Dünya belki de kötü bir yerdi. Masallardaki gibi iyilerin kazandığı kötülerin kaybettiği gerçeği büyük bir yalandı.
Dünyayı hep güvenilmez, soğuk, tekdüze bir yer zannederdim. Ta ki dünyam sen olana kadar.
🦋
4 ay önce
Ofisin balkona doğru açılan mutfağına gittim ve dört tane kahve kupası hazırladım. Kahveler makinede hazırlanıyorken balkondan biri kadın diğeri erkek iki kişinin şiddetli bağrışma sesleri duyulmaya başladı.
Ben de fazla meraklıyımdır ki hava almak istermiş gibi yaparak konuşmalar daha net duyulsun diye balkonun kapısını hafifçe araladım ve kahveleri beklerken bir yandan gizlice konuşmaları dinlemeye başladım.
"Sizin dediklerinizi bir daha yapmayacağım beni rahat bırakın!"
"Senin için en kârlı olabilecek şey bu neden yapmamakta direniyorsun!"
"Çünkü bir kerecik de olsun düzgün bir şey yapmak istiyorum. Artık yalanların ardına saklanıp insanları kandırmaktan yoruldum! Ben daha kim olduğumu bile bilmiyorum tek bildiğim ve tek yapabildiğim şey yalan söylemek."
"Can çıkmayınca huy çıkmaz Sezen senin doğan bu."
"Bana sakın dokunma!"
Kadının yardıma ihtiyacı var gibiydi. Olayı ve kişileri net görebilmek için balkona tam biraz daha yaklaştığımda yüzünü göremediğim adam kadını şiddetle 20 katlı binanın balkonudan aşağı ittiğinde her şey için çok geç kalmıştım.
Olanlar karşısında nutkum tutulmuş bir şekilde olduğum yerde bir süre dona kaldım. Tam o sırada yüzünü maskeyle gizlemiş, dehşet saçan adam orada bulunduğumu anlamıştı.
Şimdi kaçmanın tam sırasıydı. Yardım için bağırsam da bu gün ofiste sadece ben ve Melis'in on kişilik çalışma grubu vardı ayrıca benden çok daha cüsseli olan adam burada dursam beni hemen yakalardı.
Yakalanmamak, canımı kurtarabilmek için var gücümle koşmaya hazırlanmıştım ki tüyler ürpertici bir ses hırçınca kolumdan tuttu.
"Gördüklerini bir kişiye bile anlatırsan sana hayal edebileceğinden daha kötüsünü yaparım."
Sertçe ellerinden omuzumdan çektiğindeyse kızaran kolumla beraber kanım dondu.
🦋
Arkadaşım Serra'nın parti için yolladığı adresteki villayı bulmaya çalışırken giydiğim yüksek topuklu, kelebekli ayakkabım her ne kadar şık ve tatlı olsa da yürümemi oldukça zorlaştırıyordu.
Sonunda uzun bir arayış sonucu ızdırabım adreste gözüken villayı bulduğumda son bulmuştu. İçeri girince şıklığı bırakıp tuvalette çantamda taşıdığım spor ayakkabıları giyecektim.
Gönderilen kapı kodunu girerek villaya giriş yaptığımda içerden gelen yüksek müzik sesine ve ışıklara rağmen içeride kimse yoktu.
YOU ARE READING
EROR-143 || Yarı texting
Mystery / ThrillerV01D: 5 yıl önce beraber yıldızları seyrken hayat tıpkı kelebekler gibi işte bu yüzden hayatı simgeleyen kelebekleri çok seviyorum. Kısa ömürlü olsalar da kesinlikle görmeye değer ve çok güzeller demiştin ama haksız olduğun bir nokta var. V01D: Güz...
