Di ko na napigilan ang luha ko at kusa na itong tumulo....
Napatingin ako kay Vale pero gaya kanina ay walang pinagbago sa reaksyon niya......
"Who's that"lumuluhang tanong ko at tinuro ang painting sa gilid.....
"She's your mother apo"malungkot na sagot ng matanda....
At habang nakatingin siya sa painting ay napangiti siya pero kita sa mata niya ang labis na lungkot....
"You see apo....That's your mother"
Napatitig ako sa painting
Mahirap paniwalaan pero....
Ako yan eh.....
"Lahat kami apo ay sumuko na sa pag hahanap sayo but your mother.......siya lang ang nanatiling naniwala na buhay ka pa.....
Walang araw na hindi ka niya hinanap,hindi na siya kumakain o nag papahinga para lang hanapin ka....
But one day umalis siya para hanapin ka dahil hindi siya sumuko makita ka lang......
Pero hindi na siya nakabalik pa....."kita ko ang butil ng luha na nahulog galing sa mga mata ng matanda.......
Maski ako ay wala ng tigil ang pag patak ng luha ko......
I can't take it anymore..........
Nakaramdam nalang ako ng pag ka hilo at unti unting bumagsak......
At ang huling nakita ko ay ang nag nag aalalang mga mata ng taong mahal ko bago nag dilim ang paligid ko..........
Nagising ako at unti unting iminulat ang aking mata
Nilibot ko ang paningin at hindi pamilyar ang lahat.....
Nasa isang malaking kwarto ako na kulay silver ang lahat?
Wow....
Pero napako ang paningin ko sa ding-ding...
At doon nakita ko ang napaka-raming
painting at picture....
And i know it's me....
Batang bata pa ko dito.....
At ngayon lang nag sink in lahat ng nangyare......
Nag madali akong lumabas....
Sana nandito pa siya.....
Tumakbo ako pababa ng hagdan at nag mamadaling bumalik sa sala kung saan huli ko siyang nakita....
Naabutan ko doon ang matanda kanina na may kausap na lalaking naka gray.....
"Where is he"hingal na tanong ko at doon sila napatingin sakin...
"Apo are you okay now?"nag aalalang tanong niya..
"Answer me! where is he!"medyo napalakas ang tuno ko kaya nagulat sila...
"Who apo?"naguguluhang tanong ng matanda...
"Si Vale! where is he!"
"Mr. Winderson? Umalis na siya apo"
"What!!bat di niya ko hinintay!"gulat na tanong ko...
"Apo hinatid ka lang niya dito.....this is your home now"aniya at humakbang para lumapit sakin...
"No!"naluluhang sagot ko.....
"Apo kami ang tunay na pamilya mo,ang tagal ka naming hinanap.
At nag papasalamat ako kay Mr. Winderson dahil binalik ka niya samin..."
"Binalik?!ganun nalang yun?"mahinang sabi ko at sadyang di pinarinig sa matanda....
Naguguluhan parin ako sa lahat ng nangyayari....
Ang bilis ng lahat.....
At ang taong inaasahan kong mag papa intindi sakin ng lahat ng to ay wala pa......
"I need to see him"
"Pero apo--"
"If you wan't me to stay with you,payagan nyo kong makita at makausap siya, may gusto lang po akong linawin"napahinga ito ng malalim at lumapit sakin at bigla nalang niya kong niyakap....
"I missed you so much apo....."
Humiwalay siya sakin at ngumiti....
"I know there's something with you and that man,Pag balik mo ipapaliwanag ko sayo lahat apo"
Kahit naguluhan ako sa sinabi niya ay gumaan kahit papano ang loob ko s narinig....
"Sasamahan ka ng mga tauhan natin, for your safety,ayaw ko ng maulit ang nangyari noon okay"nakangiting aniya...
Naniniwala naman ako sa sinasabi niya na ako nga ang apo niya dahil narin sa mga nakita ko sa kwarto kanina.....
Pero kailangan kong makausap ang taong makakapag paliwanag ng lahat sakin.....
Sa bilis ng lahat ng pangyayare hindi ko alam ang gagawin...
Kahapon lang sobrang exited ko na ipaalam sa kanya ang tungkol sa baby namin....
Kailangan ko siyang makausap...
"Promise babalik po ako"paniniguro
ko.....
Chapter 27
Začít od začátku
