My Possessive Bodyguard:RAIN_LOPEZ (Complete)

RL:12

12: Jealous

Pagdating sa bahay ay nagpapadyak akong pumunta sa kwarto. Ibinato ko ang dalang purse ko sa sofa at pabagsak na hiniga ang sarili sa kama. Nakakainis siya, sabi niya madadaliin niya ang business meeting para makauwi kaagad! Fvck, I miss him!

Padabog akong bumangon para maligo. Wala naman na akong magagawa kong hindi ang hintayin siya. Ayuko namang tawagan siya para sabihin na namimiss ko siya. That will never happen, and why the fvck I miss him? Tsk.

Pagkatapos kong maligo ay nagsuot lang ako ng pantulog at humiga na sa kama, wala akong ganang kumain. Speaking of pagkain, ayan kumakatok na sila .

"Rain, kain na." Umirap ako ng marinig ang boses ni JD.

"Ayuko." Sabi ko at nagtalukbong ng kumot. Bahala siya diyan.

"I already said sorry. Come on, let's eat." Masuyong Saad nito sa labas.

Napangisi nalang ako dahil mukhang hindi siya titigil hanggat hindi ko siya napapatawad. Ayaw niya talaga ang ideyang matutulog ang kapatid niya na may tampo sa kaniya.

"I'm not mad anymore. It's just, I'm not hungry" Sabi ko sa kaniya. Totoo naman hindi na ako galit, pero ayuko munang makita ang pagmumukha niya.

Satingin ko ay wala na siya sa labas dahil hindi na siya umiimik. Fvck, I'm hungry. Napapitlag ako ng makarinig ulit ng katok. Akala ko ay umalis na siya kanina, pero mukhang mali ako.

Inis akong tumayo sa higaan ko at binuksan ang pinto "Sabing ayukong kumai-" Hindi ko natuloy ang sasabihin ng si Rov ang bumungad sa akin. Damn.

Kunot ang noo nitong nakatingin sa akin. "Why you don't want to eat?" He asked in a stern voice.

"Kailang ka pa nakauwi?" Tanong ko, imbes na sagutin ang tanong niya.

Tinignan niya lang ako at walang pasabing niyakap ako . Parang sasabog ang puso ko sa sobrang lakas ng tibok nito. Hindi ko akalain na ganito kalakas ang epekto niya sa akin.

"Damn. It's just a fvcking three days but I miss you so much!" He said and hugged me tighter.

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para pigilan ang pagngiti. Bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin at tinignan ako. I missed you too.

"You look sleepy" Puna ko ng makita ang mapupungay niyang mata. Halatang inaantok siya.

Bumuntong hininga siya at tumango "I went straight here after returning from a business trip." He said and hugged me again.

I broke away from the hug and let him sit on my bed and went back to the door to close it. Mahirap na at baka makita kami na naglalandian.

"Take a rest. I'll just eat" I told him. Lalabas na sana ako ng kwarto pero agad din akong tumigil para tignan siya. "Kumain ka na ba?" I asked.

Umiling siya "Not yet, but it's fine. I want to sleep." He said in hoarse voice.

Bumuntong hininga ako at lumapit sa kaniya. Nag tatampo ako pero hindi ko naman siya pwedeng gutomin.

"Come on, let's eat." Sabi ko at hinila siya patayo pero hindi siya nagpatinag.

"I'm fine." He just said.

"Pag hindi ka tumayo diyan, palayasin kita dito." Sabi ko at tinignan siya ng masama.

Wala na siyang nagawa kundi sumama sa akin. Pagdating namin sa dining area ay kumakain palang sila Dad. Napatikhim ako para kunin ang attention nila.

"Andiyan na pala kayo. Halina at kumain kayo" Sabi ni Mommy at tumayo para kuhanan kami ng plato at utensils.

"Thanks Mom." Sabi ko at nagsimula ng magsandok ng pagkain.