang mamahalin rin relo niya, Unisilver. Taray ah. Malaki ang mga kamay at braso, halatang nag-gygym.

"Huwag ka ng lumaban pa. Di mo ako kaya. Bilisan mo paglakad." he whispered at mas lalo pa niyang hinigpitan ang pagkakahawak ko. But he didn't dare to gaze at me.

Pero saan ba ako dadalhin nito?

Naku, rapist ba to? Killer? Psychopath?

Oh, God please help me.

Teka papunta tong abandoned CR ha?

Hala?!?! Hahalayin nga ako. Balita daw may nagsuicide daw dito sa abandoned CR. Pero mas natatakot ako kung anong gawin sa akin ng lalaking to.

We lunged to the "ABANDONED CR" and he slammed the door.

O MY DEEEEE!!!

A/N: Ayan na po. hhahahha. Don't forget to vote. Like my page too. haha. ;)