BERDEL

5.Bölüm

Satır arası bol, bol yorum yapın..

Sizi seviyorum .

O güzel ellerinizi yıldızlara basın .

"Buyur dede" dedim kısık ses ile. Dedem üzğün bir yüz ile amcama baktı.

Kafamı dedemin sol tarafından duran abime çevirdim. Başı yerdeydi. " Dede. Abi. Amca ne oluyor biriniz birşey söyleyin" diye konuştum.

Ama kimseden ses çıkmadı. Bu beni iyice korkuttu.  Bir anda kafamı avlunun sonunda bulunan mutfağın kapısına takıldı.

Abim Sinan ile yanındaki kıza kaydı bakışlarım.

Kız ağlıyor. Abimde onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

Daha fazla bu manzarayı görmemek için kafasını önüme çevirdim.

Avluda ölüm sessizliği vardı.

Feray bakışlarını avluda bulunan kişilerin üzerine baktı.

Tam ağzımı açtım ama konuşacaktıki.

Yaşlı ağalardan biri boğazını temizleyip konuşmaya başladı.

"BERDEL!" Dedi yaşlı ağa o sözü duyunca başımdan aşağıya kaynar sular döküldü.

Öylece kala kaldım. Yavaş, yavaş başımı dedeme çevirdim. Bana üzgün gözler ile bakıyordu.

"D..de..dede" dedim dolan gözlerim ile.
Bir anda ayaklarımın bağı çözüldü tam yere düşeceğim zaman biri beni belimden tutu.

Bakışlarımı belimi tutan kişiye çevirdim.
Bu oydu kapıdan giren bakışları ile bile ben tehlikeyim diyen adamdı.

"İyimisin?" Dedi tok sesi ile gözlerime
odaklanmıştı.

Yutkundum ve elerini adamın göğsüne koyup onu hafif itirdim. "B..bır..bırak beni"
Dedim titreyen sesim ile.

Adam başını 'tamam' anlamında salayıp beni kendi ile birlikte hafif diklestirdi ve belimi bıraktı.

Dedeme bakıp derin bir nefes alıp"Dede burada ne oluyor bana düzgünce anlatirmisin?" Dedim ağlamaya yakın bir ses ile.

Annem hemen lafa atılıp " Baba birşey yap benim kızım daha 17 yaşında o daha çok küçük!" diyip bana doğru gelip bana sıkıca sarıldı.

O an donup kaldım ve annemin söyledikleri kafanın içinde çınlıyordu.

'Benim kızım 17 yaşında daha çok küçük'
Diye dönüyordu.

Bir anda omuzuma dokunan el ile daldığım yerden uyandım.

Hemen sağ tarafımda duran vücuda baktım. Abim Sinan bana bakıyordu onu götürünce bir kaç adım geriledim.

"Dokunma bana!" Diye bağırdım.

Sinan bana bakıp "Feray kendine gel ben senin abinim" diye bana bir kaç adım atı.

"Yaklaşma bana!" Diye bağırdım. Sinan öylece kala kaldı.

"Feray abicim sakin ol biraz" diye bana yaklaşan Sinan ile Ciwan abime koşup sarıldı. Hıçkıra hıçkıra ağladım abimin göğüsümde.

"A..abi bu..bunlar ne saçmalıyorlar böyle?"
Dedim kekeleyerek.

"Abicim sakin ol biraz, konuşalım seninlen" dedi saçlarıma bir öpücük bıraktı.

"A..abi" boğuk çıkan sesim ile.

Arkadan gelen ağlamalı bir ses geldi ve abime sarılmayı bıraktım. Arkama döndüm.

"Kızım benim" diye ağlayan anneme sarıldım.

"A..anne bu..bunlar yalan sö..söylüyorlar deyilmi?" Dedim kafamı annemin boynundan kaldırıp.

"K..keşke annesinin canı" diye sarıldı tekrar bana.

.
.
.

Bölüm sonu.

Hayla oy vermeyen arkadaş oy ver bari. Emeğimin karşılığını alayım.

Beni takip etmeyen arkadaşlar KIRKLAR_00 şuradan bir kaç saniye takip edermisiniz?

Kitap ile ilgili alıntıları.

Tiiktok:

- yazar_7890
- xz_wattpad_zx

İnstagram:

xz_wattpad_zx

Takip edin oralardan alıntılar geliyor.