မူကြိုကျောင်းက ဗီလိန် [ မြန်မာဘာသာပြန် ] { Completed }

《 Chapter 40 》

ဒီလူက သွားဆွလို့ကောင်းတဲ့သူမဟုတ်ဘူးဆိုတာကို သူသိနေခဲ့တယ်။

ယွေ့ယွေ့တယောက် နောက်ကြည့်မှန်ကနေတဆင့် ချူယီ သူ့ကိုလှမ်းကြည့်နေတာကို သတိထားမိလိုက်တာကြောင့် သူ့အကြည့်တွေကို မသိမသာလေး လွှဲလိုက်တယ်။

ဒီလူကို သူလည်း သိပ်သဘောမကျဘူး။ ယွေ့ယွေ့ခမျာ ချူယီ့ဆီကလာတဲ့ ခြိမ်းခြောက်မှု အငွေ့အသက်တွေကို ခံစားနေရတယ်။ ဒီပင်ကိုအသိစိတ်က တိရစ္ဆာန်တကောင်ရဲ့ပင်ကိုအသိစိတ်လိုပါပဲ။

ယွေ့ယွေ့က သူ့စိတ်ခံစားချက်တွေကို ကောင်းကောင်းဖုံးကွယ်ထားနိုင်ခဲ့တယ်လို့ ခံစားနေရပေမဲ့ ချူယီကတော့ ဒီလိုကိုးယိုးကားယားနိုင်တဲ့ ဖုံးဖိမှုနည်းစနစ်မျိုးကို တချက်ကြည့်လိုက်ရုံနဲ့တင် သူမြင်နိုင်တယ်။ သို့ပေသည့် သူကတော့ တကယ်ကြီး ဂရုကိုမစိုက်လေဘူး။ သူ့ကိုမုန်းနေကြတဲ့ လူတွေမှအများကြီးပဲ၊ ချူစစ်ယွမ်တောင် သူ့ကို မုန်းနေတာလေ။

ဒီအရာနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ချူယီက ဂရုကိုစိုက်မနေခဲ့ချေ။

သူဂရုစိုက်တဲ့ တခုတည်းသောအရာက ရှန်မုအန်း သူ့ကို မုန်းမသွားဖို့ဘဲ။ သေချာတာပေါ့၊ ရှန်မုအန်း သူ့ကိုမုန်းသွားရမဲ့အဖြစ်မျိုး သူအဖြစ်ခံမှာမဟုတ်ပါဘူး။

မကြာခင်မှာပဲ သူတို့တွေက ချူယီကြိုတင်စာရင်းပေးထားတဲ့ သီးသန့်စားသောက်ဆိုင်ဆီကို ရောက်ရှိလာခဲ့ကြတယ်။ သူ့ကားကို ပါကင်ထိုးပြီး ချူစစ်ယွမ်ကိုချီဖို့လုပ်လိုက်ပေမဲ့ အငြင်းခံလိုက်ရတယ်။

ရှန်မုအန်း ယွေ့ယွေ့ကို အောက်ချပေးပြီး ပြောလိုက်တယ်၊ "စစ်ယွမ်?"

ရှန်မုအန်းအသံကိုကြားတော့ ချူစစ်ယွမ်က အနည်းငယ် တုံ့ဆိုင်းသွားခဲ့သော်ငြားလည်း နာခံစွာနဲ့ သူ့ကိုအောက်ချပေးဖို့ ချူယီ့ကို တောင်းဆိုလိုက်တယ်။

ဤနေရာက ရိုးရှင်းတဲ့ အိမ်ငယ်လေးတခုသာဖြစ်တယ်၊ ခြံဝန်းက သစ်ပင်ပန်းမန်တွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေပြီး လေထုထဲမှာ ပန်းတွေရဲ့မွှေးပျံ့တဲ့ရနံ့တွေ ထုံလွှမ်းလို့နေတယ်။

ယွေ့ယွေ့က ရှန်မုအန်းလက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့အနားပိုတိုးလာခဲ့တယ်။ နေရာအနှံ့ကို သူစိတ်ဝင်တစား လိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ အရင်က ဒီလိုနေရာမျိုးကို သူတခါမှမရောက်ဖူးတာကြောင့် ကြည့်ရတာ အလွန်ကွဲပြားခြားနားနေတယ်။