Maça Gidelim mi?/texting

0.9

Helüüü

Bölüme geçiyorum

Konuşma falan yapmayacağım
________

"Şimdi bu ay çöreğini buraya kim koymuş?"

Arda'nın sorusuyla bir kez daha ofladım. "Arda bilmiyorum dedim ya. Kim koymuşsa koymuş işte. Yiyeceğim bitecek gidecek işte."dedim.

"Hayır kimin koyduğunu öğrenmeden yiyemezsin."

Ayça Arda'nın yanına gitti. Saçlarını karıştırdı. "Oy çen büyüdün de ablanı mı kıskanıyorsun çen? Oy ben yerim çeni."dedi. Arda'nın kaşları daha çok çatıldı. "Abi yıllardır sizinleyim ama hiçbirinizi hala çözemedim ya. Siz neyin kafasını yaşıyorsunuz?"dedi.

"Sus lan sarı bebe. Asla anlayamazsın bizim ne yaşadığımızı."

Arda Tuna'ya göz devirdi ve çektiği sandalyeye oturdu. Öğle arasında kantine gelince her zaman oturduğumuz masanın üzerinde bir ay çöreği görmüştük. Başta başkası oturdu sanıp kalkacaktık. Ama sonra Arda üzerinde Lilya'ya yazdığını görmüştü. Ve beni soru yağmuruna tutmuştu. Çoğu zaman kavga da etsek beni paylaşmayı sevmiyordu. Bu yüzden de sinirlenmişti. Ama siniri büyük bir sınır değildi.

Arda'yla beraber biz de masaya oturunca telefonumu çıkardım. Kimin bıraktığını elbette ki anlamıştım.

Lilya: Teşekkür ederim:)

Aslan'cık': Rica ederim güzelim

Aslan'cık': Arda niye o kadar sinirlendi?

Lilya: Beni paylaşmayı sevmiyor

Aslan'cık': İşim çok zor ya

Aslan'cık': Uğraşmam gereken üç tane erkek var

Aslan'cık': Baban,abin ve kardeşin

Aslan'cık': Üç tane bela var başımda

Lilya: HDKALDKSOOSODOSOOS

Lilya: Harbi sen hala nasıl kaçmadın ya?

Aslan'cık': Kaçarsam sana olan sevgim gerçek olmaz

Aslan'cık': Kaçmıyorum çünkü seni her zorluğun üstesinden gelebilecek kadar seviyorum

Aslan'cık': Atomu parçala deseler parçalarım senin için

Aslan'cık': Bilmem anlatabildim mi?

Lilya: Anladım

Lilya: Hadi sen de bekleme yemeğini ye

Lilya: Aç kalma

Aslan'cık': Yemeğimi öğle arasında yiyeceğimi nereden çıkardın ki?

Lilya: Genelde herkes öyle yapar

Aslan'cık': Ben değil

Aslan'cık': Ama yine de konuşma bitiyor çünkü sen yemek yiyeceksin

Aslan'cık': Afiyet olsun güzelim

Lilya: Sağol:)

Telefonu kapatıp masaya koyduğumda Emre ve Uzay gelmişti. Masaya oturduklarında Arda ikisine de tip tip bakmayı seçmişti. Yanımda oturan Emre kulağıma yaklaşıp "Bacım bunun neyi var ya?"dedi.

"Yok onun bir şeyi. Sizi etrafımızda ilk defa gördüğü için kıskanıyor. O kadar."

Emre "anladım" dercesine kafasını sallayıp geri çekildi. Tam o sırada da elinde tepsiyle Tuna geldi. Tepsiyi ortaya koyduğunda herkes bir tane tost ve çay aldı. Ben de ayriyeten ay çöreğimi aldım.