"ဒါနဲ့လေ သူဌေးမင်းလည်း မြင်းပြိုင်ပွဲတွေကို သဘောကျတယ်ထင်တယ်နော်။ ကျွန်တော်ပြိုင်တုန်းကလည်း သူလာကြည့်သေးတယ်"
ထိုသို့ပြောနေစဥ် Antonပါးနှစ်ဖက် ရဲတွတ်သွားသည်အား Taehyungသတိမထားဖြစ်။ ညမှောင်နေတာလည်း ပါမည်။ အရေးမစိုက်နိုင်တာလည်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်လိမ့်မည်။
"အင်း။ ပြီးတော့ သူက မြို့မျက်နှာဖုံးလေ"
"မော်စကိုမှာလည်း မြို့မျက်နှာဖုံးတွေရှိပါတယ်။ ပြိုင်ပွဲအတွက် ငွေထုတ်ပေးတာတွေဘာတွေရှိပေမဲ့ ကိုယ်တိုင်ပွဲလာကြည့်တာတော့ ရှားတယ်"
"ဪ.."
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဝါသနာတူတစ်ယောက်ရှိနေတာ သိပ်ပျော်ဖို့ကောင်းတာပဲ"
Taehyungက Antonကို မျက်မှောင်ကြုတ်၍ ကြည့်သည်။ Antonအနေနဲ့ Jeon JungKookကို အခုလောက်ထိ အကောင်းမြင်ရန်မလိုအပ်ဟု ယူဆသည်။ ဖြစ်မှဖြစ် မမြင်မကြည်တာကမှ ဖြစ်သင့်သေးသည်။ သူနဲ့ Jeon JungKook နောက်ကြောင်းမှာ မင်္ဂလာပွဲပျက်ဖူးသည့်အဆင့်အထိ ရှိခဲ့ဖူးသည်။ ဒါကို Antonက သိသိရက်နဲ့ အခုလိုစကားထွက်နိုင်သေးတာလား။ သူ့မှာ ယုံရမှာတောင် ခပ်ခက်ခက်။
Antonကို နှမြောနေမိတာလား၊ ဘာကို နှမြောနေမိတာလဲ သူကိုယ်တိုင်တောင် မသိတော့ပါ။
"သူဌေးမင်းကြည့်ရတာ အရမ်းတည်ငြိမ်တာပဲနော်။ မလိုအပ်ဘဲစကားလည်း မပြောဘူး"
"မင်းကိုယ့်ကို သူ့ရဲ့ချီမွမ်းခန်းဖွင့်နေတော့မှာလား။ အဲ့တာထက် အိမ်မြန်မြန်ပြန်ရောက်အောင် လမ်းသာမြန်မြန်လျှောက်စမ်းပါ"
"ဒါကအရှိကိုအရှိအတိုင်းပြောနေတာပဲလေ။ ဘာလို့ မခံမရပ်နိုင်တုံ့ပြန်နေရတာလဲ"
"မင်းသူ့အကြောင်းဘယ်လောက်သိလို့လဲ။ နောက်ခါ မင်းဆီကနေ သူ့အကြောင်းပြောတာ မကြားချင်ဘူး"
Taehyungက ဒေါနဲ့မောနဲ့ ရှေ့ကနေလမ်းသွက်သွက်လျှောက်သွားလျှင် Antonတစ်ယောက်တည်း အနောက်မှာ ကျန်ခဲ့သည်။
မကြာခင်လက်ထပ်ရတော့မည့် ကိုယ့်ရဲ့ခင်ပွန်းလောင်းကို စိတ်ပူလိုက်ဖို့ ကောင်းပေမဲ့ နည်းနည်းလေးမှ စိတ်ပူတာမျိုး မခံစားမိပါ။
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
𝒀𝐞𝐬 𝒕𝐨 𝑯𝐞𝐚𝐯𝐞𝐧
FanfictionCold war? Funny how it cannot be as cold as your feeling to me. Knowing that you're by my side, you're hella abstract after all. Countless times of being an escapee, you never feel sick of it. There's no way I can feel relieved whether you are with...
Part 16
Ξεκινήστε από την αρχή