BERDEL

Alıntı 3~

Baktım sınır dolmuyor bende bir alıntı atıp kaçayım dedim.

KIRKLAR_00

Takip etmeyi unutmayın.

...

"İşte böyle biraz bakıştık. Kız arkasını döndü gidiyor. Baktım kızın arkasından daha sonra gönlüm el vermedi kapıya yetişmeden tutum kızın kolundan. Kız bana baktı daha sorna siyah renk gözlerini kısıp eli ile beni itirdi."

Feray gülerek Alp'a bakıyordu. Alp çapkın bir yapıya sahip olsada kızların isteyeceği bir tipide vardı.

"Ben ilk şaşırdım daha sonra kız kahve rengi saçlarını eli ile arkaya atıp etrafa bir göz gezdirdi." Alp yüzünü somurtup Feraya baktı.

"Eee. Ne oldu sonra?" Feray Merak ile sorduğu Alp'ın yüzünü buruşturmasana sebep oldu.

...

Alpaslan sıkı sıkıya sardığı koları ile beni bırakmıyordu.

"Alpaslan yalvarırım bırak beni?" Alpaslan beni duymuyor gibiydi.

Alpaslan açtığı kapıdan içeriye girip beni direk yatağa atı.

Ayaklarım ile onu ittirmeye çalışsamda işe yaramıyordu.

"Alpaslan. Yalvarırım..."

"Kes sesini Feray. Lan 1 yıl. Lan 1 yıl boyunca senin beni görüp seveceğim günü sabır ile beklerken. Sen beni görmedin bile lan."

Feray duyduğu sözler ile karşısındaki adama baktı. O onu abisi olarak görürken o onu nasıl görmüş?

"Alpaslan sen ama sen?" Feray daha ne diyeceğimi bilmezken Alpaslan tutuğu elerini biraz daha sıktı.

"Lan sana birtek o ağamı aşık sanıyorsun sen? Lan ben seni çarşıda koşarken gördüm. Lan öyle narin. Öyle kırılgandın ki. Sana ne diye bilirdim ben?"

Alpaslan kızaran gözlerini kırpmadan Ferayın gözlerine bakmaya devam ediyordu.

"Ya sen beni hiç fark etmedin. Ben sana yaklaştım sen beni görmedin bile. Ben senin iki üç adım uzağındayken sen yanımda olan Welata baktın hep. O sana bakarken sen ona baktın."

Feray yüzüne çarpan gerçekler ile sarsıldı.

"Ben sana baktım sen gidip ona bakıp onun sana daha çok bağlanmasını sağladın."

Alpaslan sinir ile  ferayin yüzüne yaklaştı.

"Yeter ama bu kadar. Onun oldun benimde olman gerek."

Feray çığlık atıp ayakları ile onu ittirmeye çalıştı ama nafile. "Alpaslan."

...

Feray kilitlediği kapıdan sonra elindeki telefona baktı.

İnsan cezasına muhtaçtır dedikleri doğruydu.

Feray ekranda yazan Welat Xirat yazısı ile hiç düşünmeden arayıp telefonu kulağına koydu.

Ona yardım edecek tek kişi oydu. Katili.

Bir kaç çalışan sonra arama red edildi. Feray kapana telefondan sonra telefona baktı tekrar aradı. O açana kadar arayacaktı.

Telefon ikinci calista hırıltı ile açıldı.

Feray  1 yıl sonra duyduğu ses ile durdu bir kaç saniye.

"Ne var?" Sert ve öfke dolu ses ile Welat'ın yüzü geldi gözünün önüne.

Dışarıdan gelen kapı sesi ile hemen konuştu.

"Ağam..." titreyen ve korkulu sesi ile konuşunca karşıda bir kaç saniye ses gelmedi.

"Feray?" Öfkenin sesine yansımış halde geldi.

"Ağam... Bana yar-yardım et ?"

Bu sözlerden sonra banyonun kapısı sert bir kaç kere çalındı. Feray karşından gelen sözleri dinlemeden korku ile telefonu kapatıp yantaraginda olan çöpün içine atı.

"Feray?" Alpaslan'ın sesiydi bu.

"Geliyorum."

...

Bölüm sınırı dolmuyor.

Dolsa eğer ağlayarak yazdığım bölümü okuya bilirsiniz.

Bari buna: 100 oy gelsinde 21. bölümü  yayınlayayım. 110 yorum.

Hadi yaparsınız  diye düşünüyorum?.

İyi uykular.

🌚🌙🌟