Valizlerim elimde annemim Taehyung ile şakalaşmasının bitmesini bekliyordum. Sahi annemden beklediğim son davranışlar bile değildi bunlar. Ne oldu bu kadına? Taehyung etkisine tutulmuştu muhtemelen.
"Hadi bırak çocuklar uçağı kaçırmasın."
Babamın söylediği kelimeyi onayladım ve sonunda annem ile Taehyung vedalaşabildiler. Havalimanına gelmiştik. Evimize yakındı hatta geceleri bazen uçak seslerinden korkuyordum. Bu yüzden uyuyamıyordum.
"Annenler içinde mi bilet alsaydım acaba, beni çok sevdiler sanki."
Gözlerimi devirdim ona, o ise gülümsedi gülümseyince harika olduğunu söylemiş miydim? Muhtemelen evet.
Uçağa bindik, hostes kız bizimle özellikle daha fazla ilgleniyordu, ah bizimle mi yoksa Taehyung ile mi orasını kestiremiyordum ama kestirmemem daha iyidi eğer kestirirsem kızın saçlarından uçaktan sarkıtır ve tuttuğum kısımları keserek geri kalanını bırakırım. Haliyle uçaktan düşer.
"İyi uçuşlar efendim, kardeşiniz ile iyi bir yolculuk geçirirsiniz umarım."
Gülümseyerek söylediği sözünden dolayı ayağa fırlayıp saçından tutup uçak camına vurmak ve cam parçalanıp onu aşağı atabileceğim boyuta geldiğinde atmak istediğimi anlayıp elimi tuttu.
"Teşekkür ederim, umarım sizin için de iyi bir yolculuk olur ve düzeltmek isterim ki kardeşim değil, sevgilim."
Kalbimin ritmi değişti ve şırfıntının bakışları da öyle. İnanın bana şu an aldığım keyfi hayatımda uzun süredir almamıştım. Kız kafasını salladı ve yanımızdan uzaklaştı bir daha gelmemek üzere. Bence de sevgilisi olan ve seninle asla ilgilenmeyecek bir adama yürüdüğün için utanıp gelmemelisin.
Yol boyunca uyumuştum, gerçekten son zamanlarda doğru düzgün uyuyamıyordum. bu yüzden bütün yolu uyuyarak geçirdim ki kısa bir yoldu zaten.
Otele geldiğimiz an çift kişilik yatağa attım kendimi, çok yorgundum. Odayı incelediğimde başka yatak olmadığını gördüm. Bir dakika Taehyung ve ben bu yatakta mı uyuyacaktık! Hadi oradan.
Ani bir şekilde yataktan doğrulduğumda gülümseyerek bana bakıyordu. Keyifli görünüyordu.
